.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εν μεσω ενος Ελληνικου λαου, εν μεσω βαθυτατης οικονομικης κρισης, ζωντος εν κραιπαλη και μεθη, συνεχως και αδιαλλειπτως, ολοκληρον τον χρονο, μετατρεποντας τον σε ΤΣΙΚΝΟΧΡΟΝΟ, ακουμε τους Αγιους μας, εμας τους χριστιανους, συνεχως να μας βροντοφωναζουν:





Aει μεν, μαλιστα δε νυν, ευκαιρον ειπειν: Ματαιοτης ματαιοτητων και παντα ματαιοτης.

Δια ταυτην την πνευματικην ρησιν επαδομεν συνεχως επιλεγοντες: ματαιοτης ματαιοτητων και παντα ματαιοτης.

Ταυτην γαρ την ρησιν
Και εν τοιχοις,
Και εν ιματιοις,
Και εν αγορα,
Και εν οικια,
Και εν οδοις,
Και εν θυραις,
Και εν εισοδοις,
Και προ παντων
Εν τω εκαστω συνειδοτι
συνεχως εγγεγραφθαι δει
και δια παντος αυτην μελεταν.


Ιερος Χρυσοστομος ΕΠΕ,33,88.