.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

"Διαφθείρει δε την μετάνοια το να πέση κανείς πάλι στα ίδια αμαρτήματα."



Ο γεωργός , εάν μετά την σπορά δεν περιμένη τον θερισμό, ποτέ δεν θα θερίση. Διότι ποιος θα προτιμούσε να κοπιάζη μάταια, εάν δεν ελπίζη , ότι θα κερδίση αγαθά από τους κόπους του; Έτσι λοιπόν και εκείνος που σπείρει λόγους και δάκρυα και εξομολόγησι, ένα δεν το κάνη αυτό με καλή ελπίδα, δεν θα μπορέση να απομακρυνθή ούτε από του να αμαρτάνη, διότι θα κατέχεται ακόμη από το κακό της απογνώσεως. Αλλ’ όπως ο γεωργός εκείνος που έχει απελπισθή για την συγκομιδή των καρπών του, δεν θα εμποδίση τίποτε από όσα βλάπτουν την σπορά, έτσι και ο άνθρωπος που σπείρει την εξομολόγησι με δάκρυα χωρίς να περιμένη από αυτήν κανένα κέρδος, δεν θα μπορέση να ματαιώση την καταστρεπτική δύναμι εκείνων που καταστρέφουν την μετάνοια.

Διαφθείρει δε την μετάνοια το να πέση κανείς πάλι στα ίδια αμαρτήματα. Διότι λέγει∙ «Όταν ένας οικοδομή και άλλος γκρεμίζη, τι κέρδισαν πλέον εκτός από κόπο; Όταν κανείς καθαρίζεται από νεκρό και πάλι τον αγγίζη, τι ωφελήθηκε από το λουτρό του;» ( Σειρ. 43, 23-25 ).
Το ίδιο συμβαίνει και με τον άνθρωπο που απέχει μεν από τις αμαρτίες του προς στιγμήν και έπειτα κάνει πάλιν τα ίδια∙ ποιος θα ακούση την προσευχή του; Και πάλι∙ «Όταν επιστρέψη κανείς από την αρετή στην αμαρτία, ο Κύριος θα του ετοιμάση ρομφαία» ( Σοφ. Σειρ. 26, 28 ) . Και ∙ «Όπως ο σκύλος , όταν επιστρέψη στον εμετό του και γίνη μισητός, τέτοιος είναι ο ανόητος , που επιστρέφει στην αμαρτία του» ( Παρ. 26, 11 )

Μη δημοσιεύης την αμαρτία σου με σκοπό μόνον να κατηγορήσης τον εαυτό σου, αλλά και με σκοπό να δικαιωθής με τον τρόπο της μετανοίας. Διότι έτσι θα μπορέσης να παρακινήσης την εξομολογούμενη ψυχή σου να αλλάξη τρόπο ζωής και να μην περιπέση πλέον στα ίδια σφάλματα. Το να καταδικάζη κανείς με δριμύτητα τον εαυτό του και να τον αποκαλή αμαρτωλό, είναι συνηθισμένο θα λέγαμε και στους απίστους. Διότι πολλοί από τους ανθρώπους του θεάτρου… ταλανίζουν τον εαυτό τους , αλλά χωρίς τον σκοπό που πρέπει.

Προς Θεόδωρον Μοναχόν εκπεσόντα, ΕΠΕ 28, 852.
PG 47, 306 
Από το βιβλίο: «ΜΕΤΑΝΟΙΑ , ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ, ΝΗΣΤΕΙΑ, ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων ΣΤ΄»

Ετικέτες , ,