.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Στη φυλακή του δυστοπικού εφιάλτη…

Αν έχεις επί δεκαετίες εντρυφήσει μεταξύ άλλων, όχι μόνο σε ερμηνείες της «Αποκάλυψης» και άλλων προφητειών παλαιότερων και σύγχρονων Αγίων, αλλά και σε μέγα μέρος της λεγόμενης δυστοπικής ή μεταποκαλυπτικής λογοτεχνικής και κινηματογραφικής παραγωγής (από το «1984» του Όργουελ, τον «Θαυμαστό Γενναίο Κόσμο» του Χάξλεϋ, το «Αυτά δεν γίνονται εδώ» του Λιούις ή τη «Μητρόπολη» του Φριτς Λανγκ μέχρι το «Φαρενάιτ 451» του Μπράντμπερυ, τον «Πιανίστα» του Βόνεγκατ, το «Κουρδιστό Πορτοκάλι», το «Μάτριξ», το «Equilibrium», το «V for Vendeta», τους «Αγώνες Πείνας» και εκατοντάδες ακόμη sci-fi αναγνώσματα και υψηλού ή χαμηλού κόστους ταινίες), είναι αδύνατο να μην επαναφέρεις στη μνήμη σου ένα τεράστιο όγκο «πληροφοριών», που παραπέμπει με θαυμαστή ομοιότητα σε όσα ζούμε σήμερα παγκοσμίως εξ αφορμής της λεγόμενης «πανδημίας».

Η ίδια η εποχή μάλιστα σε ωθεί να ασχοληθείς και πάλι με πολλά από αυτά τα έργα - και τότε είναι εντυπωσιακό πόσα καινούργια πράγματα ανακαλύπτεις εκ νέου μέσα τους και πόσο ακόμη πιο ανατριχιαστικά προειδοποιητικό (έως «προφητικό») αποδεικνύεται το περιεχόμενό τους. Και φυσικά αν διαθέτεις και στοιχειώδεις έστω γνώσεις από την παγκόσμια πολιτική Ιστορία, είναι αδύνατο να μην ξαναθυμηθείς ταυτόχρονα και τις συνθήκες υπό τις οποίες γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν ακραία ολοκληρωτικά καθεστώτα του 20ού αιώνα (ιδίως το ναζιστικό και το σοβιετικό), συσχετίζοντάς τες με στοιχεία και καταστάσεις του ζοφερού παρόντος.

Το βασικό βεβαίως χαρακτηριστικό σχεδόν όλων των δυστοπικών δικτατοριών (λογοτεχνικών, κινηματογραφικών ή και…πραγματικών) είναι ότι ξεκινούν με μία μεγάλη καταστροφή, είτε από παγκόσμιο πόλεμο είτε από κάποια φονική πανδημία. Που ανεξαρτήτως του αν είναι απολύτως υπαρκτή ή προπαγανδιστικά υπερδιογκωμένη και ανεξαρτήτως ακόμη του αν την επινοεί, κατασκευάζει και δρομολογεί το ίδιο το (υπαρκτό ή εκκολαπτόμενο) καθεστώς ή απλώς την εκμεταλλεύεται, αποτελεί βασικό εργαλειακό μηχανισμό για την ποδηγέτηση των πολιτών και την περιστολή και κατάργηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. 

Και είναι λογικό, γιατί πάντα οι δικτατορίες (ακόμη και οι απροκάλυπτα στρατοκρατικές χούντες, πόσο δε μάλλον τα καθεστώτα που ξεκινούν ως δήθεν δημοκρατικά και σταδιακά αποβάλλουν ύπουλα όλα τα προσχήματα) εκμεταλλεύονται το αίσθημα αυτοσυντήρησης των ανθρώπων και επικαλούνται το γενικό καλό και το δημόσιο συμφέρον. Η ανάγκη της ασφάλειας και ο φόβος του θανάτου είναι ίσως οι μόνοι λόγοι που από καταβολής κόσμου κάνουν κάποιον να υποτιμήσει και να παραιτηθεί χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση από τις ελευθερίες του. Ή ακόμη χειρότερα, να τις απεμπολήσει από μόνος του, εκχωρώντας αυτοβούλως - ενίοτε δε και με αγχώδη σπουδή - τα δικαιώματά του. Πάσα ομοιότης με τις ολοένα και μαζικότερα κλιμακούμενες νοσηρές καταστάσεις των εξουθενωμένων από τον τρόμο του κορωνοϊού ανθρωπίνων κοινωνιών του σωτηρίου έτους 2020 (που πλέον αποδεικνύονται καθημερινά όλο και λιγότερο «κοινωνίες» και συνάμα όλο και λιγότερες «ανθρώπινες»), θα το ξαναπούμε απερίφραστα: δεν είναι συμπτωματική.

Και εφόσον βέβαια έχεις μπει στη φάση της αυτοεξουθένωσης, η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη. Ώσπου μια μέρα ξυπνάς και πολύ απλά είσαι σκλάβος. Αν και το απείρως πιθανότερο είναι φυσικά να μην ξυπνήσεις καν. Αλλά να συνεχίσεις για πάντα να ζεις καλωδιωμένος μέσα στο «Μάτριξ» ή να παραμείνεις ες αεί δέσμιος στον εθισμό του ακραίου φόβου μέσα στα καθεστώτα του Όργουελ και του Μπράντμπερυ ή ακόμη χειρότερα να απολαμβάνεις κιόλας την ηδονή στο χρυσό κλουβί της σκλαβιάς σου μέσα στον καλοστημένο ψευδο-ουτοπικό κόσμο του Χάξλευ. Σε αυτή την πορεία υπάρχει ασφαλώς και η σοβαρή πιθανότητα να ξυπνήσεις προσωρινά για κάποιο λόγο (δίνει άλλωστε πάντα ευκαιρίες ο Θεός), αλλά να επιλέξεις μόνος σου να επιστρέψεις στο τεχνητό σου όνειρο. Δεν αποκλείεται μάλιστα να μην πρόκειται καν για όνειρο αλλά για εφιάλτη, όμως πλέον δεν μπορείς να ζήσεις έξω ούτε και από αυτόν. Τόσο πολύ δεν μπορείς, που ίσως να αρχίσεις από πάνω και να αποστρέφεσαι, να καταδίδεις, να κανιβαλίζεις όσους αρχίζουν να υποστασιάζουν μέσα στο άρρωστο μυαλό σου τον κίνδυνο ότι μπορεί εξαιτίας τους να αποσυνδεθείς και να ξυπνήσεις. Nαι, όσο κι αν ακούγεται διεστραμμένα τρομακτικό: τον κίνδυνο να ξυπνήσεις από τον εφιάλτη.

Αν τώρα κάποιοι θεωρούν ότι αυτά γίνονται μόνο στη λογοτεχνία και στο σινεμά, καλό είναι να αναθεωρήσουν πάραυτα: όσα απολύτως πραγματικά διαβάσαμε κι ακούσαμε για τις κάποτε εθισμένες κι αλαλάζουσες ανθρωπομάζες του ναζιστικού ή του σταλινικού εφιάλτη, αλλά και όσα ακόμη πιο πραγματικά βλέπουμε ιδίοις όμμασι πλέον (και ζούμε) με τις σημερινές τρομοκρατημένες ανθρωπομάζες των φιμωτράκηδων του αποτρόπαιου παραισθησιογόνου μενουμασφαλιτισμού (για μια αφορμή μάλιστα απείρως πιο ασήμαντη από τις σκληρές κοινωνικές, οικονομικές, αλλά και υγειονομικές συνθήκες των αρχών του 20ού αιώνα), αποδεικνύουν ότι ακόμη και η πιο αχαλίνωτη καλλιτεχνική φαντασία συχνά ξεπερνιέται από την ίδια την πραγματικότητα. Εμμονή στον ίδιο τον εφιάλτη λοιπόν και πεισματική άρνηση αφύπνισης, την ώρα που ο επικίνδυνος εχθρός που πρέπει να παταχθεί ανελέητα δεν είναι πλέον ο βασανιστής, αλλά όποιος αντιστέκεται και αντιδρά στον βασανισμό. Σε ένα είδος Συνδρόμου Στοκχόλμης, αλλά φυσικά πολύ πιο προχωρημένου ψυχολογικά και εξελιγμένου επιστημονικά. Εκεί βρισκόμαστε.

