Ο ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«…Διαμαρτυρόμενος ὁ λαὸς κατά των αναξίων αρχιερέων δεν ασέβει, διότι·
Ὁ εὐσεβὴς λαὸς κατὰ τὸ κανονικὸ δίκαιο εἶναι Ο ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καὶ ἔχει ὑποχρέωση, ὅσες φορές κάποιος ἀρχιερεὺς παρεκκλίνει ἐκ τῶν γραμμῶν τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ κηρύττει κάτι που είναι ἀσυμβίβαστον με την Ορθόδοξη πίστη, ὁ λαὸς ὄχι μόνον πρέπει νὰ διαμαρτύρεται, για την παρεκτροπή ἀλλὰ καὶ νὰ διακόπτῃ κάθε πνευματικὴ σχέση με τον παρεκτρεπόμενο ἀρχιερέα.
Ἐπικαίρως δὲ ὑπενθυμίζομε κάτι που εγράφη από τον κ. Τρεμπέλα, ὅτι· ὁ εὐσεβὴς λαὸς ἐπὶ αὐτοκράτορος Ἡρακλείου, έχοντας πνευματικοὺς οδηγούς δύο μοναχούς, τὸν Σωφρόνιον καὶ τὸν Μάξιμον, ἐπέτυχε τὴν καθαίρεση καὶ τὸν ἀναθεματισμὸ όχι μόνο τῶν πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς ἀλλὰ καὶ τοῦ πάπα Ρώμης.
Κατά τοὺς χρόνους τῆς ἐν Φλωρεντίᾳ συνόδου καταξέσχισε τὸ ἑνωτικόν της ψήφισμα, υπό τὴν ἡγεσίαν ἑνὸς καὶ μόνον ἐπισκόπου, τοῦ Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ.
Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δεν υπάρχει σήμερα Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Δυστυχώς οι ολίγοι καλοί επίσκοποι που υπάρχουν είναι δειλοί, δεν έχουν σθένος ν’ αγωνισθούν. Τρέμουν τους κακούς, φοβούνται να μη καθαιρεθούν· και είναι εις θέσιν να τους καθαιρέσουν. Και ξεχνούν οι καλοί επίσκοποι, οτι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται, λόγω προσηλώσεως στην πίστι.Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσα στην Εκκλησία. Χίλιες φορές να καθαιρεθώ, απο τοιούτους επισκόπους, και να πάω στην έρημο να κλαίω τ’ αμαρτήματά μου, παρά να ζω μέσα εδώ στην πόλη και να φιλώ την κακοήθεια και την διαφθορά.
Ηγωνίσθησαν, λοιπόν, όλοι αυτοί οι άγιοι Πατέρες. Σήμερα αγών δεν γίνεται. Κληρικοί δὲν αγωνίζονται. Δεν υπάρχει πλέον αγωνιστικό πνεύμα. Τι μέλλει γενέσθαι;
Ο αγώνας πέφτει στον λαό. Όπως δυστυχώς όλα τα βάρη, –είναι θέμα μεγάλο, τώρα αυτό το οποίο λέω– όπως όλα τα βάρη τα οικονομικά, οι φόροι, η στράτευσις, τα αίματα, τα μαρτύρια, τα πάντα πέφτουν στον λαό μας,γιατί άμα γίνει καμία ανακατωσούρα όλοι με τα ελικόπτερα θα φύγουν μακράν της Ελλάδος, για να μείνωμε εδω οι ολίγοι για να χύσωμε το αίμα μας· όπως όλα τα βάρη πέφτουν στον λαό, στον μικρό μας λαό, έτσι και το βάρος αυτό το εκκλησιαστικό πέφτει στον λαό, τον μικρό μας λαό.
Αδελφοί μου, ηγωνίσθημεν· θα αγωνισθώμεν και πάλι, εναντίον της κακοηθείας και της διαφθοράς. Θ’ αγωνισθώμεν με τα όπλα του φωτός. Θα αγωνισθώμεν με επιμονή και σκληρότητα. Θα αγωνισθώμεν μέχρι εσχάτων, έχοντες το σύνθημα· Έως θανάτου αγώνισαι υπὲρ της αληθείας και Κύριος ο Θεός πολεμήσει υπέρ σου».
