.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ο Γέροντας Γαβριήλ Διονυσιάτης για τον Οικουμενισμό



"Δὲν διεκρίναμεν (ἀκόμα) τὰ ὅρια μεταξὺ ἀληθείας 
καὶ ὑποκρισίας ἐν τῇ πίστει;".

"Καὶ πρέπει ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι νὰ παραιτηθῶμεν παντὸς διαλόγου πρὸς αἱρετικούς, κατὰ τὴν ὀρθὴν συμβουλὴν τοῦ Θεορρήμονος Ἀποστόλου Παύλου, "αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδῶς ὅτι ἐξήστραπτεν ὁ τοιοῦτος ἁμαρτάνων ὧν αὐτοκατάκριτος…".

Πρὸς τί λοιπὸν ἡ τόση προθυμία πρὸς μετάβασιν εἰς Ρώμην, πρὸς τί ἡ ἐπίμονος ἐκζήτησις ὑφ' ἡμῶν διαλόγων; 
Πρὸς τί τόσον ἡ κακοπαθοῦσα καὶ παραποιουμένη κατὰ Θεὸν ἀγάπη; 
Δὲν μᾶς σωφρονίζουν τὰ παθήματα τῆς Φερράρας καὶ τῆς Φλωρεντίας; 
Δὲν ἐλάβομεν εἰσέτι πείραν τῆς Λατινικῆς στρεψοδικίας καὶ τῆς ὑπερηφανείας; 
Δὲν διεκρίναμεν τὰ ὅρια μεταξὺ ἀληθείας καὶ ὑποκρισίας ἐν τῇ πίστει;"