Κλείσε τα μάτια και τα τηλέφωνα. Κινητά και σταθερά. Ηρέμησε. Το έχεις πολλή ανάγκη. Ηρέμησε. Κάνε το σταυρό σου. Άκου την καρδιά σου πώς χτυπά. Συνόδευσε την αναπνοή σου νοερά. Δες ότι φτάνει κι αγγίζει την καρδιά σου βαθιά. Πήγαινε και συ νοερά. Με τρόπο απλό. Χωρίς ιστορίες, φαντασίες και σχήματα. Στο μέσα θυσιαστήριο, στην άγια Τράπεζα της ύπαρξής σου. Άφησε σκέψεις για ψώνια, δουλειές, έρωτες, παιδιά, κορμιά, λεφτά.
Άφησέ τα όλα και δες τι μένει. Τίποτε! Μόνο μια σιωπή. Μια ησυχία. Βασιλεία Θεού.
Μέσα εκεί εμφανίζεται ο Θεός. Όχι σε σκέψεις, ούτε σε λέξεις. Την νιώθεις. Μια αίσθηση Παρουσίας. Μια πληρότητα. Μια ασφάλεια και σιγουριά. Σε κατακλύζει ένας αέρας ελευθερίας. Μία απόλαυση άνευ αιτίας κι ένας πλούτος απλής θεολογίας. Καμία σχέση με βιβλία.
Εμπειρία. Σαν αυτή που είχαν οι Πρωτόπλαστοι που ένιωθαν το Θεό, του μιλούσαν, του γελούσαν, έπαιζαν μαζί Του, γυμνοί και διάφανοι μπροστά Του. Τώρα, άνοιξε τα μάτια. Κάνε πάλι στο σταυρό σου. Δες το χώρο που βρίσκεσαι. Πιες νερό, αν διψάς. Φάε κάτι αν πεινάς. Βάλε ένα κανάλι γιατί αρχίζει το έργο. Ζεις! Μα πήρες μια ανάσα άλλου κόσμου για λίγα δευτερόλεπτα. Καλά είναι…
π. Ανδρέας Κονάνος