.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Γιά τούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις




"ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον"
(Ἰωάν. 16, 33)

Μέ παραχώρηση τοῦ Θεοῦ συμβαίνουν οἱ πειρασμοί στούς ἀνθρώπους. Δέν εἶναι ἔργο τῆς ἐγκαταλείψεως τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἔνδειξη τῆς κηδεμονίας τοῦ Θεοῦ.
Ἄν ἔχουμε μεγάλο φορτίο ἀπό πειρασμούς, θά μπορέσουμε νά τούς κάνουμε πιό ὑποφερτούς εὐχαριστώντας τόν Θεό· καί ἄν δέν ἔχουμε πολλούς πειρασμούς καί πάλι θά ἀπολαύσουμε τήν εὔνοια τοῦ Θεοῦ, ἐφόσον τούς ὑποφέρουμε μέ εὐχαρίστηση.


Νά χαιρόμαστε γιά τούς πειρασμούς, γιατί αὐτοί γίνονται αἰτία νά κληρονομήσουμε τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Ὅποιος δέχεται μέ γενναία καρδιά τίς θλίψεις καί τούς πειρασμούς, αὐτός ἀπολαμβάνει τόν πενυματικό πλοῦτο πού βρίσκεται μέσα σ' αὐτές.

Ἡ ὑπομονή μετριάζει τίς θλίψεις, ἐνῶ ἠ ἀνυπομονησία τίς μεγαλώνει.

Ἡ ἀχαριστία τῶν Χριστιανῶν πολύ λυπεῖ τόν Κύριο.

Ἡ θλίψη παρέρχεται, ἐνῶ τά ἀγαθά πού ἀποκομίζονται ἀπ' αὐτήν μένουν εἰς τόν αἰῶνα.

Ἔχεις μεγάλους πειρασμούς; Νά χαίρεσαι, γιατί ὁ μισθός θά εἶναι μεγάλος.

Ἡ ἔλευση τῶν πειρασμῶν γίνεται αἰτία στεφάνων καί βραβείων. Μᾶς καθαρίζουν ἀπό τίς πολλές ἁμαρτίες μας, ἐφόσον δεχόμαστε μέ εὐχαρίστηση ὅλα τά ἐπερχόμενα δεινά.

Γνώρισμα τοῦ εὐγνώμονος δούλου εἶναι τό νά εὐχαριστεῖ τόν Θεό γιά ὄλα τά δυσάρεστα πού τοῦ συμβαίνουν.

Ἀπό τούς πειρασμούς πέρασαν ὅλοι οἱ Ἅγιοι. Ἄν θέλουμε νά κερδίσουμε τήν εὔνοια τοῦ Θεοῦ νά μή δυσανασχετοῦμε γιά τούς πειρασμούς, ἀλλά νά χαιρόμαστε κάι νά εὐχαριστοῦμε τόν Θεό γι' αὐτούς.

Νά εὐχόμαστε νά μήν περιπέσουμε σέ δοκιμασία, ἄν ὅμως πέσουμε νά μήν ταρασσόμαστε. Ὁ Θεός μπορεῖ ἀμέσως νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τούς πειρασμούς.

Ἐπιτρέπει ὁ Θεός τόν πειρασμό γιά δοκιμή, τό κάνει γιά τήν ὠφέλειά μας.

Δέν πρέπει οἱ ἴδιοι νά ρίχνουμε τόν ἑαυτόν μας στόν πειρασμό.

Ὅποιος ἄρρωστος δέν καταφεύγει πρῶτα στόν Ἰησοῦ Χριστό, πού εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός καί ἀλάνθαστος ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων, καί τρέχει ἀμέσως στούς γιατρούς ἤ τούς μάγους, ἀρνεῖται τόν Θεό.

Νά ἀντιμετωπίζουμε τούς πειρασμούς μέ τήν προσευχή, καί νά καταφεύγουμε στόν Θεό.

Νά παρακαλοῦμε τόν Θεό νά μήν περιπέσουμε ποτέ σέ πειρασμό, ἄν ὅμως περιπέσουμε, τότε πρέπει νά παρακαλοῦμε νά μᾶς δίνει ὁ Θεός ὑπομονή.

