.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ευχή για παρέμβαση του Θεού στα αδιέξοδα της πατρίδας μας



Η αλήθεια είναι ότι μόνο προσευχή μπορούμε να κάνουμε. Είναι το ισχυρότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για τον εαυτό μας, τους γύρω μας, την πατρίδα μας αλλά και για όλο τον κόσμο..

– Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ζῶντες τὶς τραγικὲς συνέπειες τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς μας καὶ τῶν ἀφρόνων πράξεών μας, αἰσθανόμαστε ὅτι ἔχουμε φθάσει σὲ ἀδιέξοδα ἀτομικὰ καὶ Ἐθνικά.

Ἁμαρτήσαμε, Κύριε, καὶ ἀνομήσαμε καὶ δὲν εἴμαστε ἄξιοι νὰ σηκώσουμε τὰ μάτια μας καὶ νὰ κοιτάξουμε στὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ, διότι ἐγκαταλείψαμε τὴν ὁδὸ τῆς δικαιοσύνης Σου καὶ πορευόμαστε στὰ ἁμαρτωλὰ θελήματά μας. Ἀλλὰ ἱκετεύουμε τὴν ἀνεξιχνίαστόν Σου ἀγαθότητα καὶ παρακαλοῦμέν Σε:

Μνήσθητι, Κύριε, τὸ γένος ἡμῶν τὸ Ἑλληνικόν, γιὰ τὸ ὁποῖο Σὺ Κύριε εἶπες θὰ Σὲ δοξάσει, ὅταν κατὰ τὴν ἐπίγεια ζωή Σου Ἕλληνες πρόγονοί μας ζήτησαν νὰ Σὲ δοῦν.
Μνήσθητι, Κύριε, ὅτι στὴν Ἑλλάδα πρὶν ἀπ’ ὅλα τὰ Ἔθνη ἔλαμψε τὸ ζωηφόρο φῶς τοῦ Εὐαγγελίου Σου, ὅτι πλῆθος Ἁγίων Ἑλλήνων διέδωσε στὸν κόσμο τὸ φῶς τῆς διδασκαλίας Σου καὶ ὅτι Ἕλληνες Ποιμένες μὲ τὴν ποιμαντικὴ ράβδο τους ἐξόρισαν τοὺς αἱρετικοὺς λύκους ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία Σου…

Μνήσθητι, Κύριε, καὶ ὅτι στὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα ἐγράφησαν τὰ Εὐαγγέλια καὶ ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ γλώσσα χρησιμοποιὴθηκε γιὰ νὰ ἐκφραστοῦν οἱ ὑψηλὲς ἔννοιες τῆς Πίστεώς μας.

Χάριν ὅλων αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ χάριν τῶν «δέκα» Ἁγίων ποὺ ἀναλογικὰ ὑπάρχουν σήμερα στὴν Πατρίδα μας, ζητοῦμε ἀναξίως καὶ ταπεινῶς τὴ σωτηρία ἐπέμβασή Σου, ἐπειδὴ πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι κατ’ ἐξοχὴν χρόνος ἐπεμβάσεώς Σου εἶναι τὰ ἀδιέξοδα τῶν ἀνθρώπων· τὰ ἀδιέξοδα στὰ ὁποῖα ἔχουμε περιέλθει ὡς κράτος καὶ ὡς Ἔθνος.

Γι’ αὐτοὺς τοὺς λόγους ἐμεῖς οἱ ἀνάξιοι δοῦλοι Σου μὲ δάκρυα Σὲ θερμοπαρακαλοῦμε. Φεῖσαι ἡμῶν, Κύριε, κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου καὶ σῶσε τὸ Ἔθνος μας διὰ τὸ ὄνομά Σου τὸ Ἅγιον, ἀπὸ τὴν πνευματική, κοινωνικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἐξαθλίωση· ὅποτε θέλεις καὶ ὅπως ΕΣΥ θέλεις.

Σήκωσέ το ἀπὸ τὴν κοπρίαν τῆς πνευματικῆς δουλείας, σῶσε μας ἀπὸ τὴν «αἰχμαλωσία» καὶ ὁδήγησέ μας διὰ τῆς μετανοίας ἀπὸ τὸν σταυρὸ στὴν Ἀνάσταση.

Καὶ ἐὰν οἱ φωνές μας δὲν Σὲ παρακινοῦν νὰ μᾶς εὐσπλαγχνιστεῖς, λόγῳ τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν μας, ἂς Σὲ παρακινήσουν οἱ φωνὲς καὶ οἱ παρακλήσεις τοῦ πλήθους τῶν Ἁγίων τῆς Πατρίδας μας.

Ἐλπίζουμε, Κύριέ μας καὶ Θεέ μας, ὅτι ἀνακαινιζόμενοι μὲ τὴ σωτήρια ἐπέμβασή Σου, ὄχι μόνο νὰ ἀνανήψουμε πνευματικά, ἀλλὰ καὶ ὅτι θὰ μας καθοδηγήσεις, τὸ νέο περιούσιο ΕΘΝΟΣ ΣΟΥ, νὰ συνεχίσουμε ἐμεῖς τὸ Σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας Σου, ὥστε νὰ προκύψει μιὰ μεγάλη Καθολικὴ καὶ πολύπλευρη Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Ἀναγέννηση πρὸς δόξαν τοῦ Ἁγίου ὀνόματός Σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἀγίου Πνεύματος, πρεσβείαις τῆς πανενδόξου Δεσποινης ἡμῶν Θεοτόκου καί πάντων τῶν Αγίων, Ἀμήν.

Γένοιτο!

Περιοδικό “Παρακαταθήκη” • Μάρτιος – Ἀπρίλιος 2012, τ. 83 – Ὀρθόδοξος Λόγος