Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με!
"Γιά νά δεχθοῦμε καί νά δοῦμε μέσα στήν καρδιά μας τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, πρέπει ν' ἀποσυρθοῦμε ὅσο εἶναι δυνατό ἀπό τά ὁρατά πράγματα. Ἀφοῦ καθαρίσουμε τήν ψυχή μας μέ τή μετάνοια, τά καλά ἔργα καί τήν πίστη σ' Ἐκεῖνον, ὁ Ὁποῖος σταυρώθηκε γιά μᾶς, πρέπει νά κλείνουμε τά ὑλικά μας μάτια καί νά βυθίζουμε τό νοῦ μας μέσα στήν καρδιά μας, κι ἐκεῖ μέσα νά κλαῖμε καί νά ἐπικαλούμαστε τό ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Τότε, ἀνάλογα μέ τό μέτρο τοῦ ζήλου του καί τῆς πνευματικῆς του ζέσης γιά τόν Ἠγαπημένο, ὁ ἄνθρωπος βρίσκει εὐφροσύνη στό ὄνομα πού προφέρει, στό ὄνομα πού ξυπνᾶ τόν πόθο γιά τήν ἀναζήτηση πιό ὑψηλοῦ φωτισμοῦ. Ὅταν μέ τήν ἄσκηση τούτη ὁ νοῦς μένει μέσα στήν καρδιά, τότε ἐκεῖ στό ἐσωτερικό τῆς καρδιᾶς
γλυκοχαράζει τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, πού ἁγιάζει τό ναό τῆς ψυχῆς μέ τή θεία του ἀκτινοβολία, καθώς λέει ὁ προφήτης Μαλαχίας: 'Σέ σᾶς πού φοβᾶστε τ' ὄνομά Μου θ' ἀνατείλει ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης' (Μαλαχ. 4, 2). Τό φῶς τοῦτο εἶναι ταυτόχρονα ζωή, σύμφωνα μέ τό λόγο τοῦ Εὐαγγελίου:'Ἐν αὐτῷ ζωή ἧν καί ἡ ζωή ἧν τό φῶς τῶν ἀνθρώπων' (Ἰωάν. 1, 4)".
Ὅσιος Σεραφείμ Σάρωφ