ΝΑΙ, «ΟΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΙ ΨΥΧΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ…», ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ! ΕΑΝ ΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΩΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ, ΤΟΤΕ-ΛΕΓΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ- ΓΙΝΕΣΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟ!
«ΟΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΙ ΨΥΧΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ…»,
ομοίως και ''οι διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες''!
Αδελφοί,
Είναι σκληρός ο λόγος που αφενός χαρακτηρίζει ως «Αιρετικούς», όσους αγωνίζονται κατά του αιρετικού πατριάρχη μας και εναντίον του Οικουμενισμού, και αφετέρου ως «Μπερδεμένους», και «Ψυχικά» άρρωστους, όλους εμάς που π.χ. υποστηρίζουμε ότι η «Αγία Γραφή» είναι Μία, την στιγμή που ο κ. Βαρθολομαίος λέγει (και κανείς επίσκοπος δεν του αντιλέγει!) πως και το Κοράνιο είναι «Άγιο» και ισόκυρο με την «Αγία Γραφή» (αφού και το Ισλάμ είναι «οδός σωτηρίας»!), αλλά και ότι η ερμηνείες της ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ, από τους ετεροδόξους (Παπικούς, Προτεστάντες, Μονοφυσίτες, κ.λπ) είναι ναι μεν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ, αλλά ταυτόχρονα και ΟΡΘΟΔΟΞΟΤΑΤΕΣ, άσχετα αν και μεταξύ τους ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ!
Οι δια-φωνίες βαπτίστηκαν έτσι ως «Διαφορετικές Φωνές»…
Απίστευτο! Δηλ., οι αιρετικοί -οι ετερόδοξοι Χριστιανοί- που υποστηρίζουν διαφορετικά από τους Αγίους μας… είναι σωστοί και αυτοί! Είναι μεν με διαφορετικό «πιστεύω», με ετέρα «δόξα», αλλά είναι και «Εκκλησία» ή σωστότερα «Ετερόδοξη Εκκλησία»! δηλαδή μία εκκλησία αιρετικών- ιστορικών διεστραμένων νόων… Απίστευτη πίστη και θεολογία!
ΣΑΛ ΛΑ ΜΑ ΛΕ ΚΟΥΜ! ΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ… και δεν υπάρχει στο λόγο μας ίχνος ειρωνείας!
Από τους ΓΝΩΣΤΟΥΣ όμως οικουμενικολάτρες της οικουμενικής ενότητας-μιας και οι άγιοί μας απέτυχαν στο να ενώσουν τον κόσμο, μάλλον δε τον διαίρεσαν με τα ΣΧΙΣΜΑΤΑ που αυτοί και μόνο προκάλεσαν- προχωρούμε εις τους ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΣ!
Ένα ακόμη ύποπτο στοιχείο της υπόθεσης μας είναι ότι αυτοί που εκφράζουν την σκέψη τους –και που την εδράζουν δήθεν σε λόγια Αγίων Ανδρών- κρύβονται μέσα στο σκοτάδι της ανωνυμίας! Λες και ο άνθρωπος αυτός δεν πήρε όνομα Χριστιανικό, όνομα τιμής και υπόσχεσης, το όνομα κάποιου Αγίου! Τολμούμε να πούμε πως όταν γράφεις ως ανώνυμος γίνεσαι κάτι χειρότερο! «[…] γίνεσαι χειρότερος από τον αιρετικό», αφού «αρνείσαι» κατά μία έννοια το βαπτιστικό όνομα που είναι δηλωτικό της ταυτότητάς μας!
Έτσι, γίνεσαι ΝΟΥΜΕΡΟ, από μόνος σου…. Όταν κάνεις μια δωρεά, μία κατάθεση χρημάτων σε ένα λογαριασμό, δεν φτάνει μόνο ο αριθμός! Πρέπει στην επιφάνεια του Η/Υ να βγει και το όνομα του παραλήπτη! Να ξέρεις που πάει η Δωρεά, ή αλλιώς η Χάρη Του, το «Χάρισμα»… Τί χάρη είναι αυτή που ξεκινά από ένα πρόσωπο και φτάνει ως δωρεά, σε έναν παραλήπτη που δεν έχει ΟΝΟΜΑ... αυτά είναι παράνομα πράγματα!
Αδελφοί,
Ο άγιος Πορφύριος τονίζει ότι «Εάν δεν έχεις σωστή σχέση με τον Χριστό, τότε γίνεσαι σκληρός, δηκτικός, μεσσίας, ζηλωτής, τεμπέλης και χίλια-δυο άλλα πράγματα και το πιο τραγικό είναι ότι όλα αυτά τα ανάγεις σε πνευματικότητα και θεωρείς ότι εργάζεσαι για τον Χριστό, ενώ εργάζεσαι για τον διάβολο και έτσι γίνεσαι χειρότερος από τον αιρετικό».
