Κάνουμε το χρέος μας ως άνθρωποι χριστιανοί και τίποτα παραπάνω και χαρακτηριζόμαστε γραφικοί, δογματικοί, φονταμενταλιστές και άλλες αστειότητες.
Δεν κατάλαβαν ποτέ οι βλάσφημοι επικριτές και υποκριτές ότι η αγάπη που τάχα επικαλούνται αν δεν υπάρχει στην καρδιά εν αληθεία δεν είναι αγάπη διότι αφήνεις τον συνάνθρωπο στο σκότος, δηλαδή στην απώλεια.
Ας παρουσιάσουν μια ρήση Θεοφόρου Πατέρα που να συμφωνεί με τις μεταπατερικές ανοησίες τους.
Αν αγαπώ πραγματικά, λέω στον συνάνθρωπό μου που νοσεί από την πτώση πού πραγματικά πάσχει. Δεν συμπροσεύχομαι μαζί του για να τον παραμυθιάζω ότι δήθεν με τις πλάνες αιώνων, που κουβαλά έναν ανύπαρκτο Χριστό, θα σωθεί.
Άρα οι άνθρωποι αυτοί καί δεν πιστεύουν καί προωθούν δαιμονικά σχέδια. Ή ηλίθιοι είναι λοιπόν ή διαπλεκόμενοι. Σε κάθε περίπτωση, ακατάλληλοι ποιμένες.
Είναι τόσο απλό! Το εξοργιστικό με αυτούς είναι ότι με το «Προς τον λαό» λένε ψέματα στον κόσμο ενώ μια απλή ανάγνωση των κειμένων της ψευδοσυνόδου άλλα λέει.
Είναι φανερό ότι μεταξύ τους, στα υψηλά κλιμάκια την έχουν κάνει την «ένωση» δαιμονικά μέσα στο ΠΣΕ και αλλού και ο καημός τους είναι τώρα πώς θα την περάσουν ανώδυνα προς τα κάτω. Δεν τους βγαίνει όμως. Στην Αγγλία πρόσφατα έκαναν κοινό φωτισμό - αγιασμό των υδάτων με αγγλικανούς. Ποιούς κοροϊδεύουν;
Και να ‘ταν μόνο αυτά; Τους αντιδρώντες γιατί τους διώκουν; Γιατί βιάζουν συνειδήσεις και εξωθούν τα πράγματα στα άκρα; Δεν τους «κόβει» ότι το αντίθετο αποτέλεσμα θα φέρουν;
Ακολουθεί το πλήρες επικό πραγματικά κείμενο του συναδέλφου Απόστολου Σαραντίδη, με αμείλικτα ερωτήματα:
Στα όρια του εγκλήματος ή έγκλημα προμελετημένο με ενδεχόμενο δόλο;
του Απόστολου Σαραντίδη*
Λυπούμεθα που σήμερα θα γράψουμε με όσο μας παίρνει γλώσσα σκληρή αλλά έχουμε να κάνουμε πλέον σύμφωνα με δημοσιεύματα και διαπιστώσεις, με εγκληματική οργάνωση μεαρχηγό από την Πόλη, σε συνεργασία με μυστικές σιωνομασωνικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, που τους προστάτευαν φανερά στο Κολυμπάρι. (C.I.A.).
Δεύτερος τη τάξει ο από Αυστραλίας που «έφαγε» προ πολλών ετών των αείμνηστο Σωτηρόπουλο διά του Φαναρίου. Θέλουν πάση θυσία να περάσουν τα νεοεποχίτικα σχέδια. Ντροπή τους! Αιδώς!
Το μεγαλύτερο θύμα για την ώρα, είναι ο πρώην Πατριάρχης Ιεροσολύμων αντιοικουμενιστής Ειρηναίος που τον καθαίρεσε πριν από χρόνια ο Βαρθολομαίος με κατηγορίες που τις είπαν στημένες και για τις οποίες πρόσφατα αθωώθηκε τελεσίδικα από τα ισραηλινά δικαστήρια. Ο νυν Θεόφιλος κατά πληροφορίες, τον έχει σε κατ’ οίκον περιορισμό. Μέχρι και το φαγητό, του το δίνουν από ένα παραθυράκι. Πρόσφατα ακούστηκε ότι και τα χαλασμένα δόντια του τα βγάζει ο ίδιος με σχοινί δεμένο στην πόρτα. Κανένας χρόνια τώρα δεν μιλάει για το άγος αυτό. Χτισμένος εκεί κάτω. Ξυπνάμε; Αν είναι αλήθεια, είναι εγκληματίες. Αν όχι, ας αποδείξουν το αντίθετο.
Αμαρτωλοί, ναι. Αιρετικοί, όχι. Δεν το αντέχει η συνείδησή μας τώρα που ψάχνουμε και μάθαμε.
