Θυμάμαι κάποιον, που από μικρό παιδάκι τον συμβούλευαν πώς να ζει, για να γίνει τέλειος χριστιανός.
Του απαριθμούσαν όσα όφειλε να αποφεύγει, και τα τεκμηρίωναν με παραδείγματα από την ιστορία και από τους αγίους, για να τα εφαρμόσει.
Εκείνος ο καημένος στενοχωριόταν, διότι όλα αυτά ήταν πολλά και δεν μπορούσε να τα θυμηθεί.
Του είπαν τότε ότι θα του κάνουν ένα περιληπτικό σχέδιο, και συμφώνησε με χαρά.
Το έμαθε γρήγορα κατακόρυφα, το συνδύασε μετά και οριζόντια, το έλεγε από έξω.
Προσπαθούσε να το εφαρμόσει. Περνούσαν όμως τα χρόνια και έβλεπε ότι τίποτε δεν πετύχαινε.
Πήγε τότε στον Πνευματικό του και του λέγει:
Πάτερ μου, εγώ δεν μπορώ να τα εφαρμόσω αυτά, έχω πλέον κουραστεί. Πες μου κάτι πιο εύκολο.
Και εκείνος του απαντά: Να σιωπάς. Να σιωπά η γλώσσα σου και το μυαλό σου, και να μην αφήνεις τον νου σου να πάει αλλού, παρά μόνον στον Χριστό. Πονάς;
Μην πεις πονώ, διότι θα φεύγει ο νους σου από τον Χριστό. Το στόμα και το μυαλό σου θα μιλούν μόνον δια τον Χριστό.
Στην αρχή απόρησε εκείνος: Μα, πώς είναι δυνατόν να γίνει αυτό;
Αλλά προσπαθούσε, όσο μπορούσε να το εφαρμόσει.
Πέρασαν δύο χρόνια, και τότε θυμήθηκε την αγωνία που είχε για να εφαρμόσει το σχέδιο που του έλεγαν. Τί παράξενο όμως! Διαπίστωσε ότι όσα δεν μπορούσε να κάνει τότε, είχαν γίνει τώρα από μόνα τους!
Πώς;
Από το Άγιο Πνεύμα.
Τον επισκέφθηκε το Άγιον Πνεύμα, του λάλησε στην καρδιά, του φώτισε την ύπαρξη, και η κατάστασης του αλλοιώθηκε από μόνη της. Όπως, όταν μπαίνει σε αυτόν τον χώρο το φώς, φεύγει το σκοτάδι, και τότε βλέπω το χαμόγελό σας, τα καθάρια μάτια σας και διορώ τις αγνές και καθαρές καρδιές σας, έτσι ακριβώς και τα πάντα μέσα μας φωτίζονται και παίρνουν θέση ενώπιον του Θεού.
Να τα αποτελέσματα της νήψεως. Έρχεται το Άγιον Πνεύμα και ανακαλύπτεις ότι κατέχεις τα πάντα.
Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης