"Όταν βλέπεις έναν μέθυσο να γίνεται νηστευτής, ή έναν αισχρολόγο να ψάλλει θείους ύμνους, να θαυμάζεις τη μακροθυμία του Κυρίου, να εγκωμιάζεις τη μετάνοια και να λες μαζί με τον ψαλμωδό:
«Αυτή η αλλοίωση είναι έργο της δεξιάς του Υψίστου» (Ψαλμ. 76:11).
Δηλαδή, τήν θαυμαστή αυτή μεταβολή την πραγματοποίησε το δεξί χέρι του Θεού, η δυνατή επέμβαση και ενέργειά Του.
Κάθε έργο που αποσκοπεί στη σωτηρία ψυχών, δέχεται από την αρχή επιθέσεις.
Μόλις γεννήθηκε ο Χριστός, ξέσπασε η μανία του Ηρώδη.
Κι εσύ, αν αξιωθείς κάποτε να υπηρετήσεις μ’ οποιονδήποτε τρόπο το Θεό, θα υποφέρεις πολύ, θα πονέσεις πολύ, θα κινδυνέψεις πολύ.
Μην ξαφνιαστείς.
Μην ταραχθείς.
Μην αναρωτηθείς: «Εγώ εκτελώ το θέλημα του Θεού και θα έπρεπε να δοξάζομαι γι’ αυτό και να στεφανώνομαι. Γιατί, λοιπόν, υποφέρω;»
Να θυμηθείς τότε το Χριστό, που διώχθηκε ως το θάνατο, και μας προειδοποίησε:
«Αν εμένα καταδίωξαν, θα καταδιώξουν κι εσάς» (Ιω. 15:20).
Μας έδωσε, όμως, και μιαν υπόσχεση: «Όποιος μείνει σταθερός ως το τέλος, αυτός θα σωθεί» (Ματθ. 10:22).
Αν κάποιος φροντίζει για τη σωτηρία του, είναι αδύνατο να χαθεί.
Ο Θεός δεν θα τον εγκαταλείψει στις δυσκολίες και τους κινδύνους.
Τι είπε ο Κύριος στον Πέτρο; «Σίμων, Σίμων! Ο σατανάς ζήτησε να σας δοκιμάσει σαν το σιτάρι στο κόσκινο. Εγώ, όμως, προσευχήθηκα για σένα, να μη σ’ εγκαταλείψει η πίστη σου» (Λουκ. 22:32).
Όταν δει ο Θεός ότι το φορτίο των πειρασμών ξεπερνάει τις δυνάμεις μας, απλώνει το χέρι Του και μας ξαλαφρώνει από το περίσσιο βάρος.
'Αν, όμως, δει ότι αδιαφορούμε για τήν σωτηρία μας, μας εγκαταλείπει αβοήθητους.
Δεν πιέζει και δεν αναγκάζει κανέναν ο Θεός.
Για τους απρόθυμους και αδιάφορους αδιαφορεί.
Αντίθετα, τους πρόθυμους και καλοπροαίρετους τους τραβάει κοντά Του με πολύ πόθο.
Ο απόστολος λέει: «Ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις, αλλά δέχεται τον καθένα, σ’ όποιον λαό κι αν ανήκει, αρκεί να τον σέβεται και να ζει σύμφωνα με το θέλημά του» (Πραξ. 10:34-35)."
Από το βιβλίο: ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ Α’. Από τις Ομιλίες του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Έκδοση τέταρτη. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2013, σελ. 25.