Το περισσότερο ποίμνιο κοιμάται ύπνον βαθύ. Πολλοί, όσο χρόνο ζήσαμε δεν θα τον ζήσουμε.
Πώς μπορούμε να βλέπουμε εγκλήματα και να μην ομιλούμε; Πλέον φωνάζουμε: «Διακοπή κάθε κοινωνίας με την παναίρεση». Προσοχή όμως στις σχισματικές παρασυναγωγές. Ο αγώνας, εντός της Εκκλησίας με κανονικούς αλλά ορθόδοξους ποιμένες.
Με λόγια απλά και έξω απ’ τα δόντια:
Οι νυν ελληνόφωνοι Πατριάρχες δεν είναι ορθόδοξοι.
Οι νυν προκαθήμενοι δεν είναι ορθόδοξοι.
Ο αρχιεπίσκοπος με την ελλαδική Ιεραρχία πλην ελαχίστων δεν είναι ορθόδοξοι.
Η πλειοψηφία του Αγίου Όρους δεν είναι ορθόδοξη.
Οι περισσότεροι ιερείς μας είναι ορθόδοξοι αλλά ανενημέρωτοι και οι ενημερωμένοι φοβισμένοι.
Οι αντιδρώντες από το μικρό ποίμνιο, ευτυχώς είναι πολλοί. Αρχή των εσχάτων. Γρηγορείτε.
Κάποια ξεμωραμένα αντίχριστα μυαλά που παριστάνουν αγιόμορφες διοικητικές μορφές επικαλούνται μέχρι και διαδικτυακά επώνυμα σχόλια αναγνωστών για να εδραιώσουν κατηγορίες φαιδρές και ανυπόστατες, οι γελοιοδέστατοι! Μοιράζουν πνευματικά παράσημα για ορθοδόξους και την κόλαση για τους εαυτούς τους. Μέχρι να βγει η ψυχή όλων υπάρχει καιρός. Κατόπιν, Παράδεισος ή Εωσφόρος. «Όρσε ποιμένες που θα μας προφυλάξουν από τους λύκους!» θα φώναζε ο απλός λαός. Το ζούμε και αυτό.
Κάνουμε το χρέος μας ως άνθρωποι χριστιανοί και τίποτα παραπάνω και χαρακτηριζόμαστε γραφικοί, δογματικοί, φονταμενταλιστές και άλλες αστειότητες.
Δεν κατάλαβαν ποτέ οι βλάσφημοι επικριτές και υποκριτές ότι η αγάπη που τάχα επικαλούνται αν δεν υπάρχει στην καρδιά εν αληθεία δεν είναι αγάπη διότι αφήνεις τον συνάνθρωπο στο σκότος, δηλαδή στην απώλεια. Ας παρουσιάσουν μια ρήση Θεοφόρου Πατέρα που να συμφωνεί με τις μεταπατερικές ανοησίες τους.
Αν αγαπώ πραγματικά, λέω στον συνάνθρωπό μου που νοσεί από την πτώση πού πραγματικά πάσχει. Δεν συμπροσεύχομαι μαζί του για να τον παραμυθιάζω ότι δήθεν με τις πλάνες αιώνων, που κουβαλά έναν ανύπαρκτο Χριστό, θα σωθεί.
Τόσο απλό είναι αλλά μας βγάζουν τρελούς. Τρελός ο πατέρας Θεόδωρος Ζήσης για παράδειγμα; Ή ο πατέρας Νικόλαος Μανώλης που αποφάσισε να σηκώσει μοναχικά τον Σταυρό του ή ο πατέρας Παϊσιος Παπαδόπουλος και πόσοι άλλοι που η χάρις του Θεού οικονόμησε και θα οικονομήσει προς Δόξαν Του και Σωτηρία ημών των δύστυχων;
Δεν καταλαβαίνουν οι θεομπαίχτες ότι αναγνωρίζοντας εκκλησιαστικότητα στους καταδικασμένους αιρετικούς, με έγκυρα δήθεν Μυστήρια συμπροσευχόμενοι μαζί τους αλλά και συνοδικά τάχα, στην Κρήτη, δεν τους βοηθούν στη Σωτηρία αλλά κοροϊδεύουν καί τους εαυτούς τους καί εκείνους; Άρα οι άνθρωποι αυτοί καί δεν πιστεύουν καί προωθούν δαιμονικά σχέδια.
Ή ηλίθιοι είναι λοιπόν ή διαπλεκόμενοι. Σε κάθε περίπτωση, ακατάλληλοι ποιμένες.
