.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Μία δυσώδης διαβολοπανήγυρη…



Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

Ἡ Ἰνδιάνα μάγισσα, ποὺ ἀφοῦ ἔκανε τὶς δαιμονικὲς ἐπικλήσεις της σὲ κάποια ἀκατάληπτη γλῶσσα, ἄρχισε νὰ «εὐλογεῖ» τοὺς συνέδρους βήχοντας καὶ φυσῶντας πάνω στὰ κεφάλια τους, ἦταν μία σοκαριστικὴ γιὰ κάποιους, ἀλλὰ γιὰ τὸν ὑποφαινόμενο ἁπλῶς μία ἀπολύτως ἁρμονικὴ καὶ ταιριαστὴ εἰκόνα γιὰ τὶς ἐτήσιες ἐργασίες τοῦ «Παγκόσμιου Οἰκονομικοῦ Φόρουμ», ποὺ πραγματοποιοῦνται αὐτὲς τὶς μέρες στὸ Νταβὸς τῆς Ἑλβετίας.


Μία δυσώδη τοὐτέστιν διαβολοπανήγυρη, στὴν ὁποία δίνουν τὰ διαπιστευτήριά τους κάθε χρόνο διάφοροι σπιθαμιαῖοι ἡγέτες καὶ ἠγετίσκοι καὶ κάθε λογῆς ἀκόμη γελοῖοι καρνάβαλοι ποὺ ὑποτίθεται ὅτι κατέχουν ὑψηλὲς θέσεις ἐξουσίας στὸν πλανήτη, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα παίρνουν τὶς ἐντολὲς τους μέσῳ τοῦ διαβόητου σιχάματος ὀνόματι Κλάους Σβὰμπ (ποὺ κι αὐτὸς μαριονέτα ἀλλωνῶν βεβαίως εἶναι) - καθὼς καὶ μέσῳ ἑτέρων ἀκόμη μεσαζόντων - καὶ μαζεύονται κάθε τόσο σὲ διάφορα «συνέδρια» ἀνὰ τὸν πλανήτη, ὅπως αὐτό του Νταβός, γιὰ νὰ «τὰ ποῦν» καὶ νὰ χαριεντιστοῦν.


Φέτος, πλὴν τῆς μάγισσας, μεταξὺ τῶν χιλιάδων παρελαυνόντων κλόουν ξεχώρισε ἰδιαίτερα τὸ μάτι μας τὸν γελοῖο προεδρίσκο τῆς Γαλλίας, τὸν ἀλήστου μνήμης ἀρχιεγκληματία πολέμου Τόνι Μπλὲρ (οἱ παλιὲς ἀγάπες δὲν ξεχνιοῦνται), τὰ καρτοὺν ποὺ παριστάνουν τοὺς πρωθυπουργοὺς τῆς Ἱσπανίας καὶ τῆς Ἀργεντινῆς, τὴν ἰρακινὴ μαριονέτα, τὴν γνωστὴ εὐρωτσατσά Οὔρσουλα, τὸν οὐκρανοεβραιοχάζαρο λακὲ ποὺ αἱματοκύλισε τὴ χώρα του, ἀλλὰ καὶ τὸ ἡμέτερο πρωθυπουργικὸ ἀνδρείκελο, ἐνῷ ἄλλες χρονιὲς εἶχαν περάσει ἀπὸ ἐκεῖ ἀκόμη καὶ Ὀρθόδοξοι (λέμε τώρα) ρασοφόροι, ὅπως ὁ Βαρθολομαῖος Ἀρχοντώνης.





Δημοσιεύματα μάλιστα ἀμερικανικῶν ἐφημερίδων κάνουν λόγο γιὰ πολύ...ἀκριβά γοῦστα ποὺ καλύπτονται στὸ περιθώριο τοῦ συνεδρίου, ὄχι μόνο μὲ χαβιάρια καὶ λοιπὲς πολυτέλειες, ἀλλὰ καὶ μὲ πανάκριβες σεξουαλικὲς ὑπηρεσίες. Ποιός ξέρει ὅμως, θὰ προσθέσουμε, καὶ μὲ τί ἄλλες ἀκόμη σκοτεινὲς δραστηριότητες καὶ τελετές. Ἀφοῦ ἀρχίσανε νὰ βγάζουν ξετσίπωτα καὶ τοὺς μάγους στὸ μεϊντάνι, φανταστεῖτε τώρα ἐσεῖς τί φρικτὰ καὶ ἀνομολόγητα τοὺς βάζει τὸ μεγάλο Ἀφεντικό τους νὰ κάνουν στὰ σκοτεινὰ καὶ στὰ ἀπόκρυφα ὑπόγεια, ὅπου μαζεύονται ὅλα αὐτὰ τὰ γιουσουφάκια τῆς Νέας Τάξης καὶ τῆς Νέας Ἐποχῆς.

Ἀπίστευτος δαιμονικὸς βοῦρκος, καθὼς προχωρᾶμε ὅλο καὶ βαθύτερα στὸν πιὸ ζοφερὸ καὶ φρικτὸ Μεσαίωνα ποὺ γνώρισε ποτὲ ἡ ἀνθρώπινη Ἱστορία...

«Πᾶνος»