Το ίδιο άλλωστε δεν ζούμε ως λαός που επιμένει εμμονικά κι αρρωστημένα στην παρακμή του, στον βούρκο της αποστασίας του από τον Θεό, στο σκοτάδι του εκούσιου αποχωρισμού από τη γλώσσα του, την Ιστορία του κι από κάθε τι ακόμη αυθεντικά δικό του; «Είδα μέσα σ’ ένα βούρκο έναν άνθρωπο», διηγείται το όνειρό του ο κεντρικός ήρωας στη «Νοσταλγία» του Αντρέι Ταρκόφσκυ. «Πάλευε απεγνωσμένα για να μην πνιγεί. Βούτηξα και με κόπο κατόρθωσα να τον σύρω έξω, σχεδόν μισοπεθαμένο. Σιγά-σιγά συνήλθε και τότε γύρισε και με κοίταξε άγρια. “Γιατί με έβγαλες έξω;” γρύλισε. “Εγώ εκεί μέσα ζω”». Είναι μία σεκάνς που την επικαλούμαι συχνά, γιατί περιγράφει επακριβώς την ουσία αυτού που έχουμε υποστεί και ζούμε εδώ και δεκαετίες. Και η «Νοσταλγία» βέβαια δεν είναι καν δυστοπική ταινία. Ποια είναι όμως άραγε χειρότερη και πιο εφιαλτική δυστοπία από τον εκούσιο εθισμό μας μέσα στον βούρκο και την πεισματική μας άρνηση να πάψουμε να ζούμε μέσα σ’ αυτόν;

Εκεί μέσα ζούμε εδώ και πολύ καιρό λοιπόν. Η διολίσθησή μας προς την απονέκρωση εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες και ο νεοταξικός εφιάλτης δεν είναι κάτι που ξεκίνησε χτες. Αυτό που απλώς ξεκίνησε χτες (και συγκεκριμένα πριν από μερικούς μήνες) είναι η τελική φάση του πειράματος, η κορύφωση της παράκρουσης, η απολυτοποίηση του ελέγχου. Το ζαλισμένο και πνευματικά ευνουχισμένο ανθρώπινο κοπάδι θεωρείται πια έτοιμο από τους επιβήτορες του πλανήτη, ώστε να περάσει στην επόμενη φάση. Του απόλυτου μαντρώματος, της ολοκληρωτικής εξουθένωσης, του μαρκαρίσματος, ίσως του μερικού σφαγιασμού, σίγουρα της πλήρους ποδηγέτησης. Είναι πασιφανές ότι θεωρείται έτοιμο, γιατί οι διεστραμμένοι βοσκοί και επίδοξοι χασάπηδές του δεν κρύβονται πλέον. Έχουν πετάξει όλες τις μάσκες, έχουν αφήσει στην άκρη όλα τα προσχήματα, τρέχουν αφηνιασμένοι και αλαλάζοντες πάνω στη λεία τους. Βέβαιοι για τη νίκη τους, απολύτως σίγουροι για τον θρίαμβό τους.

Μα εμείς ξέρουμε πως τα σχέδιά τους θα αποτύχουν παταγωδώς. Γιατί έχει και ο Θεός τα δικά του. Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι το τίμημα που θα πληρώσουμε ως τότε. Το πόσο βαρύ όμως και επώδυνο θα είναι θα εξαρτηθεί και πάλι από εμάς. Από το πόσο θ’ αλλάξουμε ζωή, αφήνοντας πίσω μας τον βούρκο στον οποίο επιλέξαμε αυτεξουσίως να βουλιάζουμε. Θα εξαρτηθεί και από τα όπλα με τα οποία θα πολεμήσουμε. Με υλικά όπλα ασφαλώς, ας μην τρέφουμε ανόητες αυταπάτες, δεν καταπολεμάται όλο αυτό το πανθενές δαιμονικό σύστημα που έχει τυλίξει χειροπόδαρα τον πλανήτη. Μόνο με πνευματικά όπλα θα πολεμηθεί και θα νικηθεί. Η νυξ προέκοψεν, γράφει ο Απόστολος Παύλος. Μπαίνουμε σε πολύ βαθύ σκοτάδι, στο βαθύτερο πριν από το ξημέρωμα. Όσο όμως κι αν διαρκέσει το σκοτάδι, δεν γίνεται να το αντιμετωπίσεις αψήφιστα, ούτε με τις ανθρώπινες δυνάμεις σου, ούτε με την μικρή κι ασήμαντη λογική σου. Έρχεται δαιμονικός κι απόκοσμος μανητοκλυδωνισμός. Κι εμείς οφείλουμε μέσα σ’ αυτή τη λαίλαπα να κρατήσουμε την ψυχή μας, να μην την εκχωρήσουμε μόνοι μας. Αν δεν την παραδώσουμε εμείς, κανείς δεν θα μπορέσει να μας την πάρει. 

Στώμεν καλώς…

Νεκτάριου ΔαπέργολαΔιδάκτορος Ιστορίας

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ...

Μη νομίζης ότι ο θάνατός σου είναι μακριά. 

Μη σκέπτεσαι πως έχεις ακόμα πολλά χρόνια ζωής. 
Όχι! 
Είναι δίπλα σου ο θάνατος και καραδοκεί. 
Το δρεπάνι του αγγίζει κιόλας τις ρίζες του δένδρου της ζωής σου. 

Το δικαστήριο είναι έτοιμο για να σε κρίνη. 

Ο τάφος σου είναι ανοιχτός. 

Η γη σε περιμένει ανυπόμονα. 

Βλέπεις τους ανθρώπους γύρω σου καθημερινά να πεθαίνουν, ξεχνάς όμως ότι κάποια στιγμή θα βρεθής κι εσύ στην ίδια θέση. 

«Τις έστιν άνθρωπος, ος ζήσεται και ουκ όψεται θάνατον; ρύσεται την ψυχήν αυτού εκ χειρός άδου;» (Ψαλμ. 88. 49). 

Πέθαναν οι Βασιλείς, οι κυβερνήτες, οι άρχοντες… 

Πέθαναν και οι προφήτες, οι απόστολοι, οι δίκαιοι, οι ιεράρχες, οι όσιοι, όλοι οι άγιοι. 

Κοινός κλήρος όλων ο θάνατος. 

Μην ξεχνιέσαι. 

Έρχεται και η δική σου σειρά.

Γι’ αυτό κάθε ημέρα, κάθε ώρα να είσαι έτοιμος γι΄ αυτή τη μεγάλη, τη φοβερή στιγμή. 

Φυλάκισε μέσα στο μυαλό σου την μνήμη του θανάτου. 

Μην είσαι ποτέ αμέριμνος. 

Άκουσε τι μας λέει ο Κύριος: 
«Γρηγορείτε, ότι ουκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος υμών έρχεται… 
Γίνεσθε έτοιμοι, ότι η ώρα ου δοκείτε ο υιός του ανθρώπου έρχεται» 
(Ματθ. 24. 42, 44).

Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ «Πνευματικό αλφάβητο»

Μεταξύ μασκοφορίας και εμβολίων οι Οικουμενιστές πορεύονται προς την ΕΝΩΣΗ! «Ἡ ένωση θὰ γίνει παρὰ τὶς ἀντιρρήσεις»!