Δεν θέλουμε να πούμε ότι ο άγνωστος αδελφός μας «εργάζεσαι για τον διάβολο»! μας το απαγορεύει ο λόγος του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου που λέει πως «ο καθένας ας βοηθήσει με τον τρόπο του»…, αλλά,
Εάν τώρα θέλουμε να εργαστούμε για τον Χριστό, ας ακούμε μόνο τους Αγίους μας, που σίγουρα ήξεραν τι έλεγαν, γιατί κυρίως καταλάβαιναν αυτά που άκουγαν…
Από την ζωή ενός Μεγάλου, του Αββά Αντωνίου μαθαίνουμε ότι η προσευχή είναι το πιο καθαρό μέσω Θεογνωσίας! Ο άγιος Αντώνιος, ο Μέγας κάνει προσευχή για ΝΑ ΤΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗ ΡΗΤΟ ΤΟΥ ΛΕΥΪΤΙΚΟΥ: «Παραβάλθηκαν αδελφοί με τον αββάν Αντώνιον, και του είπαν ρητό από το Λευϊτικόν. Βγήκε τότε ο γέρων στην έρημο, και τον ακολούθησε κρυφά ο αββάς Αμμωνάς, που γνώριζε τη συνήθειά του. Αφού μάκρυνε πολύ ο γέρων, στάθηκε σε προσευχή και έκραξε με μεγάλη φωνή: -Θεέ μου, απόστειλε τον Μωυσή να με διδάξη το ρητό αυτό. Και τότε του ήλθε φωνή, που μιλούσε μαζί του.
Είπε τότε ο αββάς Αμμωνάς, ότι: «Την φωνή την άκουσα να συνομιλή μαζί του, αλλά δεν έμαθα τη δύναμι του λόγου (δεν διέκρινα τι νόημα είχε)» [1]
Αγαπητοί, την φωνή του Αγίου Πορφυρίου άκουγε και πολλά από τα λεχθέντα του κατέγραφε στο σημειωματάριό του ο συγγραφεύς του βιβλίου με τίτλο «Από το σημειωματάριο ενός υποτακτικού» [ΕΚΔΟΤΗΣ: Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ (ΙΕΡΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ)]
Το βιβλίο "Από το σημειωματάριο ενός υποτακτικού" είναι κατάθεση ψυχής ενός ανθρώπου, που ευλογήθηκε από τον αγαθοδότη Θεό να ζήσει κοντά στον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη, να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά σε αυτόν, να τον διακονήσει και να αντλήσει από τα νάματα της σοφίας του σεπτού Γέροντα δύναμη ζωής.
Η υπακοή στους Αγίους Πατέρες μας και η εφαρμογή των Ιερών Κανόνων, είναι η οδός της αληθινής ταπεινοφροσύνης και αυταπάρνησης (της επισοπικής χάρης)! Ήλθε ο καιρός τον δρόμο αυτό να τον βαδίσουν πρώτα οι επίσκοποί μας! Τον δρόμο αυτό -που βάδισαν ολίγοι εκλεκτοί γέροντες των ημερών μας και νυν Άγιοι της Εκκλησίας μας- μας θυμίζουν όλοι οι λόγοι των αγίων. «Όλα μαζί μας δείχνουν-όλες δηλ. οι αναφορές μας σε σημειώσεις αγίων φωνών-την εικόνα ενός απλού ανθρώπου (του αγίου Πορφυρίου) που μπορεί με μεγάλη ταπείνωση και αγάπη και πλήρη ανιδιοτέλεια να ζει εν Κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα και τα δώρα Του» [2]
"Αυτός που αγαπά λίγο, προσφέρει λίγο. Αυτός που αγαπά εις τον έπακρον βαθμόν, δεν βρίσκει τίποτε άλλο να προσφέρει παρά μόνον τον εαυτό του", λέγει ο Γέροντας. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)[3]
"Αυτός που αγαπά λίγο, προσφέρει…'', τουλάχιστον στο ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ, ''ΤΙΜΗ ΟΝΟΜΑΤΟΣ'', ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΟΥΜΕΡΑ , σαν αυτά που θέλουν να μας κάνουν οι επώνυμοι δειλοί Δεσποτάδες του κακού καιρού, οι όντως κανονικοί και ακανόνιστοι, "οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες"!
ΜΕ ΤΙΜΗ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
[1](ΒΙΒΛΙΟΝ: Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Β. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2008Σελ. 170,171).
[2]http://www.porphyrios.net/%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%B1/%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85
[3]http://www.politeianet.gr/books/9789606890833--i-metamorfosis-tou-sotiros-ieron-gunaikeion-isuchastirion-apo-to-simeiomatario-enos-upotaktikou-protos-tomos-262489