Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δέιξουν οι χριστιανοί των ημερών μας, σε πολλά σημεία της διδασκαλίας και της επιγείου ζωής, του Χριστού μας, τα οποία παρερμηνεύονται είτε εκουσίως είτε ακουσίως. Κατα τη διάρκεια της Μ.Εβδομάδος και συγκεκριμένα τη στιγμή που θα ακούσουμε τη περικοπή του Ευαγγελίου που ο ληστής λέει το περίφημο »ΜΝΗΣΘΗΤΙ ΜΟΥ ΚΥΡΙΕ» δεν είναι και λίγοι εκείνοι που σκέπτονται πως τελικά, δεν είναι και τόσο δύσκολο πράγμα η σωτηρία, αρκεί να μετανοήσω έστω και την τελευταία στιγμή! Ένα »ήμαρτον» αν πω, ένα »μνήσθητί μου» θα σωθω. Μεγάλο λάθος και παγίδα του διαβόλου. Πρώτον δε σώζεται ο άνθρωπος με την πονηρή μετάνοια της τελευταίας στιγμής. Αλλά και έτσι να ήταν ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή.
Λέμε λοιπόν ότι θα μετανοήσουμε »έστω και την ενδεκάτην» Πως όμως είμαστε τόσο σίγουροι ότι θα μπορούμε να το κάνουμε και να πούμε αυτό το »ήμαρτον;» Ποιος μας επιβεβαιώνει ότι δε θα πάθει κάποιος ένα εγκεφαλικό και δε θα πάει το σαγόνι του εκεί πίσω και θα χρειάζεται 40 καθρέφτες για να το δει;! Πώς θα πει το ήμαρτον τότε, που λέξη δε θα μπορεί να εκστομίσει; Ποιος μας επιβεβαιώνει ότι δε θα μας πατήσει ένα αυτοκίνητο σε λίγο; Ποιος μας επιβεβαιώνει ότι όταν κοιμηθούμε το βράδυ, δε θα μας πάρουν 4 το πρωί;
Πως είμαστε τόσο σίγουροι ότι θα έρθει η ώρα που θα μπορούμε να μετανοήσουμε;
Όμως και σε θέση να πούμε το »μνήσθητι» να είμαστε, 1000 φορές να το πούμε, δε σωνόμαστε. Ας μην ξεχνάμε πως το »μνήσθητι» ανήκει στην Παλαιά Διαθήκη!!!
Ο Χριστός την ώρα που ο ληστής ζητάει να τον θυμηθεί όταν έρθει στη Βασιλεία Του, δεν έχει πει ακόμα το »Τετέλεσται» και επομένως οι ώρες αυτές διαδραματίζονται επί Παλαιάς Διαθήκης ακόμα! Μετά το »Τετέλεσται», ο Χριστός έδωσε να ισχύουν άλλες εντολές σωτηρίας, όπως η ειλικρινής μετάνοια, ο συνεχής αγώνας, η αγάπη προς τον πλησίον, η ελεημοσύνη, η συγχωρητικότητα, η νηστεία, η Θεία Κοινωνία, κ.α.
Ας μη μας ξεγελάει ο διάβολος λοιπόν, πως κάνοντας άσωτη ζωή, με ένα »Μνήσθητι» στο τέλος θα σωθούμε.
Ο Χριστός σαφώς και λαμβάνει πολύ σοβαρά την ειλικρινή μετάνοια και μπορεί να συγχωρέσει έστω και την τελευταία στιγμή κάποιον, αλλά λόγω των όσων είπαμε πιο πάνω, το πιο πιθανό είναι να μην έρθει ποτέ η ειλικρινής μετάνοια της τελευταίας στιγμης. Είτε λόγω ασθενειών που προλαβαίνουν την μετάνοια, είτε της πονηρής διάθεσης, που ο διάβολος δεν αφήνει να βγει σε καλό.
Ο ληστής ο δεύτερος ακόμα και στο τέλος και με το Σωτήρα δίπλα του, δεν είχε τη δύναμη να μετανοήσει και χάθηκε οριστικά!
Εγρήγορση λοιπόν αγαπητοί μου αδελφοί και αγώνας μέχρι τέλους.
Απόσπασμα ομιλίας του Μακαριστού Δ. Παναγόπουλου