.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Αν είστε δειλοί, θα επικρατήσουν οι άθεοι καὶ θα χάσουμε τα πάντα

Ἄν φοβᾶσαι, δὲν εἶσαι Χριστιανός. Χριστιανὸς καὶ φόβος δὲν συμβιβάζον­ται. 
Τί φοβᾶσαι; τοὺς ἀνθρώπους, τὸν κόσμο, τὸν διάβολο, τὸν θάνατο; 
Ὁ Χριστιανὸς δὲν φοβᾶται τίποτε, μόνο τὸ Θεὸ φοβᾶται, καὶ εἶνε σύντροφος τῶν γενναίων μαχητῶν.
Ἐὰν εἶστε δειλοί, νὰ τὸ θυμᾶστε καὶ γράψατέ το…· θὰ ἐπικρατήσουν οἱ ἄθεοι. 
Ἐὰν ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ δὲν ξυπνήσουμε καὶ δὲν γίνουμε ἥρωες, θὰ χάσουμε καὶ τὴν πατρίδα καὶ τὰ σπίτια καὶ τὰ πάντα. Ἀνδρεῖοι νὰ εἶστε καὶ νὰ κοιτᾶτε ψηλά, πρὸς τὸν οὐρανό. 
Μόνο ἔτσι θὰ κατορθώσουμε νὰ κρατήσουμε τὸν τόπο, νὰ καθαρίσουμε τὴν ἐκκλησία ἀπὸ τὰ ἀνάξια στελέχη της, καὶ νὰ βαδίσουμε ψηλά, πρὸς ἕνα μεγάλο προορισμὸ ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ φυλή μας.

Ἀπό τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
«Κόρακες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐξέλθετε τῆς Κιβωτοῦ», ἐκδοσή 2016