Επικεφαλής του Φαναρίου: 
Η πλήρης ενότητα θα στεφανώσει 
τούς καθολικούς-Ορθόδοξους διαλόγους

Patriarch Bartholomew and Pope Francis. Photo: sib-catholic.ru

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανακοίνωσε ότι το Βατικανό και η Ορθόδοξη Εκκλησία θα ενωθούν παρά τις αντιρρήσεις εκείνων που θεωρούν τον οικουμενισμό ουτοπία.
Ο οικουμενικός διάλογος μεταξύ του RCC και των Ορθοδόξων Εκκλησιών οδηγεί στον στόχο που θα στεφθεί από την πολυαναμενόμενη πλήρη ενότητα, δήλωσε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος της Κωνσταντινούπολης στο κήρυγμά του για τη γιορτή του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου, αναφέρει ο Pro Oriente. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Φανάρι, η ενοποίηση των Ορθόδοξων με τους Καθολικούς θα πραγματοποιηθεί «παρά τις αντιρρήσεις εκείνων που είτε υποτιμούν την αξία της θεολογίας είτε θεωρούν τον οικουμενισμό μια ουτοπία». Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος σημείωσε ότι συμφώνησε με τον Πάπα Φραγκίσκο για το «πώς να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις του παρόντος». 
Πρόκειται για την εξάλειψη των αιτίων και των συνεπειών της «τρέχουσας τεράστιας κρίσης προσφύγων και μετανάστευσης», καθώς και «τραγικά γεγονότα βίας στο όνομα του Θεού και της θρησκείας». Αυτά τα προβλήματα αποσαφηνίζουν την αξία και τη σημασία του διαθρησκευτικού διαλόγου, «ειρήνη και συνεργασία μεταξύ θρησκειών», τόνισε ο επικεφαλής του Φανάρι. Συμπερασματικά, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος υπενθύμισε την τελευταία του συνάντηση με τον επικεφαλής του Βατικανού. Για αυτόν, κάθε προσωπική συνάντηση "με τον αδελφό Πάπα Φραγκίσκο είναι μια ειδική εμπειρία αδελφότητας", η οποία ενισχύει την επιθυμία και από τις δύο πλευρές "να συμβαδίζουν, πολεμώντας στο δρόμο προς τον κοινό κάλυμμα της Ευχαριστίας", δήλωσε ο επικεφαλής του το Φανάρι. Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, ο Πάπας Φραγκίσκος είπε ότι το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και το RCC πλησιάζουν την πλήρη Ευχαριστιακή κοινωνία.





Πιό πάτο ἀπ’ τόν πάτο!

«Μέ κλειστές ἐκκλησίες, ἡ ἱερωσύνη ἀκυρώνεται...»!


Ἄν κάποιος τό ἔλεγε πέρσι θά τόν χαρακτήριζαν τουλάχιστον ὡς ψεκασμένο καί συνωμοσιολόγο... Ὁ ναός τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος στήν πανήγυρή του κλειστός... Φρουρούμενος μέ ἐντολή κρατική... Ὅπως τότε ἡ κουστωδία τόν Τάφο τοῦ Χριστοῦ... 
Μήπως ἔρθουν οἱ Μαθητές τό βράδυ καί τόν κλέψουν... Λέγοντας ὅτι ἀναστήθηκε... 

Ὁ Πολιοῦχος τῆς Κέρκυρας, λοιπόν, σέ ἀποκλεισμό... Ἐκεῖνος πού ἔσωσε τό νησί ἀπό τήν ἀρρώστια καί τόν θάνατο... Ὅπως, τίς προάλλες, ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας στήν Πάτρα, ἡ ἁγία Βαρβάρα στήν Δράμα, ὁ ἅγιος Νικόλαος στόν Βόλο... Ἀλήθεια, πότε καταλύθηκαν οἱ σχέσεις Ἐκκλησίας - Πολιτείας; Πότε ἡ Ἐκκλησία ἔπαυσε νά ὁρίζει τά τοῦ οἴκου της καί ἀστυνομοκρατεῖται; Ἀπό πότε οἱ σχέσεις συναλληλίας μεταβλήθηκαν σέ σχέσεις ὑπαλληλίας τῆς Ἐκκλησίας ὡς πρός... τήν Πολιτεία;

Ἀλλά καί ποῦ εἶναι τό πλῆθος τῶν Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι θά προτάξουν οὐσιαστικῶς τά στήθη τους ἐνώπιον τῆς κατάλυσης τῶν Συνταγματικῶς κατοχυρωμένων; Ποῦ καί τό πλῆθος ἑτέρων ἐκκλησιαστικῶν προσώπων; Πλήν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, οὐδείς ὁμιλεῖ... 
Παντοῦ φόβος... Ἀφωνία...

Θαρρεῖς καί ἡ ὁμολογία τῶν Συναξαρίων εἶναι ἕνα παραμύθι... Ἴσως ἀπ’ τό φόβο μερικῶν γιά ἐνδεχόμενη διακοπή τῆς μισθοδοσίας τους... Ἴσως ἀπό φόβο γιά παύση ἱερατικῶν «ἐξελίξεων»... Τῆς λεγόμενης καριέρας... Σέ ἄδειους, βέβαια, ναούς... 
Πάντοτε ὅμως μέ ὠμοφόριο καί ράβδο... Ἡ ὑποταγή στόν Καίσαρα πρωτοφανής...

Καί οἱ πιστοί ψάχνοντας γιά εὐλογημένες καί ἅγιες «πίσω πόρτες»... Γιά «πόρτες» πού ὁδηγοῦν στήν ὄντως Ἑνότητα... Πέφτοντας ἀπό τά σύννεφα γιά Ἱεράρχες πού τόσο χρόνια ἔγραφαν καί μιλοῦσαν περί ἁγίων καί τώρα ὁμιλοῦν περί θεόσταλτων πολιτικῶν πού κλείνουν τίς ἐκκλησίες, γιά νά «σώσουν» τό ποίμνιο... Ξεχνώντας ὅτι μέ κλειστές ἐκκλησίες, ἡ ἱερωσύνη ἀκυρώνεται...

Μόνο ἕνα δέν εἴδαμε ἀκόμη... Τήν ἄμεση ἐνεργοποίηση κρατικῆς ἐντολῆς γιά τήν ἀφαίρεση ἀπό τήν ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας κάθε λέξεως ἀναφερομένης σέ ἴαση θαυματουργική, ὥστε νά μήν ὑφίσταται πρόκληση κινδύνου γιά τήν δημόσια ὑγεία...

Ἀφοῦ καί γιά τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων ἡ Πολιτεία «ἐξουσιοδοτήθηκε» νά ἀποφανθεῖ περί τοῦ δικαιώματος ἤ μή τοῦ ἐκκλησιασμοῦ τῶν πιστῶν...!!! Ἡ πολιτεία πού νομιμοποιεῖ τίς ἐκτρώσεις... Δηλαδή, τήν ἀφαίρεση ζωῆς ἀγέννητων παιδιῶν...

Ποῦ ζοῦμε...; Τί ζοῦμε...; Πιό πάτο ἀπ’ τόν πάτο...

Ἀναστάσιος Ὁμ. Πολυχρονιάδης, δρ. pd. Θεολογίας ΑΠΘ

Άγιε Σπυρίδωνα σύντριψε και τη νοητή πανούκλα που πλάκωσε τις ψυχές μας

"Ο άγιος Σπυρίδωνας πολλές φορές βγαίνει από την εκκλησιά του στην Κέρκυρα, που είναι το λείψανό του, και γυρίζει τη θάλασσα και τη στεριά, για να κάμει καλά και να βοηθήσει εκείνους που τον επικαλούνται. Γι’ αυτό χαλάει τα υποδήματά του, και είναι αναγκασμένοι να του τ’ αλλάζουν κάθε τόσο". 


Όταν η πανούκλα «χτύπησε» την Κέρκυρα, το 1825 και ’16, φάνηκε μια φορά στον αέρα ένας καλογεράκος με τη σκούφια του να κυνηγά ένα θηρίο και να το χτυπά μ’ ένα μεγάλο σταυρό. Ο καλογεράκος ήταν ο Άγιος Σπυρίδωνας και το θηρίο η πανούκλα. Ήταν σα λιοντάρι και μαϊμού μαζί, κι είχε φτερά σαν της νυχτερίδας. Στο κάπο-Σίδερο την ανάγκασε ο Άγιος, χτυπώντας την με το σταυρό, να κάμει σταυρό στο βράχο και να ορκιστεί να μην ξαναπατήσει στην Κέρκυρα. 

Νικόλαος Πολίτης

Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι τις οικουμενιστικές θέσεις!

«Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πλανᾶται»;


Ἡ Οἰκουμενιστικὴ γραμμὴ τοῦ Ἀθηναγόρα -ὡς γνωστόν-δὲν σταμάτησε ἐπὶ πατριάρχου Δημητρίου, ὁ ὁποῖος παρὰ τὸ ταπεινὸ ὕφος καὶ τὶς ἐλπίδες κάποιων ὅτι μετὰ τὸν Ἀθηναγόρα θὰ ἐκλείψουν τὰ οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα (ἔτσι π.χ. ἔγραφε ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος), ὁ πατρ. Δημήτριος συνέχισε, χωρὶς βέβαια τυμπανοκρουσίες, ἀλλὰ “ταπεινὰ” τὴν γραμμὴν Ἀθηναγόρα. 

