.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Προφῆτες καὶ προφητεῖες ποὺ μιλοῦν γιὰ τὴ διάλυση τῆς Τουρκίας ἀπὸ τὴ Ρωσία

Ὑπάρχουν δύο δυνάμεις στόν κόσμο. Ὁ Θεός καί ὁ διάβολος. Ἐξαρτᾶται μέ ποιόν συγγενεύει κανείς. «Ὁ μένων ἐν ἐμοί κἀγώ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπόν πολύν» 
(Ἰω. 15,5).

 «Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά κάνει τούς ἀνθρώπους θεούς» 
(Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος).

Ὁ διάβολος καί οἱ σύμμαχοί του δέν γνωρίζουν τό μέλλον οὔτε τί θά γίνει τήν ἑπόμενη στιγμή. Μόνο ὁ παντοδύναμος Θεός τό γνωρίζει καί ΚΑΝΕΝΑΣ ἄλλος. Τό μέλλον τό ἔχει κρατήσει ὁ Θεός ἀποκλειστικά στή δικαιοδοσία Του. Σπανιότατα, ὁ Θεός ἀνοίγει μέ προσοχή τό βιβλίο τοῦ μέλλοντος στούς ἀνθρώπους. Ἀποκαλύπτει σέ μερικούς πραγματικά ἁγίους ἀνθρώπους ἐλάχιστες μόνο σελίδες. Σηκώνει τό ΠΕΠΛΟ τοῦ μυστηρίου τοῦ αὔριο μέ θαυμαστό τρόπο καί τούς ἀφήνει «κατ’ οἰκονομίαν» νά δοῦν μερικές στιγμές τῆς μελλοντικῆς ἱστορίας τῆς ἀνθρωπότητος. Αὐτοί δέ, στούς ὁποίους ὁ Θεός ἀποκαλύπτει τό μέλλον εἶναι οἱ ΠΡΟΦΗΤΕΣ...

Τί ἐξυπηρετοῦν ὅμως οἱπ ροφητεῖες τῶνἁγίων; Γιατί ὁ Θεός «ἐπέτρεψε»κάποιοι ἐκλεκτοί του, λίγοι ἀλλά θεοφόροι, νά πληροφορηθοῦν τά μέλλοντα καί ἐπιμελῶς κρυμμένα; Νά γίνουν γνῶστες τῆς ἀθέατης καί μυστικῆς ζωῆς τοῦ αὔριο; Νά βαδίσουν σέ μυστικά καί ἀπάτητα θεϊκά μονοπάτια; Νά γευτοῦν τό φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδος; Ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι εὔκολη. Θεωρῶ ὅμως ὅτι μέ αὐτό τόν τρόπο ἐξυπηρετεῖται τό θεῖο σχέδιο γιά τόν κόσμο καί ὠφελεῖται πνευματικά κάθε καλόπιστος καί καλοπροαίρετος ἄνθρωπος.
«Ἐάν θά ζούσαμε Πατερικά, θά εἴχαμε ΟΛΟΙ πνευματική ὑγεία, τήν ὁποία θά ζήλευαν καί ὅλοι οἱ ἑτερόδοξοι καί θά ἄφηναν τίς ἀρρωστημένες τους πλάνες καί θά σώζονταν δίχως κήρυγμα. Διότι τώρα δέν συγκινοῦνται ἀπό τήν Ἁγία Πατερική Παράδοση, γιατί θέλουν νά ἰδοῦν καί τήν Πατερική μας συνέχεια, τήν πραγματική μας συγγένεια μέ τούς Ἁγίους μας» (Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης).

