Αλλ’ εκτός από το «σαλευθήναι» και το «θροείσθαι» λέει και το «εξαπατήσει»· «Μη τις υμάς εξαπατήσει κατά μηδένα τρόπον» (Β Θεσ. 2,3).
Ο σατανάς χρησιμοποιεί όλα τα μέσα της απάτης. Είναι ο μέγας απατεών. Αν παρουσιαζόταν με τα κέρατα, τις ουρές και τα νύχια, όπως τον ζωγραφίζουν, ποιος θα τον πλησίαζε; Κανένας. Γι’ αυτό βάζει γάντια, βάζει μάσκες, κρύβει τις ουρές και τη μαυρίλα του, και παρουσιάζεται σαν άγγελος. Σαν κάτι μεταμφιεσμένους κακοποιούς, που ρημάζουν τα σπίτια.
Έγραφε η εφημερίδα για έναν τέτοιο κακοποιό. Ντύθηκε καλά, ευτρεπίστηκε, χτενίστηκε όμορφα, έμοιαζε σαν άγγελος. Ένας λωποδύτης, ένα κοινωνικό κάθαρμα, ένας κοινός απατεώνας, ένας Δον Ζουάν, χρησιμοποίησε όλα τα μέσα, και αυτοκίνητο και ρούχα και…, και παρουσιάστηκε κάτω στην Πελοπόννησο σαν εκλεκτός γαμπρός και πήρε την καλύτερη κοπέλα. Μετά, όταν έμαθαν οι γονείς, ότι ο γαμπρός είναι σεσημασμένος, καταζητούμενος από την αστυνομία πήγαν να τινάξουν τα μυαλά τους στον αέρα.
Ο απατεώνας παρουσιάστηκε σαν εκλεκτός γαμπρός.
Αλλά μεγαλύτερος απατεώνας είναι ο διάβολος. Δεν παρουσιάζεται με την απαίσια μορφή του, αλλά παίρνει διάφορα σχήματα. Όπως ακριβώς είναι σήμερα οι χιλιασταί. Τους βλέπεις να τρέχουν από ’δω κι από ’κει ως ευγενέστατοι κύριοι. Και πολλοί τους ανοίγουν τα σπίτια, τους δέχονται μέσα. Αλλά πίσω απ’ αυτούς και από την ψευτοευγένειά τους κρύβεται η απάτη. Προσέξτε λέει ο Παύλος εδώ, μη σας εξαπατήσει κανείς. Προσέξτε να μην απατηθείτε μέσα στον κόσμο αυτόν από την απάτη που κινεί ο σατανάς.
Ένας μύθος του Αισώπου λέει για μια αλεπού, που πήγαινε στα κοτέτσια κ’ έτρωγε τις κότες. Σ’ ένα κοτέτσι, που πήγε, ήταν μέσα κλεισμένες οι κότες και δε μπορούσε να τις φάει. Και τι μηχανεύτηκε, έκανε το γιατρό. Ντύθηκε με μπλούζα, πήρε μια τσάντα στο χέρι, έβαλε και κλάκ, άλλαξε λίγο τη φωνή της και είπε στις κότες: «Καλησπέρα. Τι γίνεται; Καλά; Έμαθα, ότι μια κότα αρρώστησε και ήρθα για να τη θεραπεύσω. Είμαι καλός γιατρός για τα πουλιά, ιδιαίτερα για τις κότες. Και έχω φάρμακα καλά…». Πίστεψαν οι ανόητες κότες και πήγαν ν’ ανοίξουν αμέσως την πόρτα. Μια κότα όμως, που κοίταξε από τη χαραμάδα, τους είπε: «Προσέξτε καλά, αυτά τα πόδια δεν είναι του γιατρού, αλλά της αλεπούς…». Τέτοιο «γιατρό» θα έβαζαν στο κοτέτσι, που θα τις έτρωγε όλες.
Αυτό ακριβώς κάνει κι ο σατανάς στους ανθρώπους.
Έτσι ακριβώς απατώνται και οι νέοι μας σήμερα. Η δε εποχή μας είναι η εποχή της μεγαλυτέρας απάτης.
Θα έρθει η ημέρα του Κυρίου, λέει ο απόστολος Παύλος εδώ, αλλά πριν έρθει θα γίνουν ορισμένα σημεία.
Να θυμάστε τα λόγια του Θεού
Πως θα μπορέσουμε να σωθούμε απ’ αυτούς τους αγρίους ανέμους, από τους αιρετικούς, από τον διάβολο, από τους πειρασμούς; Πως θα κρατηθούμε στα πόδια μας;
«Ού μνημονεύετε…;», δε θυμάστε…; Πρέπει να μη ξεχνάτε τα λόγια του Θεού, λέει ο απόστολος και τους μαλώνει. Αυτά, λέει, που σας είπα, σας τα έχω πει και άλλοτε. Τώρα σας τα δίνω και γραπτώς, για να τα θυμάστε και να μην τα ξεχνάτε ποτέ.
Το κακό είναι ότι ξεχνάμε. Γι’ αυτό χρειάζεται ο λόγος του Ευαγγελίου. Γι’ αυτό γίνεται και η θεία λειτουργία. «Εις ανάμνησιν…» για να θυμόμαστε, τι έπαθε ο Χριστός για μας. Όπλο εναντίον αυτού του κακού είναι η μνήμη.
Ο λόγος του Θεού είναι σαν το σπόρο. Λέει ο ιερός Χρυσόστομος. Ρίχνει ο γεωργός το σπόρο μέσα στο χωράφι αλλά δες μετά τι κάνει; Τον ανακατεύει με το χώμα. Περνά από πάνω του η σβάρνα και μπαίνει ο σπόρος μέσα στα αυλάκια. Γιατί αν θα μείνει επάνω από το χώμα, θα τον φάνε τα πουλιά, τα μαυροπούλια. Και εσύ, λέει, το λόγο που θα ακούσεις να μην τον αφήσεις ακαλλιέργητο. Σαν το χωράφι είσαι. Αν αφήσεις τον εαυτό σου χωρίς λόγο Θεού, η ψυχή σου θα γίνει χέρσα και θα γεμίσει αγκάθια.
Έτσι κατήντησε η κοινωνία μας. Είναι ένα χωράφι χέρσο, γιατί λείπει ο λόγος του Θεού. Είναι γεμάτη αγκάθια η κοινωνία και αυτά δεν αφήνουν να φυτρώσει τίποτε. Ρίξε μία χούφτα σιτάρι μέσα στα αγκάθια δεν πρόκειται να φυτρώσει. Τι πρέπει να γίνει; Να βάλουμε φωτιά στα αγκάθια, για να φύγουν έτσι θα γίνει το χώμα εκλεκτό και θα φυτρώσει ο λόγος του Θεού.
Μελετάτε την Αγία Γραφή
Το Ευαγγέλιο, λέει ο απόστολος Παύλος, είναι «δύναμις Θεού», για καθέναν που πιστεύει. Πιάνει τρεμούλα, παραλυσία και φοβάται ο διάβολος όταν δει μέσα στο σπίτι το Ευαγγέλιο. Όπου υπάρχει Ευαγγέλιο, εκεί ο διάβολος δεν μπορεί να σταθεί. Αλλά να συνεννοηθούμε Όχι απλώς να έχουμε το Ευαγγέλιο στο ράφι, ή δεμένο με μία κλωστή πάνω στα εικονίσματα, όχι απλώς να το βάλουμε στα δικαστήρια μας και να ορκιζόμαστε σ’ αυτό, να το παλαμίζουμε με τα χέρια μας, αλλά να το μελετάμε.
«Ερευνάτε τας γραφάς» (Ιωάν 5,39), λέει ο Χριστός. Όχι απλώς να διαβάζετε αλλά να ερευνάτε τας Γραφάς.
Η αγία Γραφή είναι το μεγαλύτερο θαύμα.
Αγάπησε ο Χριστός την Αγία Γραφή, γι’ αυτό πρέπει και εμείς να την αγαπάμε.
Ο λόγος του Θεού είναι ξίφος, σπαθί είναι η «μάχαιρα του Πνεύματος», λέει ο απόστολος Παύλος. Όποιος τον κατέχει νικά τους δαίμονας. Γι’ αυτό πρέπει να γνωρίζουμε το λόγο του Θεού. Πάρτε δύο Χριστιανούς, έναν Χριστιανό που δεν ακούει ποτέ το λόγο του Θεού, ποτέ δεν ανοίγει την Αγία Γραφή πάρτε και έναν άλλο Χριστιανό, που ακούει και τον μελετά τακτικά οποία διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου υπάρχει!
Άμα θέλετε να σωθείτε, ν’ ανοίγετε την Αγία Γραφή και να διδάσκεστε από εκεί τα αιώνια και αθάνατα λόγια του Κυρίου.
Σταθείτε ακλόνητοι
Αλλά προσέξτε, λέει ο απόστολος Παύλος, γιατί και εσείς κινδυνεύετε. Γι’ αυτό «στήκετε». Οι νεώτεροι δεν έχουν ιδέα από τέτοια παραγγέλματα και ευχόμεθα ο Θεός να τους προστατεύει. Τέτοιες νύχτες δεν ζήσανε. Είστε, λέει ο απόστολος Παύλος, στρατιώτες, είστε Χριστιανοί;«Στήκετε…»
Μάλιστα, αγαπητέ μου. Είσαι στρατιώτης; Θα εκτελέσεις το καθήκον σου. Αν δεν το εκτελέσεις θα καταστραφείς….
Πρέπει να είμεθα έτοιμοι στις επάλξεις…
«Στήκετε», λέει ο απόστολος, σταθείτε ακλόνητοι στη θέση σας. Μη υποχωρήσετε ούτε βήμα ποδός.
Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ.64-67
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ.64-67