Ἕνα γεγονός, ποὺ δείχνει τὶς προθέσεις καὶ τὰ πιστεύω τοῦ Φαναρίου, εἶναι οἱ δηλώσεις τοῦ ἐπισκόπου Σταυρουπόλεως Μαξίμου, ὁ ὁποῖος ἦταν Πρόεδρος τῆς Πατριαρχικῆς Ἐξαρχίας ποὺ ἀπέστειλε ὁ πατρ. Δημήτριος στὸ Ἅγιον Ὄρος τὸ 1973. Ὁ Μάξιμος, λίγο πρὶν μεταβεῖ στὸ Ἅγιον Ὄρος, ἔδωσε συνέντευξη σὲ φιλοπαπικὸ δημοσιογράφο στὴν Ἀθήνα:

«Η ενότης και η ένωσις των Εκκλησιών η οποία αποτελεί το τελικόν και πολυπόθητον τέρμα του Διαλόγου, δεν δύναται να επιτευχθή, όταν εκάστη εκκλησία αποκλείει δι’ εαυτήν τοενδεχόμενον της πλάνης. Η πεποίθησις εκάστης εκκλησίας ότι μόνον αυτή κατέχει την αλήθεια και ότι ουδέποτε πλανάται, αποκλείει τον διάλογον, και κατά συνέπειαν, αδυνατεί να ίδη καθαράν την αλήθειαν. Ο διάλογος δεν ζητεί να επιβάλλη την αλήθειαν, αλλά να την ανακαλύψη»[*].

Σὲ αὐτὴ τήν …«ἀλήθεια» στηρίζεται ὁ “ἐπὶ ἴσοις ὅροις” διάλογος ποὺ ξεκίνησαν καὶ συνεχίζουν οἱ Οἰκουμενιστές. Ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ πλανᾶται· καὶ ἐν τοῖς πράγμασι, τὸ ὅτι συμμετέχει στοὺς διαλόγους μὲ τοὺς αἱρετικούς, σημαίνει ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς ἀποδέχονται ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κάπου πλανᾶται! 
Γιατὶ ἂν πίστευαν ὅτι δὲν πλανᾶται, ὅπως διδάσκουν ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ πιστεύουν ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι, δὲν θὰ ἔκαναν διάλογο “ἐπὶ ἴσοις ὅροις”, γιὰ νὰ ἀνακαλύψουν ἀπὸ κοινοῦ τὴν ἀλήθεια ποὺ δὲν ἔχει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀλλὰ θὰ προσπαθοῦσαν νὰ προσελκύσουν τοὺς αἱρετικοὺς στὴν Μία, Ἁγία Ἐκκλησία καὶ νὰ τοὺς πείσουν γιὰ τὰ λάθη τους καὶ τὴν ἐπιστροφή τους σ’ αὐτήν.

Βέβαια ὑπάρχουν καὶ δυὸ σημαντικές …λεπτομέρειες! Λεπτομέρειες ποὺ ἀκολούθησε τότε ὁ Φαναριώτης ἐπίσκοπος Μάξιμος, καὶ ἀκολουθοῦν ὅλοι οἱ αἱρετικοί, ποὺ ἀποδεικνύει τὸν σατανικὸ τρόπο ποὺ «δουλεύουν» οἱ Οἰκουμενιστές, ἀκολουθοῦντες τὶς ἐντολὲς τοῦ πατέρα ὅλων τῶν αἱρέσεων ποὺ εἶναι ὁ διάβολος.

α) Ἐνῶ συνομιλοῦν μὲ τοὺς αἱρετικούς, ἀρνοῦνται νὰ συνομιλήσουν μὲ τοὺς Ὀρόδοξους ποὺ ἀντιτίθενται στὶς κακοδοξίες τους. Καὶ β) Τοὺς χαρακτηρίζει μιὰ ἀπύθμενη ὑποκρισία, διότι ἐνῶ τὴ μιὰ μέρα ἀποκαλύπτουν τὸ φρικτὸ πρόσωπο τῆς αἱρέσεως, σὲ ἄλλη στιγμὴ ἐκφράζονται ὡς ἀκραιφνεῖς ὀρθόδοξοι γιὰ νὰ θολώσουν τὰ νερὰ καὶ νὰ παραπλανήσουν τοὺς πιστούς! Ἔτσι ἔκανε τότε ὁ Ἐπίσκοπος καὶ Ἔξαρχος Μάξιμος, καὶ τὸ παιχνίδι αὐτὸ συνέχισε ὁ Βαρθολομαῖος καὶ τὰ ἄλλα μέλη τῆς φατρίας του.

Καὶ τὸ τραγικό. Ἐνῶ ὅσο οἱ Οἰκουμενιστὲς ὑποκρίνονταν, μποροῦσε κανεὶς νὰ δώσει δίκιο στοὺς Ὀρθοδόξους ποιμένες καὶ πιστοὺς ποὺ τοὺς ἀνέχονταν, στὶς μέρες μας, καὶ μάλιστα μετὰ τὴν κακοσύνοδο τῆς Κρήτης, ποὺ ὅλα εἶναι πλέον φανερὰ καὶ τετραχηλισμένα, ποιά δικαιολογία ἔχουν, ὅσοιεὐσεβεῖς ποιμένες καὶ πιστοὶ ἀπέμειναν, νὰ τοὺς ἀνέχονται, νὰ συγκοινωνοῦν μαζί τους καὶ νὰ τοὺς μνημονεύουν; Δὲν δηλώνουν ἔτσι ὅτι πρακτικά, ἀνήκουν κι αὐτοὶ στὴν νέα «Οἰκουμενιστικὴ ἐκκλησία» τὴν ὁποία δημιούργησαν;

(*) Ορθόδοξος Μετανάστης, Βόννη, Μάϊος 1972 σ. 5.

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ COVID_19...

 


https://www.youtube.com/channel/UCAU64pU_bGtRHla-v5sQ1ww

Ασ’ τα, δεν είναι για σένα. Μοναστήρι είναι καί τό σπίτι σου, άν θές..

Για αρκετό καιρό με βασάνιζαν λογισμοί, γιατί να μη γίνω κι εγώ μοναχός να αφιερωθώ τελείως στον Θεό, αλλά παντρεύτηκα και με τα παιδιά που έκανα δεσμεύτηκα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα καλό για τον Θεό.

Με αυτές και περισσότερες σκέψεις, πήγα μια μέρα στον Παππούλη και αφού εξομολογήθηκα τις διάφορες αμαρτίες που είχα, γιατί όλο αμαρτίες έκανα και κάνω, μου λέει, χωρίς να του πω τίποτα γι’ αυτό το θέμα:

“Άντε φύγε τώρα και μη τα σκέπτεσαι αυτά. Ασ’ τα, δεν είναι για σένα. Μοναστήρι είναι και το σπίτι σου, αν θες. Δεν διαφέρει σε τίποτα απ’ αυτό. Αρκεί να κάνεις αυτά που σού λέω. Δεν είναι ο χώρος που κάνει το Μοναστήρι. Είναι ο τρόπος. Πήγαινε, να προσεύχεσαι και να κάνεις υπομονή σε όλα”.

Κάποιοι αδελφοί από ένα μοναστήρι στον κόσμο ρώτησαν τον Γέροντα αν μπορούσαν να προκόψουν στον κόσμο η θα ήταν καλύτερα γι’ αυτούς και πιο συμφέρον για την ψυχή τους να βρίσκονται στον Άθωνα, που είναι κατ’ εξοχήν τόπος ησυχαστικός.

Εκείνος τους απάντησε: “Αν κανείς βρίσκεται στην Ομόνοια κι έχει περιμαζωμένο τον νού του, είναι σαν να βρίσκεται στον Άθωνα. Κι αν κανείς βρίσκεται στον Άθωνα, και δεν έχει περιμαζωμένο τον νού του, είναι σαν βρίσκεται στην Ομόνοια”.