Ὁ Γεννάδιος Σχολάριος καί ἡ ἐπιγραφή στόν τάφο τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (4ος αἰῶνας)Εἶναι ξεκάθαρο ὅτι ὁ πρῶτος χριστιανός αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου, ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, δέν ἦταν προφήτης. Ὅμως πάνω στήν πλάκα τοῦ τάφου του βρέθηκε χαραγμένη μιά σημαντική προφητεία. Ἄγνωστος ἤ ἄγνωστοι παραμένουν μέχρι σήμερα ποιοί σοφοί ἁγιασμένοι ἄνθρωποι, προορατικοί, εἶναι αὐτοί πού χάραξαν τήν προφητεία, πάνω στό σκέπασμα τοῦ τάφου.
Μόλις τό 1440 μ.Χ. κατόρθωσε ὁ σοφός Γεννάδιος Σχολάριος, ὁ μετέπειτα Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, νά τήν ἀποκρυπτογραφήσει. Ὁ Θεός φώτισε τόν Γεννάδιο νά τήν ἑρμηνεύσει. Ἡ προφητεία προλέγει τήν ἀκμή, τήν ἐξάπλωση τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας μετά τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως τό 1453 καί τήν παρακμή τοῦ τουρκικοῦ κράτους μετά τήν ἀποτυχημένη πολιορκία τῆς Βιέννης τό 1683. Προεῖπε καί τήν καταστροφή τῶν Τούρκων κατά τούς Βαλκανικούς Πολέμους τοῦ 1912-1913.
Τό ὑπόλοιπο μέρος τῆς προφητείας ἀρχίζει ἀπό τό ρητό: «Τό δέ ξανθόν γένος ἅμα μετά τῶν πρακτόρων...». Καί τελειώνει στό «θέλημα ἐμόν πληροῦται». Προλέγει τή συντριβή τῆς Τουρκίας ἀπό τή Ρωσία καί τούς συμμάχους της. Ὅτι οἱ Ρῶσοι («ξανθόν γένος») θά κυριεύσουν τήν Κωνσταντινούπολη καί ὅτι ἐκεῖ θά γίνει ἕνας καταστρεπτικός πόλεμος.

Ἡ προφητεία τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου Πατάρων (4ος αἰῶνας)Ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ἐπίσκοπος Πατάρων (ἑλληνική πόλις στή Λυκία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας) ἔζησε κατά τά τέλη τοῦ 3ου καί στίς ἀρχές τοῦ 4ου αἰώνα. Λόγιος, ἐξαιρετικῆς μόρφωσης, φιλόσοφος, σοφός, Ἅγιος.
«Τό ξανθό γένος, δηλαδή ἡ Ρωσία, καταλαμβάνει μέ τά “ΟΠΛΑ” τήν Κωνσταντινούπολη καί θά παραμείνει ἐκεῖ ἕξι ἤ πέντε... (δέν καθορίζει τή χρονική διάρκεια μέ ἀκρίβεια). Πρόκειται μᾶλλον γιά μῆνες. Θά διώξουν τούς Τούρκους μέχρι τά ἐνδότερα τῆς Ἀσίας. Δυτικές δυνάμεις προστρέχουν γιά βοήθεια τῆς Τουρκίας, μετά τήν ἀρχική ἔκπληξη ἀπό τήν αἰφνιδιαστική ἐπίθεση τῶν Ρώσων στήν Τουρκία καί συγκρούονται μαζί της. Ἀρχίζει ἔτσι ἕνας φοβερός πόλεμος πού δέν εἶδε ποτέ ὁ κόσμος! Δεκαοκτώ συνολικά ἔθνη θά ἐμπλακοῦν σέ αὐτό τόν πόλεμο, πού θά εἶναι ὁ πιό ἄγριος καί ὁ πιό καταστροφικός πού γνώρισε ποτέ ὁ κόσμος! Ἔπειτα ἀπό αὐτό, τό τουρκικό ἔθνος θά παύσει νά ὑπάρχει ὡς ὀργανωμένο κράτος, γιατί τό ἕνα τρίτο θά σκοτωθεῖ, τό ἄλλο θά βαπτισθεῖ καί θά γίνει χριστιανικό, καί τό ὑπόλοιπο θά καταφύγει ὑπόδουλο στό βάθος τῆς Ἀνατολῆς! Ἡ Τουρκία παραδίδεται στόν ἀφανισμό καί στή διάλυση». Ἡ θεία δικαιοσύνη θά ἐπικρατήσει καί θά τιμωρήσει τόν βάρβαρο λαό της. Θά λειτουργήσει ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ. ΓΕΝΟΙΤΟ.

