Αδελφοί μου,
με την συνεχή παρατήρηση και εξέταση του εαυτού του, ο χριστιανός μπορεί να χρησιμοποιήσει, κατά τον ιερό Αυγουστίνο, τα πάθη ως κλίμακα (= σκάλα) και με το έλεος του Θεού να ανέβει κοντά στον θρόνο Του.
Ας μην αποκάνουμε λοιπόν, όταν όλο το είναι μας φλέγεται από τα δουλικά και τυραννικά πάθη, κληρονομιά της κακής χρήσης της ελευθερίας μας. Ας μην αποκάνουμε, όταν ο κακός λογισμός και η απελπισία σκεπάζουν ολόκληρη την ύπαρξή μας. Η δειλία πρόβαλε από της παλαίστρας το ξέφωτο «ὡς λέων ὠρυόμενος» και σε κλονίζει, γιατί τα πάθη σε κυκλώνουν.
Θύμωσες και έχασες τα λογικά σου;
Οργίστηκες και είπες λόγια πικρά;
Χτυπήθηκες και πονάς;
Εσύ μην ανταποδώσεις κανένα χτύπημα και εναπόθεσε τον πόνο σου στον Ιατρό των ψυχών ο οποίος ξέρει να περιποιείται τα τραύματά σου. Στάσου με ανδρεία και αγωνιστικό φρόνημα στην αόρατη μάχη και πάλεψε με φιλότιμο. Μην φοβηθείς την αντάρα της μάχης, γιατί έχεις δίπλα σου αληθινό σύμμαχο τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Αδελφέ μου οπλίσου με θάρρος και δύναμη. Σου δίνεται η αφορμή να αποκτήσεις πνευματικούς θριάμβους και μεγάλες νίκες, που αν δεν είχες τα πάθη αυτά δεν θα τις επιτύγχανες.
Ας μην ξεχνάς πως οι μεγάλοι Άγιοι είχαν και πάλεψαν με μεγάλα πάθη. Και έγιναν μεγάλοι, διότι ήξεραν πώς με τη βοήθεια του Θεού να προσανατολίσουν τα πάθη τους και να τα κάνουν ανενεργά.
Μόνο, αδελφέ μου, “τετέλεσται” μην πεις, μην σε δαμάσει η πίκρα.
“Τετέλεσται” μην πεις, οκνή βλαστήμια.
Αδελφέ μου…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΝΔΡΗΣ για το ιστολόγιο