Άγιος Πορφύριος

π. Νικολάι Ραγκόζιν: «Θά ἔρθει μία καταστροφή καί ὁ κλῆρος θά διασπασθεῖ (διχασθεῖ)»



Πρωθιερεύς Νικολάι Ραγκόζιν (6 Δεκ. 1898 – 16 Δεκ. 1981) 

Ο π. Νικολάι είπε ότι θα έρθει μια καταστροφή και ο κλήρος θα διασπασθεί(διχασθεί). Αυτό θα είναι μια καταστροφή για τούς ανθρώπους. Αυτό είπε. 

– Αυτή η διάσπαση θα συμβεί σε σχέση με αυτό το ''πρόβλημα''; (όπως η πανδημία;) 

– Δεν είπε. Είπε μόνο για διάσπαση. Αλλά αντιλαμβάνομαι ότι θα συμβεί για το λόγο αυτό. Πριν τις ταυτότητες δεν υπήρχε κάποιος διχασμός ενώ τώρα υπάρχει (εάν είναι αυτό μόνο). 

Ο π. Νικολάι είπε ότι αυτό θα έχει τεράστια αρνητική επίδραση στον κόσμο, διότι δεν θα ξέρουν ποιον να πιστεύσουν. Ποιος είναι σωστός; Ποιον να ακολουθήσεις;

Για τους ανθρώπους θα είναι καταστροφή γιατί ο κλήρος θα διασπαστεί. Αυτές είναι οι λέξεις του πατρός. Ένας διχασμός (σχίσμα;) θα συμβεί. Και καθώς ο π. Νικολάι είπε, ότι ένα βασίλειο δεν μπορεί να υπάρξει αν διασπαστεί, το ίδιο επίσης αληθεύει για την Ορθοδοξία (στην γήινη οργάνωσή της).

Πιθανόν λόγω του διχασμού τώρα κατά των ταυτοτήτων, πιθανόν αργότερα, η τροποποίηση της πίστης θα ξεκινήσει. Διότι όποιος λάβει αυτή την ταυτότητα θα αποδεχθεί επίσης την τροποποίηση της πίστης.

Είπε ότι οι ακολουθίες θα τροποποιηθούν. Και ότι θα σας διώκουν...

Αλλά είπε ένα πλήθος νέων ανθρώπων θα γίνουν ιερείς. Για τον κλήρο είπε ότι (οι πολλοί) θα υπηρετούν για την γυναίκα τους και τα παιδιά τους. Είπε ότι (τελικά) θα δεχτούν τον Αντίχριστο.

– Ο κλήρος; Είπε ότι οι ιερείς θα δίνουν ευλογίες να αποδεχτείτε τις (νέες) ταυτότητες και όλα τα σχετικά έγγραφα, αλλά εσείς πρέπει να μην τα δεχτείτε. Δεν είναι επιτρεπτό σε σας (τους Χριστιανούς) να αποδεχτείτε το σημάδι (σφραγίδα του Θηρίου) ούτε τις (νέες) ταυτότητες.

Αν η πλειοψηφία των κληρικών πέσει και ο κόσμος ακολουθήσει τον κλήρο, αυτό σημαίνει ότι η πλειονότης των ανθρώπων θα πέσει επίσης, και πολύ λίγοι θα σώσουν τις ψυχές τους!

Ο π. Νικολάι είπε ότι στο παρόν ο εχθρός πολεμάει ως εξής: Θα σας εξηγήσω με δικά μου λόγια. Για παράδειγμα υπάρχει ένας τίμιος άνθρωπος και δέχεται επίθεση από τον εχθρό ώστε να επιλέξει τον λάθος δρόμο. Και οι πιστοί (που τον εκτιμούν) θα τον ακολουθήσουν.

Τώρα όλες οι προσπάθειες του διαβόλου είναι να διαφθείρει τους κληρικούς, ώστε να διαλέξουν τον «λάθος δρόμο». Αν ο κλήρος διαλέξει τον λάθος δρόμο, το ίδιο θα κάνουν οι άνθρωποι. 

Δεν υπάρχει ανάγκη για τους δαίμονες να πολεμήσουν τους λαϊκούς, διότι αυτοί θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του κλήρου.

Είπε ο π. Νικολάι ότι θα έρθει ο καιρός που όλοι οι κληρικοί θα ξεστρατήσουν μακριά από τον Θεό;

– Το έλεγε.

– Μπορείς να γίνεις πιο σαφής; Ο πατήρ έλεγε ότι θα έρθει ένας τέτοιος καιρός, που τότε όλοι θα είναι προδότες (της πίστης).

– Εννοείς τον κλήρο;

– Ναι. Θυμάμαι ότι έδινε το εξής παράδειγμα. Όταν ο Κύριός μας ζούσε στη Γη, μεταξύ των μαθητών του υπήρχε ένας προδότης, ο Ιούδας. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν πιστοί. Πριν την 2α Παρουσία του Κυρίου τα πράγματα θα αλλάξουν.

Θα υπάρχουν λίγοι κληρικοί πιστοί στον Χριστό. Έλεγε ότι τα πράγματα θα αντιστραφούν. Ότι θα υπάρχουν λίγοι Ποιμένες.

Έλεγε ότι όσο ο αρχιμανδρίτης Ιωάννης είναι στη ζωή ρωτάτε τον για οτιδήποτε. Όταν πλέον δεν θα ζει, μην ρωτάτε κανένα (για πνευματική καθοδήγηση), διαβάζετε το (3o;) βιβλίο του Έσδρα (ή την Αποκάλυψη). Γιατί όλα είναι γραμμένα εκεί.


Όταν πηγαίνετε στην εκκλησία, πηγαίνετε για τον Θεό, όχι για τους ιερείς. Παρόλο που οι ιερείς θα είναι τέτοιοι (όπως ειπώθηκε) εσείς πρέπει να πηγαίνετε στην εκκλησία (και να συμμετέχετε στα Μυστήρια). Γιατί οι κληρικοί θα δώσουν λόγο στον Θεό για όσα έπραξαν.

– Μήπως ο π. είπε ότι θα υπάρξει καιρός που δεν θα είναι επιτρεπτό να πάμε στην εκκλησία;

– Το έλεγε.

– Πότε θα γίνει αυτό; Έλεγε ότι θα έρθει καιρός που δεν θα είναι επιτρεπτό (εκ Θεού) να μπούμε στην εκκλησία. Γιατί στο πρόσφορο για τη θεία κοινωνία θα μπει ένα άστρο και το άστρο θα αντικαταστήσει τον σταυρό!

Μαρτυρίες από τη ζωή και τη διδασκαλία του χαρισματικού Ρώσου
πρωθιερέως π. Νικολάι Ραγκόζιν

π. Σεραφείμ Ρόουζ: Το Πνεύμα των εσχάτων καιρών



Στα χρόνια που έρχονται, ο διάβολος θα χρησιμοποιεί κάθε ευκαιρία να συγχύσει τους αληθινούς Ορθόδοξους Χριστιανούς, τον έναν ενάντια στον άλλο, άλλοτε για θέματα μεγάλα και άλλοτε (συνήθως) για μικρά.

Πρέπει να προσπαθήσουμε με σταθερότητα να μην πιαστούμε από το δόλωμα. ο διάβολος περπατά γυμνός ανάμεσά μας…

Η «χαρισματική αναζωπύρωση» ως ένα σημείο των καιρών

Στο τέλος αυτού του αιώνα δεν θα υπάρχει έλλειψη προφητών του Κυρίου του Θεού, ούτε υπηρετών του σατανά. Αλλά στους έσχατους καιρούς αυτοί που πραγματικά θα υπηρετούν το Θεό θα επιτύχουν να κρυφτούν από τους ανθρώπους και δεν θα κάνουν θαύματα ανάμεσά τους όπως στον παρόντα καιρό, αλλά θα βαδίζουν ένα δρόμο δράσης αναμεμειγμένης με ταπεινότητα, και στη βασιλεία των Ουρανών θα είναι μεγαλύτεροι από τους Πατέρες που δοξάστηκαν με θαύματα. Επειδή εκείνη την εποχή κανείς δεν θα κάνει ενώπιον των ανθρώπων θαύματα που θα τους διεγείρουν και θα τους εμπνέουν να κοπιάζουν με ζήλο σε ασκητικούς αγώνες… πολλοί, διακατεχόμενοι από άγνοια, θα πέσουν στην άβυσσο, παραστρατώντας στο πλάτος, του φαρδιού κι ευρύχωρου δρόμου.
Προφητεία του αγ. Νήφωνα της Κωσταντιανής Κύπρου (έχει εκδοθεί στα Ρωσικά μαζί με τα συγγράμματα των αγίων Βαρσανουφίου του Μεγάλου και Ιωάννου, Μόσχα 1855, σελ. 654-655).

