...Ειδικότερα η αποτέφρωση διεξάγεται σε δύο φάσεις:
Στήν πρώτη φάση, ο νεκρός εισέρχεται σε κλίβανο και μετά την καύση του σώματός του, δεν απομένει η τέφρα, αλλά ο ανθρώπινος σκελετός.
Ό,τι δηλαδή θα απέμενε και μετά τήν ταφή στό Κοιμητήριο.
Ενίοτε, κατά την διάρκεια της καύσεως, ο υπάλληλος του αποτεφρωτηρίου ανοίγει τον κλίβανο και με σιδερένια εργαλεία, σπάει τα οστά του νεκρού σε μικρότερα τμήματα.
Στήν δεύτερη φάση συλλέγονται τα οστά από τον κλίβανο και ρίχνονται σε 'μίξερ' (σπαστήρα οστών, cremulator).
Το 'μίξερ' κονιορτοποιεί τον σκελετό και τον μετατρέπει σε σκόνη.
Η σκόνη συλλέγεται σε δοχείο («τεφροδόχο») και παραδίδεται στους οικείους του νεκρού.
Επομένως, όταν σήμερα γίνεται λόγος για «αποτέφρωση», δεν κυριολεκτούμε με αυτόν τον όρο.
Ούτε οι συγγενείς παραλαμβάνουν την «τέφρα» του νεκρού από το αποτεφρωτήριο.
Αυτό που παραλαμβάνουν δεν είναι το προϊόν της καύσεως (τέφρα, στάχτη), αλλά η σκόνη (τρίμματα) από τα οστά, τα οποία ρίχθηκαν σε σπαστήρα οστών ('μίξερ') μετά την καύση.
Από την άποψη αυτή, η σύγχρονη «αποτέφρωση νεκρών», δεν διαφέρει πολύ από την «ανακύκλωση απορριμμάτων»...
Είναι σαφές ότι, τουλάχιστον για το ήθος της Εκκλησίας, αυτή η διαδικασία μηχανικού αφανισμού του σώματος, δεν τιμά τον νεκρό.
Η Εκκλησία αρνείται, ότι είναι αξιοπρεπές για τον κεκοιμημένο άνθρωπο νά καεί σε κλίβανο και να θρυμματισθεί σε 'μίξερ'.
Δείτε καί φρίξτε...
Ο Χριστός ετάφη, δεν εκαύθη.
Το ίδιο κάνουμε κι εμείς.
Αν καιγόμασταν θα είχαμε τον όσιο Βησσαρίωνα ανάμεσά μας να μας ευλογεί και να φωτίζει τις ημέρες μας τις σκοτεινές;
Και επιτέλους είναι κατ' εικόνα Θεού (ταφέντος ΟΧΙ καέντος...) - και - το σώμα μας.
Σαν προσφοράκι σταρένιο το παραδίδουμε στήν γή, απ' όπου προήλθε, το άξιο τιμής σώμα μας, που λάβαμε από τους γονείς μας με τήν δύναμη του Θεού και που συντρόφευσε μέχρι τέλους την ταλαίπωρη ψυχή μας.
Δεν είναι ανακυκλώσιμο υλικό, από το οποίο απαλλασσόμαστε λες και δεν θέλουμε να το βλέπουμε, περνώντας τα ἀπανθρακωμένα υπολείμματά του από το ... μπλέντερ!!!
Ποῦ εἶναι ὁ σεβασμός μας τῶν "χριστιανῶν";
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια εδώ.
Ντροπή μόνο....
π. Εφραίμ Τριανταφυλλούλας