Δεν μας εκπλήση η θέσις σας: «Θεολογικώς αδιάφορες οι νέες ταυτότητες». Υπάρχει, μετά την ψευδοσύνοδο στην Κρήτη, ολοένα και περισσότερο αύξηση πνευματικής αταξίας (εντροπία) στο χώρο της Εκκλησίας.
ANOIKTH EΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ Δ.Ι.ΣΥΝΟΔΟ
(και προς Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ.κ. Ιερώνυμο)
«Θεολογικώς αδιάφορες οι νέες ταυτότητες, Σεβασμιώτατοι;»
Σεβασμιώτατοι
Είναι ανάγκη (και οφείλουν) οι εις τους επισκοπικούς θρόνους καθήμενοι να παρορμήσουν τους πιστούς και να τους κατευθύνουν σε ορθή θεολογική κίνηση, ώστε να επιζήσουν πνευματικά∙ να αφυπνισθούν δηλ. οι πιστοί μπροστά στις νέες συνθήκες ζωής, με αγία και θεοειδή ενότητα με την Ορθοδοξία.
Η ίδια η Αγία Γραφή και η ερμηνεία της από τους Θεοφόρους Πατέρες, δημιουργούν στο εσωτερικό των πιστών ψυχολογία εξέγερσης – αντίστασης, ως εγγύηση ασφαλείας έναντι των δαιμονικών ταπεινώσεων, που έχουν προκαλέσει στο πλήρωμα τα εμβόλια, η «σύνοδος» της Κρήτης και (τώρα) η δοκιμασία των νέων ταυτοτήτων.
Δεν μας εκπλήση η θέσις σας: «Θεολογικώς αδιάφορες οι νέες ταυτότητες». Υπάρχει, μετά την ψευδοσύνοδο στην Κρήτη, ολοένα και περισσότερο αύξηση πνευματικής αταξίας (εντροπία) στο χώρο της Εκκλησίας.
Εκεί έγινε αποδοχή της νέας ταυτότητας, που λέγεται «οικουμενισμός». Εκεί απωλέσθηκε η Ορθόδοξη συνείδηση – ευαισθησία.
Αυτή η αποκοπή από την Ορθόδοξη (διαχρονική) ταυτότητα, ψυχολογικά σας εμποδίζει – δυσκολεύει, τους σημερινούς επισκόπους, να συλλάβετε θεολογικά και το «πνεύμα» των νέων ταυτοτήτων.
Το Πνεύμα της Γραφής για εσχατολογική αντίσταση, εκδηλώνεται (ευτυχώς) δια των πιστών (συλλαλητήρια), κόντρα στην «ποιμαντική» σας∙ κόντρα στο κάλεσμα «υπακοής» της επισήμου Εκκλησίας. αυτή η υπέρβαση των πιστών∙ υπέρβαση της «υπακοής» προς την Διοικούσα Εκκλησία, δεν αμβλύνει το πρόβλημα ελλείψεως αντίστασης έναντι της αιρέσεως – παναιρέσεως του οικουμενισμού. Αυτή είναι η αλήθεια!
Όταν, Σεβασμιώτατοι, στην Αποκάλυψη διαβάζουμε: «… ίνα δώσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, και ίνα μη τις δύναται αγοράσαι ή πωλήσαι ή μη ο έχων το χάραγμα…», τότε το μήνυμά της μας μεταφέρει σε ευπροσδιόριστα, κατανοητά κοινωνικά μεγέθη, όπως: «ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσει».
Ένα μεγάλο τμήμα της πνευματικής – θεωρητικής σκέψης μας (των πιστών), αντιλαμβάνεται συγκλίσεις μεταβατικότητας προς Εποχή Αντιχρίστου, ως συνδετικό κρίκο, με την πραγματικότητα που υπογραμμίζει (κατηγορηματικά) η Αποκάλυψη. Πιστεύω, ότι οι «νέες» ταυτότητες αποτελούν συνδετικό κρίκο με το τελικό χάραγμα.
Η μεταβατικότητα προς νέες μορφές ζωής, ενυπήρχε πάντοτε στην Ιστορία∙ σήμερα, όμως, τα «σημεία» είναι πιο ισχυρά και βαθιά. Παρατηρούμε επιταχύνσεις στις αλλαγές που οδηγούν σε Αποστασία από τον Αληθινό Θεό, με προδιαγραφές δέσμευσης της ελευθερίας μας∙ η πραγματικότητα της δέσμευσης αντανακλάται και στην πολυπλοκότητα της νομοθεσίας στη σύγχρονη κοινωνική ζωή.
Σήμερα ο πιστός, διαισθάνεται μετάβαση σε φάση Αποκαλυπτικής έκβασης. Πως, Σεβασμιώτατοι, η συνείδησίς σας δίνει στις νέες ταυτότητες δικαιολογητικά επιστημονικής οργάνωσης των κοινωνικών σχέσεων, απωθώντας τα μηνύματα της Αποκαλύψεως;
Στην Αποκάλυψη το χάραγμα του Αντιχρίστου προβάλλεται με δύο ισοδύναμες μορφές, που είναι: Α) «το όνομα αυτού» και Β) «ο αριθμός του ονόματος αυτού, χγς΄(666)».
