Υπάρχει σοβαρός λόγος να βρούμε λίγη ησυχία στη ζωή μας. Ν’αφήσουμε τη διασκέδαση, την τηλεόραση, το κουτσομπολιό, τα περιττά, τα δευτερεύοντα και ασήμαντα. Να ξεκουραστούμε αληθινά και πραγματικά.
Να μάθουμε ν΄αγαπάμε, να προσευχόμαστε, να μελετάμε, να εκκλησιαζόμαστε, να υπομένουμε και κυρίως να μετανοούμε.
Το φοβερό σήμερα είναι ότι ο άνθρωπος δεν πιστεύει ότι χρειάζεται να μετανοήσει. Έχει γίνει δυστυχώς χοντρόπετσος πνευματικά. Δεν έχει την καλή ευαισθησία και αγωνία.
Μερικές φορές δεν υποψιάζεται καν ότι οφείλει να μετανοεί συνεχώς. Αυτή η παχυλή αναισθησία είναι παγίδα επικίνδυνη, που οδηγεί στην αμετανοησία, στην αυτάρκεια, στη σύγκριση πάντα με τους χειρότερους, σ’ ένα νοσηρό φαρισαϊσμό.