.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Η ΠΑΤΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ»! (Ἀρχιμ. Γρηγόριος, Ἡγούμενος Ἱ. Μ. Δοχειαρίου)

Ἀπόσπασμα Ἐπιστολῆς
τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Δοχειαρίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἀρχιμ. Γρηγορίου
πρὸς τὸν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς Πάτμου Ἀρχιμ. Κύριλλο
γιὰ τὸ θέμα τῆς παραχωρήσεως Ναοῦ στοὺς παπικούς. 

Ἀγαπητὲ ἐν Χριστῷ ἅγιε Καθηγούμενε καὶ πατριαρχικὲ Ἔξαρχε τῆς παλαιφάτου Μονῆς τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, ὁ νοῦς μου παραμένει ἀκόμη στὴν ἀγρυπνία τοῦ Θεολόγου καὶ τὴν Θεία Λειτουργία στὸ Καθολικὸ τῆς Μονῆς ἀπαρασάλευτος.

Σοῦ γράφω αὐτὸ τὸ μικρὸ γράμμα, γιὰ νὰ ἐκφράσω τὴν θλίψη μου καὶ τὸν πόνο τῆς καρδιᾶς μου, ποὺ ἐπιμένει ὁ ἀρχιεπίσκοπός μας νὰ ἔχουν οἱ καθολικοὶ ἐκκλησία στὴν Πάτμο, χωρὶς νὰ ὑπάρχει πλήρωμα μὲ τὴν παπικὴ ὁμολογία. Ἀλλοίμονο ἂν ὅπου λούονται οἱ Φράγκοι, ἐπιτρέπουμε νὰ πηγνύουν καὶ ἱερά.

Τὸ δοῦλο Γένος, παρὰ τὶς δυσκολίες ποὺ συνάντησε, δὲν ἐπέτρεπε νὰ κτίζωνται ἱερὰ ἑτεροδόξων. Καὶ ὅπου κατάφεραν καὶ ἔστησαν ἱερά, εἶναι σήμερα μία μεγάλη πληγὴ γιὰ τὴν περιοχὴ ἐκείνη. Ἡ πατοῦσα τοῦ πάπα εἶναι πολὺ μεγάλη. Σᾶς παρακαλῶ, μὴν ἐπιτρέψετε οὔτε τὸ δάκτυλο τοῦ μικροῦ του ποδιοῦ νὰ πατήση ὁ πάπας στὴν Πάτμο. Κρατῆστε…τὴν ὁμολογία τοῦ Θεολόγου, τοῦ ὁσίου Χριστοδούλου καὶ πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος Ἁγίων καὶ κεκοιμημένων πατέρων τῆς ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Θεολόγου. 
Ὄχι στὴν Πάτμο τὸ μνημόσυνο τοῦ πάπα σὲ ναό, ὅποιος καὶ νὰ εἶναι αὐτός. Δῶστε μία μαρτυρία σὲ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ σεσαρκωμένος Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν δέχεται τὸν αἱρεσιάρχη τῆς Δυτικῆς σπείρας –γιατί εἶναι δύσκολο νὰ τὴν ποῦμε Ἐκκλησία.