Παραθέτω τα σχετικά χωρία:
1ον) Κεφ. 13, 17: Στο εδάφιο αναγράφονται και οι δύο μορφές∙ «το όνομα – και ο αριθμός του ονόματος».
2ον) Κεφ. 13, 18: Εδώ αναφέρεται στον αριθμό χξς΄(666).
3ον) Κεφ. 14, 11: Αναφέρεται η Α) μορφή, δηλ. «το χάραγμα του ονόματος αυτού».
4ον) Κεφ. 15, 2: Υπογραμμίζεται η Β) μορφή, «ο αριθμός του ονόματος αυτού».
Να τονίσουμε, ότι στα παράλληλα χωρία (16, 2), (19, 20) και (20, 4), αναφέρεται μόνο ο όρος «χάραγμα», χωρίς επεξηγήσεις περί «ονόματος» ή περί του «αριθμού».
Οι αντιδράσεις του πληρώματος, Σεβασμιώτατοι, είναι αποτέλεσμα νηφαλιότητας∙ αντιδράσεις σύμφωνες με την καθολική – σχετική διδασκαλία της Εκκλησίας.
Η ευρεία (εδώ και πολλά χρόνια) χρήση του αριθμού χξς΄(666), αποτελεί τμήμα των ψυχολογικών επιχειρήσεων των δαιμονικών δυνάμεων, που στοχεύουν στην μετατροπή των ανθρώπων σε μονάδες αγοράς (καταναλωτικές), οι οποίες θα προτιμούν τη διατήρηση υλικών αγαθών επί θυσία της ελευθερίας, της ιδιωτικότητας και του ιδιωτικού ασύλου∙ προπάντων επί θυσία της αληθινής πίστεως∙ αναμφίβολα, το χάραγμα θα συνδυασθεί με άρνηση της Ορθοδόξου Πίστεως.
1ο Σχόλιο: Ως προς την πνευματική ερμηνεία των γεγονότων και την πορεία της ζωής, ο Κύριος ετόνισε: στους Φαρισαίους και Σαδδοκαίους: «Το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε;» (Ματθ. 16, 3).
Σήμερα, ελεγκτικά, θα μας έλεγε: «Με τους δορυφόρους – ραντάρ και την Μετεωρολογία, γνωρίζετε «τι καιρό θα κάνει στο εγγύς μέλλον». Αυτές τις Μετεωρολογικές παρατηρήσεις τις προσέχετε∙ τα σημεία, όμως, των εσχάτων ημερών γιατί δεν τα παρατηρείτε;
2ο Σχόλιο: Στην Π. Διαθήκη, τις 300 (περίπου) προφητείες περί της ελεύσεως του Χριστού, αν και τις διάβαζαν οι Ιουδαίοι με πολλή προσοχή, όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και εκπληρώθηκαν οι προφητείες, αυτοί τις παρερμήνευσαν – απέρριψαν, δυστυχώς!
3ο Σχόλιο: Γνωρίζουμε, ότι η Αποκάλυψη είναι «βιβλίον εσφραγισμένον». Η Εκκλησία, όμως, εν Συνόδω όρισε να είναι από τα αναγινωσκόμενα βιβλία∙ διαφορετικά, γιατί να έχει θέση στον Κανόνα της Κ. Διαθήκης;
Συμπερασματικά, Σεβασμιώτατοι, αφού η Αποκάλυψη ποιείται εκτενή λόγο περί του «ονόματος» και περί «του αριθμού του ονόματος, χξς΄(666), εμείς, οι πιστοί, μιας και το «όνομα» παραμένει άγνωστο, γνωρίζουμε τον αριθμό, που είναι ισοδύναμο χάραγμα στα χέρια των σκοτεινών – δαιμονικών δυνάμεων και απειλή για το πλήρωμα.
Πως μπορείτε, λοιπόν, να ισχυρίζεσθε, ότι οι «νέες ταυτότητες» είναι θεολογικώς αδιάφορες και όχι ένας συνδετικός κρίκος με το τελικό χάραγμα;
Τέλος, να υπενθυμίσουμε τον δαιμονισμένο στη χώρα των Γαδαρηνών, ο οποίος είχε ανοίξη την πόρτα της ψυχής του στον διάβολο και οι δαίμονες κατάργησαν ακόμη και το όνομά του, δίνοντας τον δικό τους όνομα (Λεγεών). Αναμφίβολα, με το χάραγμα, ο άνθρωπος θα κυβερνάται από τους δαίμονες.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ο νικητής των δαιμόνων, όπως ευεργέτησες τη χώρα των Γαδαρηνών, ελευθέρωσε τώρα και όλους τους ανθρώπους από την απειλή – τυραννία του χαράγματος.
Με αγάπη Χριστού
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