Η αληθινή Ορθοδοξία από την ίδια της τη φύση μοιάζει εντελώς εκτός τόπου σ’ αυτούς τους δαιμονικούς καιρούς, μια ξεπερασμένη μειονότητα των περιφρονημένων και «ανόητων», στη μέση μιας θρησκευτικής «αναζωπύρωσης» εμπνευσμένης από ένα άλλο είδος πνεύματος. 
Αλλά ας παρηγορηθούμε από τους βέβαιους λόγους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: «Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, γιατί ο Πατέρας σας ευαρεστήθηκε να σας δώσει τη βασιλεία» (Λουκ. 12:32).

Ας ενδυναμωθούν όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί για τη μάχη που βρίσκεται μπροστά μας, μην ξεχνώντας ποτέ ότι εν Χριστώ η νίκη είναι ήδη δική μας. Εκείνος υποσχέθηκε ότι οι πύλες της κόλασης δεν θα υπερισχύσουν απέναντι στην Εκκλησία Του (Ματθ. 16:18), κι ότι η χάρη των εκλεκτών θα συντομεύσει τις μέρες της τελευταίας μεγάλης θλίψης (Ματθ. 24:22). Και στ’ αλήθεια, αν ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος μπορεί να είναι εναντίον μας; (Ρωμ. 8:31). 
Ακόμα και εν μέσω των σκληρότερων πειρασμών, έχουμε εντολή: «Έχετε θάρρος, εγώ έχω νικήσει τον κόσμο» (Ιω. 16:33). Ας ζούμε όπως έζησαν όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί όλων των εποχών, προσδοκώντας το τέλος όλων των πραγμάτων και την έλευση του αγαπημένου μας Σωτήρα· «Εκείνος που μαρτυρεί αυτά λέγει, "Ναι, έρχομαι γρήγορα". Αμήν, ναι, έλα, Κύριε Ιησού» (Αποκ. 22:20)

Φαίνεται πως ο σατανάς εισέρχεται τώρα γυμνός στην ανθρώπινη ιστορία. Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν υπόσχονται να είναι πιο τρομερά απ’ όσο μπορεί να φανταστεί εύκολα κανείς τώρα. Αυτό το ένα ξέσπασμα ενέργειας εμπνευσμένης από το σατανά οδήγησε 1000 σχεδόν ανθρώπους σε επαναστατική αυτοκτονία· τι θα γίνει με τους πολλούς άλλους, θύλακες σατανικής ενέργειας, μερικούς πολύ ισχυρότερους από αυτή τη μικρή κίνηση, που δεν έχουν εκδηλωθεί ακόμα; Μια ρεαλιστική άποψη της θρησκευτικής κατάστασης του σύγχρονου κόσμου είναι αρκετή για να εμπνεύσει σε κάθε σοβαρό Ορθόδοξο Χριστιανό ανησυχία και τρόμο για τη δική του σωτηρία. Οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες είναι τεραστίων διαστάσεων: «Διότι θα έρθει τότε θλίψη τόσο μεγάλη, που δεν έγινε από την αρχή του κόσμου μέχρι σήμερα και ούτε θα γίνει» (Ματθ. 24:21). Μερικές από αυτές τις δοκιμασίες θα έρθουν από την πλευρά των ευχάριστων πλανών, από τα «σημεία και ψεύτικα θαύματα» που αρχίσαμε από τώρα ακόμα να βλέπουμε· άλλα θα έρθουν από το τρομερό και φανερό κακό που είναι ήδη ορατό στο Jonestown, την Καμπότζη και το αρχιπέλαγος Γκουλάγκ.

Αυτοί που θέλουν να είναι αληθινοί Χριστιανοί σ’ αυτές τις τρομερές ημέρες θα έπρεπε καλύτερα ν’ αρχίσουν να σοβαρεύονται σχετικά με την πίστη τους, μαθαίνοντας τι είναι ο αληθινός Χριστιανισμός, μαθαίνοντας να προσεύχονται στο Θεό εν πνεύματι και αληθεία, μαθαίνοντας να αναγνωρίζουν ποιος είναι ο Χριστός, στον Οποίο μονάχα έχουμε σωτηρία.

Η Ορθόδοξη ασκητική κοσμοθεωρία δίνει το μόνο μέσο με το οποίο οι άνθρωποι, έχοντας λάβει το Άγιο Πνεύμα με το Βάπτισμα και το Χρίσμα τους, μπορούν πραγματικά να συνεχίσουν να αποκτούν το Άγιο Πνεύμα στη ζωή τους· και διδάσκει πως να διακρίνουμε την πνευματική πλάνη και να φυλαγόμαστε από αυτήν.

Ὁ Θεός ὅμως πάντα ἔχει καί πρόσεχε...



Κάποτε επισκέφτηκε κάποιος τον Άγιο Νεκτάριο και του είπε:
- Σεβασμιότατε, χρωστώ 25 δραχμές (πολλά λεφτά για την εποχή εκείνη). 
Αύριο το γραμμάτιο λήγει και πάω χαμένος... 
Δεκάρα δεν έχω και σε παρακαλώ να με βοηθήσεις. 
Ο Άγιος Νεκτάριος καλεί τον ταμία του και του λέει:
- Κωστή, δώσε 25 δραχμές στον άνθρωπο.
Και φωνάζει από μέσα ο Κωστής στον Άγιο και του λέει:
- Δεν έχουμε Σεβασμιότατε. 
- Για κοίταξε Κωστή, γιατί είναι ανάγκη...
- Σεβασμιότατε το ταμείο έχει όλο και όλο 25 δραχμές και είμαστε στην αρχή του μήνα. Πώς θα βγάλουμε το μήνα;
- Δώσε Κωστή και έχει ο Θεός...
Ο Κωστής μουρμουρίζοντας έδωσε τις 25 δραχμές και ο ξένος έφυγε.
Δεν είχε όμως περάσει αρκετή ώρα και έρχεται μια ειδοποίηση από την Αρχιεπισκοπή που έλεγε τα εξής:
«Παρακαλείτε ο Πενταπόλεως Νεκτάριος το απόγευμα της ιδίας ημέρας να τελέσει γάμο (πλουσιοτάτης της εποχής εκείνης οικογενείας), έχοντας μαζί τους 4 φοιτητές της Ριζαρείου Σχολής για να ψάλλουν Βυζαντινά, καθότι ο Αρχιεπίσκοπος ασθένησε εκτάκτως».
Πράγματι ο Άγιος Νεκτάριος έκανε τη στέψη και το αποτέλεσμα ήταν, αφού τους περιποιήθηκαν, τόσο τον Άγιο όσο και τους ψάλτες και στο τέλος, τους πρόσφεραν από έναν φάκελλο. 
Άνοιξαν οι 4 φοιτητές τους φακέλλους τους και βρήκε ο καθένας τους από 20 δραχμές μέσα δηλ. σύνολο 80 δραχμές. 
Άνοιξε και ο Άγιος Νεκτάριος το φάκελλό του και βρήκε μέσα 100 δραχμές. Έλαβαν λοιπόν συνολικά 180 δραχμές, οι οποίες παραδόθηκαν στον Κωστή, στον ταμία, ο οποίος κατ' ομολογία του ιδίου κατεπλάγη και ουδέποτε πλέον εξέφερε γνώμη στις εντολές του Αγίου Νεκταρίου.
Ο Άγιος Νεκτάριος έκανε επί τη ευκαιρία έκανε ένα σοβαρό μάθημα, λέγοντας επιγραμματικώς στον Κωστή:

- Κωστή εμείς δεν έχουμε. 
Ο Θεός όμως πάντα έχει και πρόσεχε...

Αυτά είναι και για εμάς, που πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό...

