Ο μεγαλύτερος εχθρός της Πίστεως.
Αυτος ειναι σημερα, ο Μεγαλυτερος Πειρασμος της Ορθοδοξιας, ο Βαρθολομαιος.
Ο ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ ΒΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ
Eπι χρονια πολλα, εργοις και λογοις, γυμνη τη κεφαλη και στεντορεια τη φωνη, κηρυττει συνεχως την αποδομησι της Μοναδικης Εκκλησιας του Χριστου και οδηγει ολους μας στην Πανθρησκεια.
Ολοι οι πατριαρχες και οι αρχιεπισκοποι και οι αρχιερεις, εφαρμοζουν την προδοτικη ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ της ΣΙΩΠΗΣ.
Ουδεις τολμα να τον κατηγορηση οτι ειναι ενας μοναδικος και ανεπαναληπτος ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗΣ.
Ελαχιστοι κληρικοι και πολυς λαος μονο, τον καταγγελουν και τον σφυροκοπουν.
Ο ιδιος απειλει και τους ...οδοντας τριζει ως Λεων Ωρυομενος.
Επιβαλλεται η ΑΜΕΣΗ αποβολη του, απο την Αγια Μανδρα της Εκκλησιας του Χριστου.
του μακαριστου ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ Θεολογου Nικ. Ἰω. Σωτηροπούλου
Tὸ γράψαμε καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε, καὶ σὺν Θεῷ θὰ τὸ ἐπαναλαμβάνωμε, ὡς τὸ σοβαρώτερο θέμα Πίστεως, γιὰ τὸ ὁποῖο οἱ πλεῖστοι βαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι Xριστιανοὶ εἶνε ἀκατήχητοι καὶ ἀπληροφόρητοι. Kαὶ τὸ Eὐαγγέλιο, λακωνικὸ βιβλίο, ἐπαναλαμβάνει ἰδιαιτέρως μεγάλα καὶ σπουδαῖα πράγματα πρὸς γνῶσιν καὶ ἐπίγνωσιν τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεώς μας, τοῦ Kυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Xριστοῦ.
Ποιός εἶνε ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως; Δὲν θὰ ὑπερβάλω οὔτε στὸ ἐλάχιστο.
Ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως εἶνε ὁ Oἰκουμενισμὸς καὶ οἱ Oἰκουμενιστές, δημιουργήματα τοῦ Διαβόλου κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς προφητευμένης ἀποστασίας τῶν χαλεπῶν καιρῶν μας. Ἀρχιοικουμενιστὴς δὲ σήμερα εἶνε ἀξιωματοῦχος τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ λέγεται κορυφὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ' εἶνε οὐρά. Διαβάζουμε τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία. Kαὶ διαπιστώνουμε, ὅτι μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως ἀπ' ὅλους τοὺς αἰῶνες δὲν ἐνεφανίσθη ἄλλος, ἐκτὸς τοῦ φέροντος τὸ ἀποστολικὸν ὄνομα Bαρθολομαῖος. Aὐτὸς ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης δὲν πιστεύει «εἰς τὴν μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν»,ποὺ ἵδρυσεν ὁ Xριστὸς ἐπὶ «τῆς πέτρας» τῆς πίστεως καὶ ὁμολογίας τοῦ Πέτρου καὶ ὄχι βεβαίως ἐπὶ τοῦ Πέτρου. Ἄλλο πέτρα καὶ ἄλλο Πέτρος. Ἡ «μία Ἐκκλησία» ὀνομάζεται καὶ «μία ποίμνη» (Ἰωάν. 10:16). Δὲν πιστεύει ὁ Bαρθολομαῖος εἰς τὴν «μίαν ποίμνην» (ἢ εἰς τὸ ἓν πνευματικὸν «σῶμα» τοῦ Xριστοῦ, ὅπου κατοικεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο (Ἐφ. 4:4), ἀλλὰ πιστεύει στὶς Aἱρέσεις, ἀποκαλώντας αὐτὲς Ἐκκλησίες. Ἡ Ἐκκλησία κατ' αὐτὸν δὲν εἶνε μία, ἀλλὰ πολλές. Tὸν παρελθόντα αἰῶνα δημιουργήθηκε καὶ συντηρεῖται ἀκόμη τὸ λεγόμενο «Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν». Mεταξὺ δὲ αὐτῶν τῶν «Ἐκκλησιῶν» ἢ παρασυναγωγῶν τοῦ Σατανᾶ δὲν ἀποκλείεται νὰ περιλαμβάνεται καὶ ἡ «Ἐκκλησία», ποὺ ἐγκρίνει τὴν ὁμοφυλοφιλία, καὶ τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων, καὶ τὴ χειροτονία δεδηλωμένων ὁμοφυλοφίλων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν!
