.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Γιατί τὰ κείμενα τῶν Πατέρων βοηθοῦν τὸν ἀγώνα μας

"Ὅταν διαβάζεις τὰ κείμενα τῶν ἁγίων πατέρων πρέπει νὰ προσπαθεῖς νὰ ἐφαρμόζεις αὐτὰ ποὺ σὲ διδάσκουν. Ἂν δὲ φτάσεις τὰ μέτρα τους θὰ πρέπει νὰ ὁμολογήσεις τὴν ἀδυναμία σου καὶ νὰ ταπεινώνεσαι". 
Ἐμεῖς ὅμως ἀντὶ νὰ ὁμολογήσουμε τὴν ἀδυναμία μας ἀνακηρύττουμε ἁπλῶς τὴν πατερικὴ διδασκαλία προαιρετικὴ καὶ κουνάμε καὶ τὸ δάκτυλο σὲ ὅσους διαφωνοῦν.

Ἅγιος Μακάριος τῆς Ὄπτινα

Ἐπιστολὴ 7η

Μοῦ γράφεις πὼς ἐνῶ διαβάζεις πνευματικὰ βιβλία σὲ πιάνει ἀπελπισία. Βιάζεις τὸν ἑαυτό σου νὰ νηστεύει, νὰ ἀγρυπνεῖ, νὰ προσεύχεται καὶ δὲν ξέρεις γιατί τὰ κάνεις ὂλ’ αὐτά. Γνωρίζεις πὼς πρέπει νὰ τὰ κάνεις γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τὴν ἀγάπη αὐτὴ ὅμως δὲν τὴ νιώθεις μέσα σου. Ἕνας λογισμὸς φεύγει κι ἄλλος ἔρχεται στὴ θέση του, τὰ πάθη παρελαύνουν τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο ἀπὸ τὴν καρδιά σου καὶ ζητᾶς τὴ συμβουλή μου.

Ἀπαντῶ: Ἡ ἀνάγνωση τῶν πατερικῶν βιβλίων εἶναι ὠφέλιμη κι ἀπαραίτητη γιὰ νὰ γνωρίσεις τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Οἱ πατέρες τήρησαν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ ποὺ μᾶς παραδόθηκε μὲ τὶς Γραφές. Βίωσαν τὴν ἀλήθεια καὶ μᾶς ἔδωσαν τὸ καλλίτερο παράδειγμα μὲ τὴ ζωή τους καὶ τὴ διδασκαλία τους.

Ἂν μελετᾶς μόνο τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ δὲ διαβάζεις τοὺς πατέρες δὲ θὰ μάθεις τὸν τρόπο ζωῆς τους, πὼς διεξάγουν τὸν πνευματικὸ πόλεμο. Θὰ πιστέψεις πὼς μπορεῖς μόνος σου νὰ τὰ βγάλεις πέρα καὶ δὲ θὰ ταπεινωθεῖς.

Ὅταν διαβάζεις τὰ κείμενα τῶν ἁγίων πατέρων πρέπει νὰ προσπαθεῖς νὰ ἐφαρμόζεις αὐτὰ ποὺ σὲ διδάσκουν. Ἂν δὲ φτάσεις τὰ μέτρα τους θὰ πρέπει νὰ ὁμολογήσεις τὴν ἀδυναμία σου καὶ νὰ ταπεινώνεσαι γιὰ ν’ ἀξιωθεῖς νὰ λάβεις τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ ποὺ προσφέρεται πλούσια στοὺς ταπεινούς.

Στὸ Γεροντικὸ διαβάζουμε τὰ παρακάτω: «Ἕνας ἀδελφὸς ρώτησε τὸ γέροντα:

—Τί νὰ κάνω ποὺ διαβάζω τὰ κείμενα τῶν ἁγίων πατέρων καὶ δὲν κάνω αὐτὰ πού λένε;

—Αν διαβάζεις τὰ λόγια τῶν ἁγίων πατέρων καὶ δὲν τὰ ἐφαρμόζεις, ἀπάντησε ὁ γέροντας, νὰ ταπεινωθεῖς καὶ θὰ σ’ ἐλεήσει ὁ Θεός. Ἂν ὅμως δὲν τὰ διαβάζεις δὲ θὰ ταπεινωθεῖς, οὔτε καὶ θὰ σ’ ἐλεήσει ὁ Θεός».

Ἔτσι εἶναι. Ἡ ἀνάγνωση διδακτικῶν κειμένων μὲ πρακτικὲς συμβουλὲς ὠφελεῖ πολύ.

Λὲς ὅτι ἀσκεῖσαι στὶς σωματικὲς ἀρετὲς καὶ δὲν ξέρεις γιατί τὸ κάνεις. Αὐτὸ δὲν εἶναι ἀλήθεια. Ἀσκεῖσαι σ’ αὐτὲς ἀπὸ τὴν ἀγάπη σου γιὰ τὸ Θεό. Μπορεῖ οἱ πράξεις σου νὰ ’ναι ἀτελεῖς, μέσα σου ὅμως ἔχεις ἔστω κι ἕνα μικρὸ σπόρο ἀγάπης γιὰ τὸ Θεό, ποὺ τὸν ἔβαλε ἐκεῖ ἡ πίστη σου.

Ἂν διαβάζουμε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς βίους τῶν ἁγίων, ποὺ νίκησαν τὰ πάθη τους κι ἀπόκτησαν τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἂς βιάσουμε τὸν ἑαυτό μας νὰ κάνουμε πρῶτα καλὲς πράξεις καὶ νὰ δείξουμε στὸν πλησίον μας τὴν ἀγάπη μὲ τὰ ἔργα μας.

Ὅταν τὸ κάνουμε αὐτὸ σωστά, τότε θὰ περάσουμε στὴ θεωρία, θὰ βρεῖ ἡ ψυχὴ μᾶς παρηγοριὰ καὶ θ’ ἀποκτήσει τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.