.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος γιὰ τὰ μνημόνια…



Ξεφυλλίζοντας τὸ «Θεοτοκάριον» τὸ ὁποῖο ἐπιμελήθηκε ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης τὸν 18ο αἰώνα, τότε ποὺ σκέπαζε τὰ πάντα ὁ φόβος τῆς Τουρκιᾶς, βλέπουμε κάποια τροπάρια πρὸς τὴν Θεοτόκο, τὰ ὁποία καὶ ταιριάζουν ἀπόλυτα μὲ τὴν σημερινὴ Μνημονιοκρατία.
Τί Τουρκοκρατία, τί Μνημονιοκρατία!

Ἡ Παναγία μας ὅμως πάντα δίπλα στὸν ταλαιπωρημένο Ἑλληνικὸ Ὀρθόδοξο λαό!

Λαόν σου ἄχραντε Δέσποινα, ἀνόρθωσον πεσόντα εἰς βάραθρον, 
καταδουλώσεως, ἐχθρῶν ἀπίστων, ἀλλ΄οἴκτειρον· 
σὺ γὰρ ἐλπὶς ἁπάντων καὶ ἡ βοήθεια.
Θεομῆτορ Πάναγνε, προστασία τῶν Χριστιανῶν· 
περίσωζε σὸν λαὸν πάσης ἀπειλῆς, καὶ πάσης ἁλώσεως βαρβαρικῆς, 
ὀργῆς καὶ θυμοῦ· πάσης κακώσεως, καὶ ἐκ πάσης κατακρίσεως.
Πανύμνητε κατάβαλε, ἐχθρῶν μιαιφονούντων ὀφρύν, 
καὶ τὴν λύπην, τοῦ λαοῦ σου εἰς χαράν, μετάστρεψον Παρθένε· 
καὶ τὴν ἰσχὺν παράσχου· ὅπως σωθέντες ἀνυμνῶμέν σε.

π. Διονύσιος Ταμπάκης