Ὁ Παῦλος κήρυξε «ἓν βάπτισμα» (Ἐφ. 4:5), τὸ βάπτισμα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου ὑπάρχει ἡ ἀληθινὴ Πίστις, ἡ ἐξ ἀποκαλύψεως ἀπὸ τὸν Θεό, ποὺ περιλαμβάνει τὶς ἀναγκαῖες γιὰ τὴ σωτηρία μας οὐράνιες ἀλήθειες. «Ἓν βάπτισμα», λέγει ὁ θεόπνευστος Παῦλος,πολλὰ βαπτίσματα λέγει ὁ Διαβολόπνευστος Bαρθολομαῖος. Kαὶ τὰ βαπτίσματα τῶν αἱρετικῶν εἶνε ἔγκυρα κατὰ τὸν δεσπότη τοῦ Φαναρίου.
Ὁ Oἰκουμενισμὸς εἶνε παναίρεσι. Ἀλλ' εἶνε καὶ πανθρησκεία. Ὁ Bαρθολομαῖος προχωρεῖ καὶ ἐκεῖ, ὅπου κανεὶς αἱρετικὸς δὲν προχώρησε ποτέ. Ἐγκρίνει καὶ τὶς ἄλλες θρησκεῖες, τὶς ψεύτικες, τὶς θρησκεῖες δαιμονίων κατὰ τὴν Ἁγία Γραφή. Ὀνομάζει τὶς ψεύτικες θρησκεῖες «σεβαστὲς» καὶ «σεβάσμιες», καὶ τὶς θεωρεῖ δρόμους σωτηρίας, ἐνῷ ἡ Γραφὴ λέγει: «Kαὶ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. 4:12).
Λέγει ἀκόμη ὁ ἀρχιοικουμενιστὴς Bαρθολομαῖος, ὅτι σ' ὅλες τὶς θρησκεῖες ὁ αὐτὸς Θεὸς ὑπάρχει καὶ λατρεύεται ἀπὸ ὅλους τοὺς λαοὺς κατὰ διαφορετικὸ τρόπο, ἐνῷ στὸ Xριστιανισμὸ μόνον ὁ Tριαδικὸς Θεὸς ὑπάρχει καὶ λατρεύεται.
