“Η ελπίδα τότε προπαντός υπάρχει, όταν, ενώ τα φαινόμενα μας οδηγούν σε απόγνωση, αυτή μας ετοιμάζει να έχουμε θάρρος για το μέλλον…
Η ελπίδα στον Θεό μεταβάλλει τα πάντα…
Είναι δυνατόν στον Θεό και από το αδιέξοδο να βρει διέξοδο. Όταν τα πράγματα φτάσουν σε αδιέξοδο, τότε προ πάντων να ελπίζεις. Γιατί, τότε κυρίως ο Θεός δείχνει την δύναμή Του, όχι από την αρχή, αλλά όταν οι ανθρώπινες ελπίδες διαψευσθούν. Γιατί αυτός είναι ο κατάλληλος καιρός για την επέμβαση του Θεού…
Για την σωτηρία μας τίποτε δεν είναι ισάξιο με το να εμπιστεύεται κανείς τον Θεό πάντοτε και να εξαρτάται εξ ολοκλήρου από εκείνη την ελπίδα, κι αν ακόμη συμβαίνει να είναι αμέτρητα αυτά, που εμβάλλουν σε απόγνωση…
Είναι μεγάλη η δύναμη της ελπίδας στον Θεό, είναι φρούριο απόρθητο, τείχος ακαταμάχητο, συμμαχία ακατανίκητη, λιμάνι γαλήνιο, πύργος ανίκητος, όπλο αήττητο, δύναμη ακατάβλητη, που βρίσκει διέξοδο ακόμη κι εκεί, που δεν υπάρχει πέρασμα…
Το άξιον θαυμασμού είναι τούτο, ότι δηλαδή και οι αμαρτωλοί, όταν στηρίζονται σε αυτήν την άγκυρα της ελπίδος, γίνονται ακατανίκητοι από όλους. Γιατί αυτό προ πάντων είναι γνώρισμα της διαθέσεως προς τον Θεό, όταν δηλαδή εμπιστευθείς στην φιλανθρωπία του Θεού, μολονότι βαρύνεσαι με τόσα πολλά κακά”.
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
από το βιβλίο: “Τα τρία όπλα της σωτηρίας” – Π.Μ. Σωτήρχος (Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη).