.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Άγιος Εφραίμ ο θαυματουργός ποίημα Ευχαριστίας



Άγιε Εφραίμ θα ήθελα
σε όλους να φωνάξω
τα θαύματά Σου τα πολλά
κι από χαρά να κλάψω. 

Γίνεσαι Εσύ παρηγοριά
κι ελπίδα στους πιστούς,
κάνεις καλά με γιατρικά
που όλους ωφελούν. 

Μέρα και νύχτα περπατείς,
τρέχεις για να προφθάσεις,
μικρούς μεγάλους βοηθείς,
δεν έχεις Εσύ παύσεις. 

Γι’ αυτό και όλοι σε τιμούν
κι έρχονται στη Μονή Σου
λαμπάδες Σου ανάβουνε
μέσα από την ψυχή τους. 

Έτσι κι εγώ, σαν έμαθα
το άγιο όνομά Σου,
έτρεξα αμέσως να σωθώ
από τα βάσανά μου. 

Παρακαλώ Σε Άγιε,
δώσε μου τη χαρά,
πως θα γλιτώσω γρήγορα
και θα γίνω καλά..