Είναι τόσο απλό! Το εξοργιστικό με αυτούς είναι ότι με το «Προς τον λαό» λένε ψέματα στον κόσμο ενώ μια απλή ανάγνωση των κειμένων της ψευδοσυνόδου άλλα λέει. Το ίδιο και η πρακτική τους με συμπροσευχές και κρυφή κοινωνία. Είναι φανερό ότι μεταξύ τους, στα υψηλά κλιμάκια την έχουν κάνει την «ένωση» δαιμονικά μέσα στο ΠΣΕ και αλλού και ο καημός τους είναι τώρα πώς θα την περάσουν ανώδυνα προς τα κάτω. Δεν τους βγαίνει όμως. Στην Αγγλία πρόσφατα έκαναν κοινό φωτισμό - αγιασμό των υδάτων με αγγλικανούς. Ποιούς κοροϊδεύουν; Και να ‘ταν μόνο αυτά; Τους αντιδρώντες γιατί τους διώκουν; Γιατί βιάζουν συνειδήσεις και εξωθούν τα πράγματα στα άκρα; Δεν τους «κόβει» ότι το αντίθετο αποτέλεσμα θα φέρουν;
Για όσους επισκόπους ενστερνίζονται δημόσια τις αποφάσεις της Κολυμπάριας ψευδοσυνόδου, κηρύσσεται πλέον αίρεση «γυμνή τη κεφαλή» και ο κάθε ιερέας που το αντέχει, την κατάλληλη στιγμή δι’ Αγίου Πνεύματος, διότι για όλους δεν είναι το ίδιο, να εκτοξεύει την πνευματική τορπίλη που διαθέτει, δηλαδή διακοπή μνημοσύνου προ συνοδικής καταδίκης. Να σταματά να κοινωνεί με την αίρεση.
Τα «παπαγαλάκια» τώρα, βγαίνουν και λένε ότι αν δεν έχεις κοινωνία με τον επίσκοπό σου βγαίνεις εκτός Εκκλησίας. Αυτό όμως είναι παπισμός. Αν υψώνεις τείχος στην αίρεση και δεν κοινωνείς με τον αιρετικό, μένεις εντός. Λένε ακόμη, ότι οι ιεροί κανόνες το απαγορεύουν. Ψέμα. Οι κανόνες απαγορεύουν την κατάκριση επισκόπου. Τη διακοπή κοινωνίας λόγω αίρεσης την επαινούν και μάλιστα προ συνοδικής καταδίκης. Το θέμα λοιπόν τίθεται μόνο στο ποιός και αν είναι αιρετικός.
Αν η διακοπή μνημοσύνου συνεχίζονταν, τότε που διέκοψε το Άγιο Όρος για τον Αθηναγόρα αλλά και ο Ελευθερουπόλεως μαζί με τον Καντιώτη και τον Παραμυθίας, τα πράγματα δεν θα έφθαναν στο σημερινό χάλι. Θα υπήρχε φραγμός. Και ο Αθηναγόρας μπροστά στον Βαρθολομαίο ήταν «αγγελούδι». Αλήθεια, εκείνοι που διέκοψαν το μνημόσυνο βγήκαν τότε εκτός Εκκλησίας; Ας είμεθα σοβαροί! Αντί να λένε βλακείες, να μετανοήσουν όσο είναι νωρίς.
Υπάρχει και η άποψη ότι αφού και από ανάξιο λειτουργό τα Μυστήρια είναι έγκυρα, μνημονεύουμε και διαμαρτυρόμαστε έντονα λόγω Οικουμενισμού άχρι καιρού μέχρι να καταδικαστούν από ορθόδοξη σύνοδο. Να ρωτήσουμε: επίσκοπο που κηρύσσει πλάνες Ιεχωβάδων θα τον μνημόνευαν άχρι καιρού; Άρα πιστεύουν έστω ασυνείδητα ότι η αίρεση αυτή είναι μικρή ενώ οι άλλες μεγάλες. Αυτό είναι πλάνη. Δεν υπάρχουν μεγάλες και μικρές αιρέσεις παρά μόνο αιρέσεις και παναιρέσεις. Και οι ψυχές που στο εξής θα χάνονται άχρι καιρού; Να σταματήσει επιτέλους η βλακεία.
Η μάνα μου έλεγε όταν επιχειρούνταν κάτι πολύ δύσκολο: «Αυτό, θέλει πισινό από κρανιά!». Όποιος το αντέχει να ομολογεί και να μαρτυρεί, να το κάνει για να ενθαρρύνονται και οι υπόλοιποι. Δεν πάει άλλο! Ο λαγός να κάθεται στη φωλιά του αλλά να μην επικρίνει τον μάρτυρα. Ας προσεύχεται. Καλό είναι κι αυτό. Δεν μπορούμε να περιμένουμε 150 χρόνια και να ξαναζήσουμε το χάλι της Εικονομαχίας. Αυτό θέλουμε; Εδώ και τώρα, λοιπόν.
*Ο Α.Σαραντίδης είναι δάσκαλος στην Καβάλα και πολιτικός επιστήμων