.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

...Είδε τό "φώς του" στήν ....Ελβετία!

Νέας Ιωνίας Γαβριήλ, οικουμενικότητα μέσα από τις ....αιρέσεις.


[από το 9:24 Ο Μητροπολίτης Γαβριήλ στις «Στιγμές» με τον Μάνο Νιφλή | One Channel]

Στην δική μου την περίπτωση, όταν έγινα κληρικός και μπήκα στην Εκκλησία, είχα ήδη περάσει στην Θεολογική Σχολή Αθηνών μέσα από τις πανελλαδικές εξετάσεις. 

Τότε είχαμε την τρίτη δέσμη που εγώ είχα ακολουθήσει. 

Και όταν τελείωσε το πανεπιστήμιο αποφάσισα ότι δεν πρέπει να παραμείνω εδώ και ο καθηγητής μου ο κ. Φειδάς με πήρε κοντά του, και εκείνος μου άνοιξε τους ορίζοντες να μπορέσω να βγω εξωτερικό.

Και πήγα στο ινστιτούτο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ελβετία, στο Σαμπεζύ, μία περιοχή της Ελβετίας όπου ο αείμνηστος Μητροπολίτης Δαμασκηνός Ελβετίας είναι εκείνος ο οποίος ίδρυσε το 1997 αυτό το ινστιτούτο.

Με τί στόχο;

Ο στόχος ήτανε να μπορέσουν οι χριστιανικές ομολογίες Ρωμαιοκαθολικοί, Προτεστάντες -κυρίως προτεστάντες γιατί η Ελβετία είναι προτεσταντική χώρα- μαζί με Ορθοδόξους φοιτητές να συνυπάρχουν. 

Να μπορούνε να κάνουνε μαθήματα τα οποία έχουνε να κάνουνε σε μεταπτυχιακό επίπεδο, σε κάθε χριστιανική ομολογία. 

Να βλέπεις πώς ο χριστιανισμός ήρθε να εδραιωθεί στη Δύση, και να αλλάξει πολλές φορές την καθημερινότητα των ανθρώπων της Δύσης. 

Άλλωστε είναι ξεκάθαρο και μακάρι να είχαμε την δυνατότητα να δούμε ότι ο χριστιανισμός στη Δύση είναι άλλος από τον χριστιανισμό της Ανατολής, και αυτό φαίνεται στην καθημερινότητα των ανθρώπων.

Κι εκεί είχα την δυνατότητα, έμεινα τρία χρόνια γεμάτα, πάνω απ’ όλα να μάθω μία ξένη γλώσσα, να μπορέσω να δω τη νοοτροπία των ανθρώπων. Έκανα γαλλικά στην Μπαζανσόν. 

Έμεινα στην Μπεζανσόν περίπου τέσσερις μήνες και μετά συνέχισα να τα εξασκώ στην Γενεύη.

Το πανεπιστήμιο ήτανε, το πανεπιστήμιο της Γενεύης και το πανεπιστήμιο του Φριβούργου. 

Ένα κοινό πρόγραμμα, το οποίο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μέσα από πρόταση του Δαμασκηνού του Μητροπολίτου Ελβετίας, είχε συστήσει. 

Και οι καθηγητές τότε, ο καθηγητής που ανέφερα ο κύριος Φειδάς και ο Μητροπολίτης Αθανάσιος σήμερα Αχαΐας, ήταν τα πρόσωπα που από Ορθοδόξου πλευράς μας έκαναν Ορθόδοξη θεολογία...

Είχαμε όμως καθηγητές Προτεστάντες, καθηγητές Ρωμαιοκαθολικούς και πήραμε αυτό το μεγάλο δώρο (!!!!!) το οποίο προσφέρει αυτή η δυνατότητα σε έναν κληρικό, να ανοίξει (;) ο ορίζοντάς του (!!!!!) και να αποκτήσει την οικουμενικότητα που έχει ο λόγος του Ευαγγελίου.