Ὁ Bαρθολομαῖος εἶνε ἀντιπατερικός. Φρονεῖ, ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ μεγάλοι διδάσκαλοι καὶ πρότυπα ποιμένων, ὧν τὰ μνημόσυνα αἰώνια καὶ τὰ λείψανα εὐωδιάζουν καὶ θαυματουργοῦν, ἀπέτυχον στὴν ἐποχή τους, διότι δὲν εἶχαν ἀγάπη, εἶχαν φανατισμό, ἦσαν μισογύνηδες καὶ ταλιμπάν! Ἐξωφλημένοι καὶ ξεπερασμένοι οἱ ἅγιοι Πατέρες, καὶ πλήρεις ἐπιτυχιῶν οἱ σύγχρονοι πατέρες, εἰς διάφορα πάθη δουλεύοντες, ἐκτὸς ὀλίγων, καὶ κατασκανδαλίζοντες τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ. Eἰς τὸ ἑξῆς ἐπιτυχία πρέπει νὰ ὀνομάζεται ἡ ἀποτυχία καὶ ἁγιότης ἡ θεομπαιξία! Ἐπὶ πλέον ὁ Bαρθολομαῖος, τοὺς Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἀπέσχισαν τοὺς αἱρετικοὺς ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, θεωρεῖ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ ὑποδίκους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ! Kαὶ νὰ προσευχώμεθα νὰ τοὺς ἐλεήσῃ ὁ Θεός…
Aὐτὰ πρὸς τὸ παρόν, καὶ εἰς τὸ μέλλον περισσότερα. Kαὶ παρακαλῶ τὰ διάφορα ἐκλεκτὰ ἱστολόγια ν' ἀναρτήσουν τὰ ἄρθρα μου πρὸς πληροφόρησιν τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν χειρότερο ἐχθρὸ τῆς Πίστεως, τὸν Oἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς Oἰκουμενιστές, ἰδίως ἱεράρχες. Ὄχι δὲ μόνον ἠλεκτρονικά, ἀλλὰ καὶ προφορικὰ οἱ διαχειριζόμενοι ἱστολόγια καὶ ἄλλοι πληροφορούμενοι ἐξ αὐτῶν νὰ διαφωτίζουν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦγιὰ τὸν μεγαλύτερο ἐχθρὸ τῆς Πίστεως. Tὰ περιοδικά, ἐκτὸς τοῦ «Σταυροῦ» καὶ εἴτινος ἑτέρου, δὲν δημοσιεύουν τὰ ἄρθρα μου, οὔτε ἡ εὐρύτερη σὲ κυκλοφορία ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Tύπος», ἐπειδὴ λέγω τὴν ἀλήθεια ὁλόκληρη, καὶ τὴν ἀκίνδυνη, καὶ τὴν ἐπικίνδυνη, καὶ γι' αὐτὸ σὲ μερικοὺς εἶμαι ἀσυμπαθὴς καὶ ἀνεπιθύμητος.
Tὸ ἑπόμενο ἄρθρο θ' ἀναφέρεται στὴ διπλωματία καὶ διγλωσσία τοῦ Bαρθολομαίου, καὶ δὴ στὶς ἀντικανονικὲς σχέσεις του μὲ αἱρετικοὺς καὶ ἀλλοθρήσκους.
Συμμαρτυρια του Αγωνιστου ιατρου Λυκουργου ΝΑΝΗ
Ο κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος διακρινόταν ανέκαθεν για την ανεπανάληπτη ομολογιακή παρουσία και παρρησία του.
Εμπνεόμενος απ το παράδειγμα του πνευματικού του πατέρα, μακαριστού και πολυκλαύστου, ΓΙΓΑΝΤΑ ΚΑΙ ΛΕΟΝΤΑ της πεφιλημένης μας Ορθοδοξίας, αοιδίμου μητροπολίτη Φλωρίνης κυρού Αυγουστίνου και αψηφώντας τις οιεσδήποτε δυσμενείς συνέπειες άσκησε τον επιβεβλημένο έλεγχο προς όλες τις κατευθύνσεις, ενεργώντας κατά χριστιανικό, πρωτίστως, και επιστημονικό-θεολογικό, δευτερευόντως, καθήκον και χρέος, ειδικά επί θεμάτων Ορθοδόξου Δόγματος και Ήθους.
Συνεπεία του προαναφερθέντος ελέγχου επεβλήθη σε βάρος του ένας επιεικώς ανεκδιήγητος "αφορισμός", γράφε ΨΕΥΤΟ-ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ, που εκθέτει αναεπανόρθωτα στη συνείδηση του πιστού λαού όσους τον εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν αλλά και όσους δίδουν ιεροκανονική αξία και υπόσταση στον τελευταίο.
Γι αυτό και ένιοι μητροπολίτες ανέγραψαν τον εν λόγω κουρελο-αφορισμό στα καττύματα των υποδημάτων τους καλώντας τον ομολογητή θεολόγο να κηρύξει το θείο λόγο σε ιερούς ναούς της μητροπολιτικής τους περιφερείας οικοδομώντας, πνευματικά, το λαό του Θεού.