Προφητεία τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα τοῦ διά Χριστόν σαλοῦ (6ος αἰῶνας, 450-515 μ.Χ.)Ἄν καί ἦταν σοφός καί ἅγιος, ὑποκρινόταν γιά χάρη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τόν σαλό (τρελό). Ἐφάρμοζε στόν ἑαυτό του τό ρητό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πού λέγει: «Εἴ τις δοκεῖ σοφός εἶναι ἐν ὑμῖν ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, μωρός γενέσθω, ἵνα γένηται σοφός» (Α΄ Κορ. γ΄ 18). Ἐάν κανένας νομίζει ὅτι σοφός μεταξύ σας, ἐπειδή ἔχει τή σοφία τοῦ αἰῶνος τούτου, ἄς γίνει ἀνόητος γιά τούς ἀνθρώπους, γιά νά ἀναδειχθεῖ πραγματικά σοφός ἀπό τό Θεό.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν ἀπέκτησε ποτέ τό παραμικρό, μέχρι τοῦ σημείου νά μήν ἔχει «ποῦ τήν κεφαλήν κλίνῃ» (Ματθ. η΄ 20). Ἀλλά οὔτε κοσμική δόξα καί δύναμη ἀπέκτησε ποτέ. Ἦταν ὁλωσδιόλου νεκρός ὡς πρός τόν κόσμο.
Ἔχω τήν ἐντύπωση ὅτι φτάσαμε στά χρόνια πού προφήτευσε ὁ Μέγας Ἀντώνιος: « Ἔρχεται καιρός, ἵνα οἱ ἄνθρωποι μανῶσι (θά τρελαθοῦν) καί ἐπ’ ἄν ἴδωσί τινα μή μαινόμενον λέγοντες, ὅτι σύ μαίνῃ (εἶσαι τρελός) διά τό μή εἶναι ὅμοιον αὐτοῖς».
Μόνο ἄνθρωπος κυριευμένος ἀπό τή θεία μέθη μπορεῖ νά ἐπιχειρήσει τήν ἄσκηση τῆς σαλότητος καί ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος ἦταν ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν σαλός (Ρῶσος).
Ὁ Ἅγιος προφήτευσε ὅτι ἡ Κωνσταντινούπολη θά περάσει ἀπό πολλές καί μεγάλες δοκιμασίες, καί θά δεχτεῖ πολλές ἐπιθέσεις ἀπό τά γειτονικά κράτη. Θά παραμείνει ἀπόρθητη, γιατί τή βοηθᾶ καί τή στηρίζει ἡ Παναγία Θεοτόκος. Ὁ Θεός ὅμως θά ἐπιτρέψει στούς Ἀγαρηνούς (Τούρκους) νά κυριεύσουν τήν ἔνδοξη πόλη τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (1453 μ.Χ.). Ἡ Κωνσταντινούπολη μετά τούς Τούρκους θά περιέλθει στό ξανθό γένος (Ρωσία), τοῦ ὁποίου ἡ ὀνομασία ἀρχίζει ἀπό τό 17ο γράμμα τοῦ ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου. Δέκατο ἕβδομο γράμμα εἶναι τό «Ρ»-Ρωσία. Οἱ ΡΩΣΟΙ θά κατατροπώσουν τούς Τούρκους.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός (1714-1779)Εἶναι μιά ἀπό τίς σημαντικότερες μορφές τῆς Ἱστορίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ μεγάλος ἱεραπόστολος τῆς σκλαβωμένης Ἑλλάδος. Πάλεψε σάν λιοντάρι γιά τήν ἀνάσταση τοῦ Ἔθνους. Πολέμησε τήν ἀμάθεια, τήν ἀλλαξοπιστία, τή φιλοχρηματία, τό μῖσος, τήν ἡττοπάθεια καί τό πνεῦμα τοῦ ραγιαδισμοῦ. Ὁ σκλαβωμένος λαός στούς Τούρκους τόν πίστευσε, τόν λάτρευσε καί ἀκολούθησε τό παράδειγμα καί τίς ἐντολές του.
Ἔχτισε σχολεῖα, ἐκκλησιές καί ἀκούστηκαν χαρμόσυνες καμπάνες. Ὁ φλογερός αὐτός κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, ὁ Δάσκαλος καί προφήτης τῆς Ἀνάστασης τοῦ Ἔθνους, ὅπου κι ἄν περνοῦσε, ἄναβε φωτιές καί σήκωνε θύελλες.
Περιόδευσε γιά εἴκοσι χρόνια ἀσταμάτητα ὁλόκληρη τήν Ἑλλάδα, ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη μέχρι τά Ἰόνια Νησιά καί τή Βόρειο Ἤπειρο. Τό τέλος τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ δέν μποροῦσε νά εἶναι διαφορετικό παρά σάν μάρτυρα καί ἥρωα. Ἦλθε ἀπό τό μῖσος τῶν Ἑβραίων. Ἐπειδή μέ πεῖσμα καθιέρωσε τήν Κυριακή ἀργία σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα, προξένησε «οἰκονομική ζημιά», γιατί ἦταν ἀναγκασμένοι ἀπό τή θρησκεία τους νά μήν ἐργάζονται τό Σάββατο. Ἔτσι οἱ Ἑβραῖοι πλήρωσαν τόν Τουρκαλβανό Κούρτ Πασᾶ γιά νά τόν ἐξοντώσει (24 Αὐγούστου 1779). Οἱ τελευταῖες λέξεις πού βγῆκαν ἀπό τά ἅγιά του χείλη ἦσαν: «Διήλθομεν διά πυρός καί ὕδατος καί ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν».
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός εἶχε πολλά θεῖα χαρίσματα. Μεταξύ αὐτῶν καί τό προφητικό χάρισμα: «Τό ποθούμενον θά ἔλθει στήν Τρίτη γενιά (ἐννοοῦσε τήν ἐθνική ἀπελευθέρωση τοῦ 1821). Ἐσεῖς δέν θά τά δεῖτε αὐτά, ἀλλά τά ἐγγόνια σας, τά δισέγγονά σας. Μέ δυσκολία θά ἔλθει (τό ποθούμενο). Ἡ λευτεριά θά ἔρθει ἀπό κάτω, ἀπ’ ὅπου χύνονται τά νερά!».
