«Ορισμένοι τόλμησαν να αναγγείλουν ότι… η ένωσις (των εκκλησιών) θα γίνη χωρίς να μετατραπή κανένα από τα έθιμα και τα δόγματα…
Εισηγήθηκαν μάλιστα, ότι δεν είναι καθόλου άτοπο να μνημονεύουμετονπάπα ως άγιο…
Αυτή είναι λοιπόν η ένωση;…
Με αυτόν τον τρόπο σκέπτεσθε δήθεν να ενωθήτε μαζί μας, την στιγμή που η μεν προσθήκη μένει αδιόρθωτη, όλα δε όσα προξένησε το μακροχρόνιο και επάρατο σχίσμα μένουν αμετακίνητα;
Άνθρωποι, αυτό δεν είναι διόρθωσις ούτε ένωσις των Εκκλησιών.
Αντιθέτως, είναι χειρότερο σχίσμα από το προηγούμενο…
Διότι πως θα γίνη η ένωσις, εφόσον υφίστανται μεταξύ μας μύρια διαφορετικά φρονήματα...
Αυτό το πράγμα δεν είναι ένωσις της Εκκλησίας της Ρώμης με μας…
Αντιθέτως είναι παράλογη υποταγή στον πάπα της Ρώμης…».