Οι δοκιμασίες και οι θλίψεις μας επισκέπτονται όλους! Άλλους λίγο κι άλλους πολύ. Άλλους συχνά και άλλους σε αραιότερα διαστήματα. Κάποτε μοιάζουν δυσβάστακτες, ακόμη δε και ανυπόφορες!
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τις ξεχωρίζει σε αυτές που δημιουργούμε μόνοι μας στον εαυτό μας (εσωτερικές) και ύστερα είναι όλες οι άλλες συμπεριλαμβανομένων και αυτών που μας προκαλούν οι εχθροί μας (εξωτερικές) οι οποίες δεν συγκρίνονται με τις πρώτες, γιατί μονάχα εκείνες είναι φοβερές! Ας δούμε τι μας λέει:
“Τίποτε δεν δημιουργεί τόση θλίψη, όσο το να πολιορκείται η ψυχή από τα πάθη. Καθ’ όσον οι μεν άλλες θλίψεις έρχονται και μας κυριεύουν από έξω, ενώ οι θλίψεις των παθών φυτρώνουν από μέσα μας, κι αυτή είναι προ πάντων η μεγάλη θλίψη.
Κι αν συμβαίνει ο κόσμος να μας λυπεί, αλλ’ εμείς δεν λυπούμε (με την αμαρτία) τον εαυτό μας, δεν θα πάθουμε τίποτα το φοβερό. Άρα από εμάς εξαρτάται το να θλιβόμαστε ή να μην θλιβόμαστε”.
από το βιβλίο: «Οι δοκιμασίες και οι θλίψεις στη ζωή μας – Κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας» – Κ.Γ.Παπαδημητρακόπουλου (Εκδόσεις «Φωτοδότες»).