.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΛΥΣΣΑΝΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΙΖΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΑΠ᾽ ΟΛΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ!

Πολλὰ ὡραῖα πράγματα ὑπάρχουν στὸν κόσμο, τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ θαυμάζῃ ὁ ἄνθρωπος. Ὁ Θεὸς ἐποίησε ὅλα «τὰ ὡραῖα τῆς γῆς» (Ψαλμ. 73,17). Πόσα εἶνε; 200, 300, 400, 500, 1000, 2000…; τὸ ὡραιότερο ἀπ᾿ ὅλα εἶνε ἡ πίστι μας. Δὲν ὑπάρχει ἄλλη. Ἀλλὰ δὲν τὴ θαυμάζουν ὅλοι. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ τὴν ἐμπαίζουν. Τί συμβαίνει ἆραγε;

Μακάριοι εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν μάτια καὶ βλέπουν καὶ πέρα ἀπὸ τὴ μύτη τους. Μακάριοι εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν αὐτιὰ καὶ ἀκοῦν τὴν ὑπερφυσικὴ καὶ θεία φωνή. Μακάριοι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν καρδιὰ καὶ αἰσθάνονται. Αὐτοὶ εἶνε μακάριοι. Οἱ ἄλλοι εἶνε γουρουνοειδεῖς ὑπάρξεις. Πάρε μιὰ χούφτα διαμάντια καὶ πέταξέ τα στοὺς χοίρους. Οἱ χοῖροι θέλουν λάσπη, θέλουν ἄλλα πράγματα, ὄχι διαμάντια. «Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων» (Ματθ. 6,6).

Ὁ Χριστιανισμὸς εὶνε δύναμις ὑπερφυσική. Εἶνε ἀποκάλυψις ἑνὸς ὁλοκλήρου κόσμου ἀληθειῶν, εἰς τὰς ὁποίας δὲν μπορεῖ νὰ ἀνέλθῃ μόνον του τὸ ἀνθρώπινον πνεῦμα. Εἶνε ἀποκάλυψις Θεοῦ, εἶνε ἄνωθεν φωτισμός, ποὺ σὲ κάνει νὰ βλέπῃς ὅτι δὲν ἠμποροῦν νὰ ἰδοῦν ὅλοι οἱ φιλόσοφοι τοῦ κόσμου. Κράτει λοιπὸν καλὰ τὴν τὴν πίστιν σου «ἵνα μηδεὶς λάβει τὸν στέφανόν σου»(Ἀπ. 3,11). Κλεῖσε τ᾽ αὐτιά σου στοὺς ἐχθρούς. Μεῖνε πιστὸς στὴν Ἐκκλησία ποὺ βαπτίσθηκες· προτίμησε θάνατο μᾶλλον παρὰ νὰ χάσῃς τὴν Ὀρθόδοξο ὁμολογία. Λέγε σ᾽ ἀνθρώπους καὶ δαίμονες· Ὀρθόδοξος γεννήθηκα – Ὀρθόδοξος θὰ πεθάνω. Ἔχω ῥίξει τὴν ἄγκυρά μου ἐδῶ καὶ κανένα κῦμα δὲν μὲ παρασύρει ἀπὸ τὸ λιμάνι τῆς Ὀρθοδοξίας.
Χριστίανε, πρόσεχε τον θησαυρόν σου

Εἶνε γνωστὸν ὅτι κατὰ τὰ τελευταια ἔτη πολλαὶ αἰρέσεις, μὲ ὅλα τὰ μέσα ποὺ διαθέτουν προσπαθούν νὰ σᾶς ἀποσπάσουν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη πίστι. Φοβερός εἶνε ἰδίως ὁ κίνδυνος ἐκ μέρους μιᾶς κινήσεως, ποὺ ὀνομάζεται οἰκουμενισμός. Οἱ ὁπαδοὶ τῆς ἀντορθοδόξου αὐτῆς κινήσεως μισοῦν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἀγωνίζονται να δημιουργήσουν μία νέα θρησκεία. ὁ οἰκουμενισμός, ὅπως λέγει ὁ ἀείμνηστος Σέρβος κληρικὸς Ἰουστῖνος Πόποβιτς, εἶνε παναίρεσις, ὡς περιθάλπουσα ὅλας τὰς αἰρέσεις.

Ἀλλ’ ἐσεῖς, ἀγαπητοί μου, ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ἄνδρες γυναῖκες καὶ παιδιά, μείνετε προσηλωμένοι εἰς τὴν Ὀρθοδοξία…
Ὁ ἐωσφόρος λυσσάει γιὰ νὰ ξεριζώσει τὴν Ὀρθόδοξη πίστι

Εἰς ὅλα τὰ πλάτη καὶ τὰ μήκη ὁ ἐωσφόρος ἔχει ἐκστρατεύσει καὶ λυσσάει γιὰ νὰ ξεριζώσῃ μέσα ἀπὸ τὰ βάθη τῶν ἀνθρώπων τὴν Ὀρθόδοξη πίστη…

«Εἴ τις ὑμᾱς εὐαγγελίζεται παρʼ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω». Προσέξατε τί λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος;

Ἐὰν κανεὶς λέει πράγματα τὰ ὁποῖα εἶνε ἀντίθετα ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας, τότε αὐτός, «εἰ τις»· ὅποιος νάναι. Μπορεῖ νὰ εἶνε λαϊκός, αυτὸς ποὺ ζητᾶ, νὰ βάλῃ δυναμίτη καὶ νὰ ἀνατρέψει τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι γυναίκα· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι παπάς· ανάθεμα. Μπορεί να είναι δεσπότης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι αρχιεπίσκοπος· ανάθεμα. Μπορεί να είναι πατριάρχης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι βασιλεύς· ανάθεμα. Ακόμα προχωρεί ο απόστολος και λέει· Απόστολος εγώ· “ανάθεμα». Αν ακόμα υποθέσουμε ότι άγγελος έρθει από τα ουράνια και διδάξει ενάντια προς τα δόγματα· “ανάθεμα”. Αυτό το ανάθεμα ακούγεται μέσα στην προς Γαλάτας επιστολή και σε όλη την ιστορία της Εκκλησίας του Χριστού μας.

Aπόσπασμα από το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ» (Νο2) , εκδοση Γ΄ επηυξημένη, 2015