Οἱ πειρασμοί εἶναι γιά τό συμφέρον μας. Ν' ἀφήνουμε τόν ἑαυτό μας στά χέρια τοῦ Θεοῦ τήν ὤρα τῶν πειρασμῶν.

Μέ τήν ὑπομονή στούς πειρασμούς διαλύουμε μεγάλο μέρος ἀπό τά ἁμαρτήματα, ἀρκεῖ νά εὐχαριστοῦμε τόν Θεό γιά τούς πειρασμούς καί νά κατακρίνουμε τούς ἑαυτούς μας.

Γνώρισμα τοῦ Χριστιανοῦ εἶναι νά ὑπομένει τούς πειρασμούς καί νά μή δυσανασχετεῖ.

Οἱ πειρασμοί προέρχονται ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἀποδίδουν πολύ καρπό. Οἱ Ἅγιοι μέ τήν ὐπομονή στούς πειρασμούς στεφανώθηκαν.

Οἱ κακοπάθειες εἶναι ἔνδειξη θεϊκῆς ἀγάπης.

Κανένα ἀγαθό δέν εἶναι ἴσο μέ τήν εὐχαριστία. Οὐδέν εὐχαριστίας εὐαρεστότερο στόν Θεό, οὐδέν δοξολογίας ὑψηλότερο ἔργο καί ἁγιότερο καί ὠφελιμότερο.

Ὁ Θεός ἐπιτρέπει τά ἐμπόδια, γιά νά φανεῖ ἡ προθυμία μας πρός τόν Θεό καί ἡ ἀγάπη μας.

Νά χαίρεστε, ὅταν δοκιμάζεσθε ἀπό πολλούς καί ποικίλους πειρασμούς. Μέ τούς πειρασμούς ὁ Θεός μᾶς ἐπανφέρει στόν ἑαυτό μας, μᾶς φέρνει κοντά Του.

Οἱ πειρασμοί βρίσκονται στά χέρια τοῦ Θεοῦ καί ἔχουν σκοπό νά δοκιμάσουν τήν πίστη μας.

Οἱ θλίψεις προηγοῦνται πάντοτε τῶν ἀμοιβῶν καί εἶναι φάρμακο ταπεινοφροσύνης. Νά μήν ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στόν ἑαυτό μας, ἀλλά στόν Θεό.

Ὅσες φορές ἀποτύχουμε, ἄλλες τόσες φορές ἄς ἀρχίζουμε πάλι τά πνευματικά ἔργα, καί ἄς μή λέμε, γιατί ἐπέτρεψε ὁ Θεός τά ἐμπόδια αὐτά.

Οἱ θλίψεις μᾶς κάνουν ἰσχυρούς· μᾶς διεγείρουν συναισθήματα εὐσεβείας, δημιουργοῦνσυντριβή στήν καρδιά, μᾶς κάνουν νά θυμόμαστε τόν Θεό καί νά καταφεύγουμε σ' Αὐτόν.

Ἐκεῖνοι πού ὑποφέρουν μέ ὑπομονή τίς θλίψεις καί εὐχαριστοῦν τόν Θεο, ὄχι μόνον πολλά ἀπό τά ἁμαρτήματά τους σβήνουν, ἀλλά καί ἀποκτοῦν παρρησία πρός τόν Θεό.
Μή λυπᾶσαι, ὄταν θλίβεσαι. Νά σκέπτεσαι ὅτι μέ τίς θλίψεις κερδίζεις στεφάνους.

Στίς θλίψεις, ἄν εὐχαριστοῦμε τόν Θεό, θά ἔχουμε μεγάλο μισθό καί κέρδος. Ἡ εὐχαριστία πρός τόν Θεό σέ καιρό θλίψεων μᾶς ἁγιάζει! 

(ἐπιλεγμένα ἀποσπάσματα)
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ
(Συλλογή πνευματικῶν ὁδηγιῶν 
πρός κατόρθωση τῆς τελειότητος)

ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ

Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"