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982)

Έρχεται θύελλα…! Θα μας στερήσει ο Θεός τη Θεία Λειτουργία!

Έρχεται θύελλα που θα σαρώσει κλήρο και λαό! Θα μας στερήσει ο Θεός τη Θεία Λειτουργία!


Τέσσερα μηνύματα του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου στους νέους το 1963!

1) Ἔρχεται θύελλα…

2) Ἄνθρωποι ποὺ θὰ μοιάζουν μὲ τοὺς βατράχους…

3) Θα ερθη μερα, που στην Ἑλλάδα δεν θα χτυπήσουν οι καμπανες το Πασχα… Εἴμαστε ἀνάξιοι & στό ναό & στην Θεία λειτουργία να πᾶμε & θα μας τα στερήση ο Θεός ὅλα αὐτα.

4) Η Αληθινὴ χαρὰ βρίσκεται μονάχα κοντά στὸ Χριστό. Ὑπάρχει ἡ χαρά τῶν ἀγγέλων & ἀρχαγγέλων. Ἡ χαρὰ τῆς προσευχῆς. Προσευχηθεῖτε, για να την ἀπολαύσετε. Ὑπάρχει ἡ χαρά τοῦ ἐκκλησιασμοῦ, ἡ χαρὰ τῆς Θείας Κοινωνίας, ἡ χαρὰ τῆς ἀγαπης, τῆς ἐλεημοσύνης & τῆς συγνώμης. Ὑπάρχει ἡ χαρὰ τοῦ ΘΕΟΥ.

Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος: «Σὰν μιὰ φωνὴ διαμαρτυρίας εἶνε αὐτό, διότι ἔρχεται θύελλα μεγάλη ἡ ὁποία θὰ μᾶς σαρώση ὅλους καὶ παπάδες καὶ… Ἐμεῖς νομίζουμε ὅτι ὁ κόσμος αὐτὸς δὲν ἔχει ἀφέντη. Τό κάθε σπίτι ἔχει ἀφέντη καὶ ὁ κόσμος αὐτὸς ἔχει Ἀφέντη του τὸν Θεό.

Καὶ ὁ ἱεροκήρυκας ἔχει κάποιες χαρὲς στὸν κόσμο αὐτό. Τὴν χαρὰ ποὺ πάντοτε δοκιμάζω καὶ ἰδιαιτέρως ἀπόψε εἶναι οἱ νέοι. Εἶνε ἡ ταξιαρχία, δὲν εἶνε ἁπλῶς λόχος, οὔτε τάγμα, εἶναι ταξιαρχία, ταξιαρχία Λέγεων. Καὶ ἀλοίμονο παιδιὰ ὕστερα ἀπὸ τὸ κήρυγμα αὐτὸ ἀν πᾶτε… Ποῦ θὰ πᾶτε μὲ ἐνδιαφέρει, γιατί λέει κάπου στο Εὐαγγέλιο, στὴν Ἀποκάλυψη ὅτι θὰ παρουσιαστοῦν ἄνθρωποι ποὺ θὰ μοιάζουν μὲ βατράχους. Δηλαδὴ τί θὰ πῆ αὐτό; Είδατε τὸν βάτραχο; Μιὰ στὴν στεριά, μιὰ στὸ νερό. Καὶ οἱ χλιαροί οἱ χριστιανοί εἶναι οι βάτραχοι, μιὰ μὲ τὸ Θεό, μιὰ μὲ τὸν διάολο.

Τώρα ἐδῶ μέσα σὰν ἄγγελοι σᾶς βλέπω, ὅταν βγῆτε ἔξω, ποὺ θὰ πᾶτε;

Νὰ τὸ θυμᾶστε, γράψατέ το, ἐγὼ τουλάχιστo δὲν θέλω να ζῶ τότε.

Θὰ ἔρθη μέρα, ποὺ στὴν Ἑλλάδα δὲν θὰ χτυπήσουν οἱ καμπάνες τὸ Πάσχα. Ἔρχονται, πλησιάζουν οἱ ἡμέρες αὐτές. Εἴμαστε ἀνάξιοι καὶ στὸ ναό καὶ στὴν Θεία λειτουργία νὰ πᾶμε καὶ θὰ μᾶς τὰ στερρήση ὁ Θεός ὅλα αὐτά.

Θὰ ἔρθη ἡ ἡμέρα αὐτή, ἀλλὰ καὶ ἄν γκρεμίσουν ὅλα τὰ κωδονοστάσια, ὅπως οἱ Τουρκαλάδες, διάβαζα πρόχθες ὅτι ἐκεῖ στὴν Καισάρεια εἶναι 25 ναοί Βυζαντινοί καὶ οἱ Τουρκαλάδες οἱ φίλοι μας, θὰ τοὺς πάρουν, γιὰ νὰ τοὺς κάνουν ψυγεία καὶ ἄλλους δὲν ξέρω τί θὰ τοὺς κάνουν. 25 ναοί ποὺ μείνανε καὶ δὲν μποροῦν οὔτε μὲ δυναμίτη νὰ τοὺς ἀνατινάξουν. Ἐκεῖ ποὺ αἰῶνες ὁλόκληρους οἱ χριστιανοὶ λατρεύαν τὸν Θεό, τώρα πᾶνε μέσα καὶ κατουρᾶν οἱ Τουρκαλάδες. Αὐτὸ ποὺ ἔπαθαν στὴν Μικρά Ἀσία θὰ τὸ πάθουμε καὶ ἐμεῖς ἐὰν δὲν ξυπνήσουμε καὶ δὲν κάνουμε τὴν ἀγίαν ἐπανάσταση τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἐὰν ἐμεῖς ἐδῶ ἀρνηθοῦμε τὸν Θεό, ταξιαρχία ὄχι ἀνθρώπων, ἀλλὰ ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων ὑμνοῦν ἀκαταπαῦστος τὸν Κύριο «… ἄγγελοι ὑμνοῦσιν ἐν οὐρανοῖς καὶ ἡμεῖς τοὺς ἐπιγῆς καταξίωσον ἐν καθαρά καρδία σὲ δοξάζει». 

Αὐτὴ τὴν καθαρὰ καρδιὰ εὔχομαι νὰ ἔχετε ὅλοι οἱ νέοι ὥστε νὰ γιορτάζουμε ὅπως πρέπει τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Λοιπόν, σᾶς βλέπω καὶ σᾶς χαίρομαι. Ἕνα μπουκέτο τοῦ Θεοῦ εἶστε. Ἀπόψε νὰ μὴν μολυνθεῖτε. Βγῆτε μὲ τὴν ἐντύπωσι τοῦ κηρύγματος καὶ γίνετε ἱσχυροὶ μαθηταὶ τῆς παρατάξεως τοῦ Κυρίου. Νὰ διδάξετε ἐσεῖς οἱ νέοι ὅτι ἡ χαρὰ τοῦ διαβόλου εἶναι μηδέν. Κοντὰ στὸ Χριστὸ ὑπάρχει μιὰ χαρὰ ἀνώτερη, ἡ χαρὰ τῶν ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων. Ὑπάρχει χαρὰ τῆς προσευχῆς.

Προσευχηθεῖτε, γιὰ νὰ δῆτε τί χαρὰ θὰ ἔχετε. Ὑπάρχει ἡ χαρὰ τοῦ ἐκκλησιασμοῦ, ἡ χαρὰ τῆς Θείας Κοινωνίας, ἡ χαρὰ τῆς ἀγάπης τῆς ἐλεημοσύνης & τῆς συγνώμης. Ὑπάρχει ἡ χαρά τοῦ ΘΕΟΥ. Διδάξτε στὸν κόσμο μὲ τὰ ἔργα σας και μὲ τὴν ζωή σας ὅτι τέτοια χαρὰ θὰ βροῦνε μόνο κοντά στὸ Χριστό. Εἶναι γεμάτη χαρά ἡ χριστιανική μας Ἐκκλησία».

Προφητική αναφορά για τη μη σύναξη των πιστών στις εκκλησίες!

ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΙΡΑ 
«ΙΕΡΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ»

ΟΜΙΛΙΑ 42 (10, 1-4) 14-2-1988
(Απόσπασμα της ομιλία στο 30')

...Είπε κάποιους μελαγχολικούς λόγους ο Κύριος: «Ἐλεύσονται ἡμέραι ὅτε ἐπιθυμήσετε μίαν τῶν ἡμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἰδεῖν, καὶ οὐκ ὄψεσθε». (Λουκάς 17,22) Θα έρθουν ημέρες, ποιές είναι αυτές οι μέρες; Ο Κύριος είχε υπόψιν τους τις έσχατες μέρες, όταν θα υπάρχει πολλή θλίψης και θα λέγουν οι πιστοί τότε: «Κύριε δείξε μας ένα σημάδι της παρουσίας σου».

Αυτή τη στιγμή αν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε είμαστε μια Πεντηκοστή (εννοεί ο Γέροντας τη σύναξη των πιστών που ακούνε Λόγο Θεού). Όπου είναι οι πιστοί είναι η παρουσία του Αγίου Πνεύματος, ακούγεται ο Λόγος του και προσφέρεται η λατρεία του Θεού.

Μπορείτε να συλλάβετε την περίπτωση να είμαστε μονάδες και να μην υπάρχει αυτή η σύναξη, γατί η σύναξη είναι μια φανέρωση της Εκκλησίας. Προσέξατε φανέρωση της Εκκλησίας μέσα στην Ιστορία. Να υπάρχει ένας διωγμός που να μην μπορούμε να συγκεντρωθούμε, να συναχθούμε, να συναντηθούμε. 

Σας κάνει εντύπωση, γιατί οι πιστοί πήγαιναν κάθε βράδυ στις κατακόμβες, πήγαιναν στα κρησφύγετά τους, μέσα σε τόπους, για να μην τους βρουν οι διώκτες, αλλά οπωσδήποτε κάθε βράδυ να συναντηθούν; Με κίνδυνο της ζωής τους και της περιουσίας τους; Μπορείτε να το συλλάβετε αυτό; Ερωτήσατε γιατί; Δεν θα μπορούσε κανείς να καθίσει στο σπίτι του, να λατρεύει έναν Θεό και να λέει ότι, γιατί να διακινδυνεύσω να πάω σε μια σύναξη; Ερωτήσατε γιατί έκαναν αυτό οι πιστοί; Γιατί με τον τρόπο αυτό φανέρωναν την Εκκλησία μέσα στην Ιστορία, και στα ίδια τους τα μάτια. Όχι μόνο στους άπιστους που για μια στιγμή τώρα τους κυνηγούν, αλλά και στα ίδια τους τα μάτια οι πιστοί έχουν την παρουσία της Εκκλησίας και συνεπώς το σώμα του Χριστού. Έχουν ένα δείγμα της Πεντηκοστής. Ο Χριστός είπε τους μαθητές, δεν θα χωριστείτε δέκα μέρες, θα είστε μαζί. Για να φανερωθεί η Πεντηκοστή στα Ιεροσόλυμα. 

Συλλάβετε τώρα την εικόνα να μην γίνεται αυτή η συγκέντρωση, δεν ξέρω τί μπορεί να γίνει αγαπητοί μου, και να μην συγκεντρωνόμαστε, όχι μόνο εδώ, αλλά σε κάθε ναό. Και όχι μόνο για το κήρυγμα, αλλά και για την λατρεία. Όλα είναι δυνατά. Αύριο όλα έρχονται. Και θα έρθουν. Με τα δεδομένα των προφητειών θα έρθουν. Τότε ο καθένας αν κάθετε στο σπίτι του θα λέει: «άλλος πιστός υπάρχει»; Όπως ο προφήτης Ηλίας που του απεκρύβει ότι υπάρχουν και άλλοι πιστοί. Νόμιζε ότι είναι μόνος. Τότε; Τότε ο κάθε πιστός θα ζητά ένα δείγμα αυτής της θείας παρουσίας και δεν θα το έχει...


Όταν ο λαός δεν αντιδράσει, θα τιμωρηθούν και οι άρχοντες και ο λαός!



Γιατί τιμωρείται ο λαός;

Διότι απεδέχθει την αμαρτία που εργάζονται οι άρχοντες.

Όπως και να έχει το πράγμα, μόνον όταν ο λαός αντιδράσει, τότε δεν θα τιμωρήσει ο Θεός το λαό.
Αυτό να το ξέρουμε πολύ καλά.

Γι αυτό, ο λαός πρέπει όταν βλέπει κάτι κακό, να αντιδρά.

Το ίδιο πράγμα ισχύει και εις την Εκκλησία, όταν άρχοντες κακοί επιβάλλουν φερ’ ειπείν αιρετικές θέσεις ή ότι άλλο, ο λαός θα φωνάξει!

Θα διαμαρτυρηθεί!

Θα επαναλάβω, δεν θα κάνει επανάσταση, αλλά θα διαμαρτυρηθεί και αυτό σημαίνει υγεία και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να τιμωρηθεί ο λαός.

Όταν όμως ο λαός δεν αντιδράσει, τότε θα τιμωρήσει ο Θεός και τους άρχοντες και το λαό.


π.Αθανάσιος Μυτιληναίος, Απόσπασμα από την 21η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης,
«Προφήτης Ιεζεκιήλ»

Όταν ξεκίνησαν να ανοίγουν τα εμπορικά καταστήματα τις Κυριακές...

...είχαμε επισημάνει ότι αυτό δεν πρέπει να γίνει, γιατί η Κυριακή είναι ημέρα αφιερωμένη στον Κύριο και στην Ανάστασή του (γι'αυτό και δεν γονατίζουμε στις Κυριακάτικες Θείες λειτουργίες στο σημείο «Τα Σα εκ των Σων») και όχι στο εμπόριο και τα κέρδη. 
Τα κέρδη των Κυριακών και των μεγάλων εορτών δεν είναι ευλογημένα. Το ίδιο ισχύει για τις αγροτικές εργασίες. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στηλίτευε αυτές τις ενέργειες που γίνονταν δυστυχώς και στην εποχή του. 

Δεν τα λέγαμε, ούτε τα λέμε αυτά, για να παραστήσουμε τους έξυπνους, ούτε από κακίες και φθόνους, ούτε από κακεντρέχειες, ούτε να πιάσουμε έχθρες. Στο κάτω κάτω δεν τα λέμε εμείς, ο Λόγος του Θεού τα λέει και οι Άγιοι Πατέρες της εκκλησίας μας που ερμηνεύουν τον Λόγο του Θεού. Ο δικός μας σκοπός ως ιστοχώρου είναι η ορθόδοξη ενημέρωση, η κατήχηση, που βασίζεται κυρίως στις ομιλίες του Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Τα έλεγε ο Γέροντας Αθανάσιος τα ανέλυε στο πολυπληθές ακροατήριό του επί σειρά ετών : «μη νομίζετε ότι θέλουν το καλό μας αυτοί που μας βάζουν να κάνουμε αυτά τα πράγματα, άλλους σκοπούς έχουν και εξυπηρετούν, μόνο ο Άγιος Τριαδικός Θεός μας αγαπά πραγματικά και θέλει το καλό μας, ας μην παρασυρόμαστε από την μόδα της εποχής μας, από τον δυτικό τρόπο ζωής, από την ξωφλημένη δυτική πνευματικότητα».

Και τώρα, όπως είχε πει ο Άγιος Παϊσιος, λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι. 
Αφενός τα εμπορικά καταστήματα αναγκαστικά κλειστά λόγω της πανδημίας, αφετέρου στα αγροτικά δυστυχώς τα έντονα καιρικά φαινόμενα των τελευταίων ετών καταστρέφουν τους κόπους των αγροτών. Ότι κέρδη προήλθαν από εργασίες που γίνονταν σε μέρες που ο Άγιος Τριαδικός Θεός δεν ήθελε να γίνονται, χάνονται τώρα, μπορεί και με το παραπάνω. 
Ας μην απελπιζόμαστε, αυτοκριτική, μετάνοια, καθαρό μυαλό, ακρόαση Λόγου Θεού, συμμετοχή στα μυστήρια της εκκλησίας, είναι τα μόνα όπλα που μπορούν να αλλάξουν τους εαυτούς μας, τον τρόπο της ζωής μας, να επηρεάσουν και τους συνανθρώπους μας.

Αρχιμ. Αθανάσιος Μυτηλιναίος