Οἱ προφητεῖες αὐτές ἐπαληθεύτηκαν καταπληκτικά. Ἡ γενιά τοῦ Εἰκοσιένα (1821) ὑπῆρξε ἡ Τρίτη ὕστερα ἀπό τήν ἐποχή του. Ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση μετά βίας ἄντεξε, ἡ δέ ἐλευθερία τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους ἐξασφαλίστηκε ὁριστικά μετά τή νικηφόρο ἔκβαση τῆς ναυμαχίας τοῦ Ναυαρίνου (ὁ στόλος τῶν Μεγάλων Δυνάμεων συνέτριψε τόν τουρκικό στόλο). Δηλαδή ἡ ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος ἦρθε ἀπό τή θάλασσα, ἐκεῖ πού χύνονται τά νερά τῶν ποταμῶν!
Κατά τήν ἐποχή του ἡ Ἑπτάνησος ἀνῆκε στούς Ἑνετούς. Ὅταν ἦταν στήν Κεφαλονιά, προεῖπε μέ καταπληκτική ἀκρίβεια χρόνου τήν ἀπελευθέρωση τῆς Ἑπτανήσου: «Θά ἔρθουν οἱ κόκκινοι σκοῦφοι καί ὕστερα οἱ Ἄγγλοι γιά 54 χρόνια καί κατόπιν θά γίνει Ρωμαίικο».
«Κόκκινοι σκοῦφοι» ἦταν οἱ Γάλλοι στρατιῶτες κατά τούς χρόνους τοῦ Μεγάλου Ναπολέοντος, γιατί τά καλύμματα πού φοροῦσαν στά κεφάλια τους ἦταν κόκκινα. Τό 1810 ἦρθαν οἱ Ἄγγλοι, πού οὐσιαστικά τήν κατέλαβαν, ἐκτός ἀπό τήν Κέρκυρα, πού παρεδόθη τό 1815. Ἡ ἀγγλική κυριαρχία στήν Ἑπτάνησο κράτησε ἀκριβῶς 54 χρόνια, ὅσα δηλαδή εἶπε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς. Ἡ προσάρτησή της στήν Ἑλλάδα ἔγινε τό 1864!
Στήν Ἤπειρο εἶπε ὅτι «τό ποθούμενο θά ἔρθει ὅταν θά ἔρθουν δυό Πασχαλιές μαζί». Πράγματι ἡ Ἤπειρος καί ἡ Μακεδονία ἐλευθερώθηκαν ἀπό τούς Τούρκους κατά τούς νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους τοῦ 1912. Τότε ἀκριβῶς τό Πάσχα καί ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου συνέπεσαν μαζί!
Προφητεῖες τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ (ἐνδεικτικά):
«Θά δεῖτε στόν κάμπο ἁμάξι, χωρίς ἄλογα, νά τρέχει γρηγορότερα ἀπό τό λαγό» (ἀναφέρεται στό αὐτοκίνητο, τό τρένο).
«Θά ἔρθει καιρός πού οἱ ἄνθρωποι θά μιλοῦν ἀπό ἕνα μέρος στό ἄλλο, σάν νά εἶναι σέ πλαϊνά δωμάτια» (ἀναφέρεται στό τηλέφωνο).
«Θά δεῖτε νά πετᾶνε ἄνθρωποι στόν οὐρανό σάν μαυροπούλια καί νά ρίχνουν φωτιά στόν κόσμο» (ἀναφέρεται στά πολεμικά ἀεροπλᾶνα).
«Θά ἔρθει καιρός πού θά διευθύνουν τόν κόσμο τά ἄλαλα καί τά μπάλαλα» (προφανῶς ἐννοεῖ τούς σύγχρονους ὑπολογιστές, τά «κομπιούτερς», πού εἰσχωροῦν, κατακτοῦν καί διευθύνουν τή ζωή μας).
«Τό κακό θά ἔρθει ἀπό τούς διαβασμένους».
«Οἱ πλούσιοι θά γίνουν φτωχοί καί οἱ φτωχοί θά πεθάνουν».
«Θά σᾶς ἐπιβάλουν (οἱ κυβερνήσεις) μεγάλο καί δυσβάστακτο φόρο, ἀλλά δέν θά προφτάσουν».
«Τόν Πάπα νά καταρᾶστε, γιατί αὐτός θά εἶναι ἡ αἰτία».
«Θά ἔρθει καιρός πού οἱ Ρωμιοί θά τρώγονται μεταξύ τους. Συστήνω ὁμόνοια καί ἀγάπη».
«Δέν θά φτάσει ὁ στρατός (ἑλληνικό στράτευμα) στήν Κωνσταντινούπολη∙ στή μέση τοῦ δρόμου θά ἔρθει τό μαντᾶτο ὅτι ἔφτασε τό ποθούμενο» (ἐννοεῖ τήν ἀπελευθέρωση ἀπό τά ρωσικά στρατεύματα).
«Οἱ ἀντίχριστοι (ΤΟΥΡΚΟΙ) θά φύγουν, ἀλλά θά ἔρθουν πάλι∙ ἔπειτα θά τούς κυνηγήσετε ὥς τήν Κόκκινη Μηλιά» (στό βάθος τῆς Ἀνατολῆς).
«Οἱ Τοῦρκοι θά φύγουν, ἀλλά θά ξανάρθουν πάλι καί θά φτάσουν ὥς τά Ἑξαμίλια (ἐννοεῖ τά ἕξι ναυτικά μίλια). Στό τέλος θά τούς διώξουν στήν Κόκκινη Μηλιά. Ἀπό τούς Τούρκους τό ἕνα τρίτο θά σκοτωθεῖ στόν πόλεμο, τό ἕνα τρίτο θά βαπτισθεῖ καί τό ἕνα τρίτο θά πάει στήν Κόκκινη Μηλιά» (μερικοί τήν τοποθετοῦν στή Μέκκα, ἐνῶ ἄλλοι τή βάζουν στά βάθη τῆς Μ. Ἀσίας).
Καί ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης ἀλλά καί ὁ Γέροντας Παΐσιος συχνά τόνιζαν τά λεχθέντα τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.
Οἱ δύο τελευταῖες προφητεῖες εἶναι πολύ σημαντικές. Ἴσως οἱ πιό σπουδαῖες. Γιατί ἄν ἐντάξουμε τήν Κύπρο μέσα στόν ἑνιαῖο χῶρο τῆς Ἑλλάδος, τότε μποροῦμε νά ποῦμε μέ ἀσφάλεια ὅτι οἱ δύο αὐτές προφητεῖες ἄρχισαν νά πραγματοποιοῦνται μέ τήν ἄνανδρη τουρκική εἰσβολή στήν Κύπρο τόν Ἰούλιο τοῦ 1974 (Ἀβραάμ Μοναχοῦ Ἁγιορείτου, «Οἱ προφῆτες μᾶς ἀποκαλύπτουν...», Ἐκδόσεις «ὁ Ποιμενικός Αὐλός», Ἅγιον Ὄρος).

Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης καί ὁ σπουδαῖος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ.Ὁ γέροντας εἶχε καί τό προφητικό χάρισμα, ἀλλά σπάνια μιλοῦσε γιά μελλοντικά γεγονότα. Πάντα μέ σύνεση καί προσοχή τό ἔκανε σέ ἐξαιρετικές μόνο περιπτώσεις. Ὁ π. Πορφύριος κάνει λόγο γιά ἕναν πολύ σπουδαῖο ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος θά βγεῖ μέσα ἀπό τή συμφορά γιά νά συνεγείρει καί νά ἑνώσει τόν κόσμο στό καλό (Κλείτου Ἰωαννίδου, «ὁ Γέρων Πορφύριος», Ἀθήνα 1993, σελ. 233).
Μιλᾶ γιά ἕναν νέο ἡγέτη τοῦ Ἔθνους, γιά ἕνα σπουδαῖο καί τρανό παλληκάρι, πού θά ἔχει ἀκλόνητη ὀρθόδοξη πίστη καί Ἰησοῦ Χριστό στήν καρδιά του. Ὁ ἡγέτης αὐτός θά ἐμπνεύσει, θά συνεγείρει καί θά ἐνθουσιάσει χιλιάδες νέους χριστιανούς, πού τώρα εἶναι σκορποχώρι, ἀνακατεμένοι μέ τά ἁρπαχτικά τοῦ αἰῶνος τούτου.

Συντάκτης: ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΙΤΑΛΗΣ 
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016