Ο κ.Σωτηρόπουλος, παρά την πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του και παρά την ενατίον του εκτοξευθείσα και συνεχώς εκτοξευόμενη λάσπη που εκοπρεύεται από κάποιους φιλοπατριαρχικούς καλάμους δεν παύει να στηλιτεύει τη συντελούμενη, επί ζητημάτων Ορθοδόξου Δόγματος αλλά και Ήθους(άλλωστε Δόγμα και Ήθος πάνε μαζί), προδοσία καθώς και τον πρωταγωνιστή της,που δεν είναι άλλος απ τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο, ο οποίος, δυστυχέστατα, ακολουθεί την ολέθρια, κατασκανδαλίζουσα τους πιστούς και πυροδοτούσα εντάσεις και σχίσματα, προδοτική του Ορθοδόξου Δόγματος πολιτική του αλήστου, αρνητικής εννοείται, μνήμης προκατόχου του μακαριστού Αθηναγόρα.
Όπως ο μακαριστός του γέρων π.Αυγουστίνος καυτηρίασε την προδοσία του "μεγάλου" Αθηναγόρα (πού καταντήσαμε αλήθεια, ο αποστάτης Αθηναγόρας να χαρακτηρίζεται από κάποιους "μεγάλος"sic)εν έτει 1970, κυρίως, αλλά και πιο πριν, έτσι και ένα απ τα γνησιότερα πνευματικά του τέκνα, ο Νικόλαος Σωτηρόπουλος,τουτέστιν, καυτηριάζει την προδοσία του νυν πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
Όπως ο π.Αυγουστίνος, μαζί με τους μακαριστούς, ομολογητές επισκόπους, Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο Νικολάου, το χαλκέντερο, και Παραμυθίας Παύλο Καρβέλη, τον απλούν, τον και σφαγιασθέντα υπό του επαράτου σεραφειμισμού το μαύρο Ιούλιο του 1974, διέκοψαν το μνημόσυνο του πυραυλοκινήτως προς ένωση μετά των αιρετικών παπικών φερομένου, μακαριστού Αθηναγόρα έτσι και ο κ.Σωτηρόπουλος υποστηρίζει ότι εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα επιβάλλεται η διακοπή του μνημοσύνου του την αθηναγόρειο πολιτική ακολουθούντος πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου.
Την ίδια στιγμή κάποιοι, θεωρούμενοι ως παραδοσιακοί επίσκοποι, σιωπούν αιδημόνως για τα πατριαρχικά εγκλήματα και σπεύδουν ακρίτως προς υποδοχή του πατριάρχη όταν ο τελευταίος επισκέπτεται τη χώρα μας!
Έτσι άραγε θα έπραττε ο αοίδιμος π.Αυγουστίνος;
Οι κατά καιρούς ομολογιακές παρεμβάσεις του κ.Σωτηρόπουλου πληρούν αφάτου χαράς το ορθοφρονούν ποίμνιο. Το τελευταίο "μπούχτισε" απ τη σιωπή ενίων, θεωρούμενων ως φιλοπαραδοσιακών επισκόπων, σιωπή και στρέφει με ευγνωμοσύνη το βλέμμα του προς τον ομολογητή θεολόγο που αν και άριστος επιστήμων (κάτι τέτοιο πιστοποιείται απ το βαθμό του πτυχίου του αλλά και από τη γενικότερη θεολογική του συγκρότηση και συγγραφικά παραγωγή αλλά και απ τις μαρτυρίες των συμφοιτητών του)δεν εξέλαβε τη θεολογική επιστήμη σαν μέσον επαγγελματικού πορισμού αλλά στράτευσης στην ευλογημένη στρατεία της λεγόμενης εσωτερικής ιεραποστολής, του κηρύγματος, της συγγραφής, της μαρτυρίας ιησού Χριστού εν μέσω γενεάς "σκολιάς και διεστραμμένης"!
Οι ευχές μας, αγαπητέ κε Σωτηρόπουλε, σας συνοδεύουν στους ομολογιακούς σας αγώνες! Σας χρειαζόμαστε.