Το κατ’ εμέ, δεν γνωρίζω τι με περιμένει· είτε έρημος, είτε εξορία, είτε θάνατος, εγώ τουλάχιστο τα όπλα δεν τα παραδίδω. Θα αγωνισθώ μέχρι τέλους, δια να ίδω μίαν Εκκλησίαν υψηλήν και αγίαν, όπως την εδίδαξαν οι Πατέρες ημών εις μνημόσυνον αιώνιον.
ΑΓΩΝΙΣΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ
Ἡ Ὀρθοδοξία πολεμεῖται μὲ λύσσαν ἀφάνταστον. Πολεμεῖται ἐξωτερικῶς ἀπὸ τοὺς ἀθέους καὶ ἀπίστους, πολεμεῖται καὶ ἐσωτερικῶς ἀπὸ κακοὺς ποιμένας. Ἀλλ’ ὅλαι αἱ σκοτειναὶ δυνάμεις ποὺ θὰ ἐκβράσῃ ὁ ἅδης διὰ νὰ τὴν διαλύσουν θὰ συντριβοῦν ὡς κύματα λυσσαλέα ἐπάνω εἰς τὸν Βράχο. Θὰ διαλυθοῦν εἰς ἀφροὺς μίσους, θὰ κονιορτοποιηθοῦν, καὶ ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξος, ἡ ὁποία θὰ κρατῇ τὴν ὀρθὴν πίστιν, θὰ ὑψώσῃ νικηφόρως τὴν σημαίαν της εἰς τὰ πέρατα τοῦ κόσμου. «Πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς»
«Ακούω φωνή· Εσείς δεν ακούτε; Από την Καισάρεια…ακούεται η βροντερά φωνή του Μεγάλου Βασιλείου· Ακούω την σάλπιγγα του ιερού Χρυσοστόμου. Ακούω την απαστράπτουσα φωνή του Γρηγορίου· Εσείς δεν ακούτε; Σάλπιγγες είναι. Τι μας λένε; «Αγωνισθείτε για την Εκκλησία του Χριστού μας. Αγωνιστείτε για να καθαριστεί η Εκκλησία από τα ανάξια στελέχη της, για να έρθει η Εκκλησία στο ύψος των Πατέρων…
«Η “Ορθοδοξία δὲν θὰ χαθῇ, γιατὶ καὶ πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16, 18), ἀλλὰ ἄν ἀδιαφοροῦμε, θὰ τὴν χάσουμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, ὅπως τὴν χάσαμε στὴ Μικρὰ Ἀσία…
«Ἂν δὲν προσέξουμε, ὑπάρχει κίνδυνος μετά από 30 & 40 χρόνια να είναι στην Ελλάδα μασόνοι, ἄθεοι, παπικοί, προτεστάντες, χιλιασταί και κάθε καρυδιάς καρύδι, μόνο Ορθόδοξοι χριστιανοὶ δεν θα υπάρχουν!»
(Τὸ ὑπογραμμισμένο μὲ κόκκινο, ἐλέχθει ἐπανειλημένως άπὸ τὸν ἀγωνιστὴ ἱεράρχη π. Αὐγουστίνο Καντιώτη πριν από 30 χρόνια. Βρισκόμαστε τώρα σ” αυτό το χρονικό διάστημα και κάνουμε τις εξής σκέψεις)
-Μήπως οἱ οἱκουμενισταὶ ιεράρχαι, ποὺ ερωτοτροπούν και συμπροσεύχονται με τον αντίχριστο Πάπα, με τις δεσποτίνες και τις παπαδίνες των προτεσταντών και με κάθε αλόθρησκο, μας οδηγούν στην πανθρησκεία και στον Αντίχριστο και δεν το πήραμε χαμπάρι;
-Μήπως μ” αυτά που κάνουν οι οικουμενισταί εξέπεσαν, έγιναν Ιούδαι, απώλεσαν την Ορθόδοξη πίστη και συμπαρασύρουν τον Ορθόδοξο Ελληνικό λαό στην πανθρησκεία και στην απώλεια;
Ας προσέξουμε, γιατί με τέτοιους προδότες αρχιερείς, θα βρεθούμε εκτός της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.
«Στους εσχάτους καιρούς», λέει ο Γέροντας, «δεν θα μπορούμε να εκκλησιαζόμεθα σε μεγαλοπρεπείς ναούς, γιατί θα τους έχουν καταλάβει αιρετικοί επίσκοποι. Θα καταφεύγουν στις σπηλιές και στα όρη, για να λατρεύσουν τον Κύριο».