.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ευχή είς τό άγιον Πνεύμα.




Παράκλητε αγαθέ, τό Πνεύμα τό άγιον, τό Πνεύμα της αληθείας, τό έκ του Πατρός αφράστως και άπερινοήτως εκπορευόμενον, τό συμπληρωτικόν της αγίας και ζωαρχικής Τριάδος, του ενός Θεού ημών, τό συν Πατρί και Υίώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, ό αληθώς αληθής Θεός και θεοποιός, ό άγιάζων και φωτίζων και ναοποιών σεαυτώ τους άξιους της σης υποδοχής και χάριτος. Ό συνδημιουργός τώ πρώτα Νώ και Λόγω πάσης νοητής τε και αισθητής κτίσεως, ό συνευδοκήσας έν τη προς ημάς επιδημία και σαρκώσει τοϋ συναϊδίου σου Λόγου και συναγιάσας τήν φύσιν ημών, και μετά τήν ένδοξον αυτού είς ουρανούς ανάληψιν, κατελθών ουσιωδώς επί τής γής, ο πανταχού παρών και τά πάντα πληρών, και έν είδει πυρίνων γλωσσών επιφανείς τοις αγίοις Αποστόλοις, και εμπλήσας αυτούς τής αφράστου χάριτος καί δυνάμεως, και δι' αυτών τήν οίκουμένην άπασαν είς έπίγνωσιν της αληθείας οδηγήσας. 

Αυτός, ουράνιε Βασιλεύ, φιλάνθρωπε, φιλόδωρέ τε καί μεγαλόδωρε, ευσυμπάθητε καί πολυέλεε, ό θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, επίβλεψον ευμενώς εξ ίερών υψωμάτων τής αγίας δόξης σου επί τήν εμήν ταλαιπωρίαν καί ταπεινότητα έν τη παρούση ήμερα καί ώρα και έν παντί καιρώ καί τόπω, έν ώ άναξίως επικέκλημαι το σόν πανάγιον και προσκυνητόν όνομα, και μή βδελύξη με, φιλάγαθε, διά τας από βρέφους μέχρι του νυν άτοπους πράξεις και αλογίας και αμαρτίας μου. Άλλ' ώς συνήργησας πάλαι τω Μανασσή και τω Δαβίδ προς μετάνοιαν, ώς τω ευγνώμονι ληστή επί σταυρού, ώς τη πόρνη προς έπιστροφήν αγαθήν, ώς ενέπνευσάς τοις αγίοις Προφήταις και Θεολόγοις, και ελάλησας δι' αυτών, ώς και νυν και έως της συντέλειας του αιώνος, πάσι τοις βουλομένοις, προς αρετήν και θείον φόβον επικουρείς, ούτω καμοί τω αμαρτωλώ βοήθησον, έπί την σήν ιλαρότητα και την χάριν προστρέχοντα. 

Ανάγαγέ με τοΥ βυθού της ματαιότητος καΙ της αβύσσου της αγνοίας και της πωρώσεως, ό ελευθερώσας τόν κόσμον από της πλάνης του εχθρού. Αγίασόν με τη ζωοποιώ δυνάμει σου, ή άγιαστική φύσις, τό προαιώνιον φώς, παρ' ου πάσα επί την κτίσιν ή των αγαθών χορηγία πηγάζεται, φλέξον μου τον άμετρον συρφετόν των παραπτωμάτων, ο συμφλέξας τας μηχανάς του αποστάτου δράκοντος τω πυρί της αύλου σου θεότητος. Σύντριψαν την κεφαλήν αύτου υπό τους πόδας μου έν ειρήνη, όπλοις φωτός περιστοίχισον, θυρεώ πίστεως περιφρούρησον, θώρακι δικαιοσύνης περιχαράκωσον, ρήματι Θεού το στόμα μου καθαγίασον πνεύμα εύθές έγκαίνισον έν τοις εγκάτοις μου, και πνεύματι ηγεμονικώ το της εμής διανοίας ολισθηρόν στήριξον, στέψον με νοητώς αιωνίω στεφάνω δόξης και τιμής της παρά σοί, τω χορώ των ιερών αρετών με καταγλάισον, ο συνεχών πάσαν την δύναμιν των ουρανών δόξασόν με, Παράκλητε αγαθέ, τοις σοις ποικίλοις χαρίσμασι, δώρησέ μοι πνεύμα σοφίας, συνέσεως, βουλής, ισχύος, γνώσεως, ευσέβειας, φόβου Θεού• θρέψον με τοις αγίοις σου καρποίς, ο εμπιπλών πάν ζώον ευδοκίας και χάριτος• εγκράτεια και απαθεία την εμήν ζωήν εξασφάλισον, πραότητος ιλαρότητι την καρδίαν αγάθυνον, πίστεως στερεότητι τήν οίκίαν της ψυχής οικοδόμησον, αγαθωσύνης γαλήνη τους λογισμούς συντήρησον, χρηστότητος συμπάθεια την αγνώμονα μου προαίρεσιν μάλαξον, μακροθυμίας ανοχή την ραθυμίαν μου διόρθωσον, ειρήνην γλυκείαν ταις δυνάμεσι της εμής ψυχής δώρησαι, χαρα τελεία, τήν έξ αμαρτίας μοι λύπην αφάνισον, και διά της εις τον πλησίον καθαρας αγάπης προς την σην αγάπην με τελείωσον. 

Σύ, Παράκλητε αγαθέ, τον νουν μου σκοτισθέντα τω ζόφω των παθών, τη αίγλη της σης σωτηριώδους δυνάμεως φώτισον τον λόγον υπαχθέντα αλογία συνέτισον, και κατακρατείν των άλογων ορέξεων παρασκεύασον, και εις οδόν ευθείαν του αγίου σου θελήματος οδήγησον. Το πνεύμα μου εκλείπον τη ψύξει της ραθυμίας, και νεκρωθέν τω κρυμώ της αμαρτίας, τή ζωογονώ σου χάριτι θέρμανον, τον θυμόν τρέψον κατά μόνης της αμαρτίας και του ολοθρευτού όφεως, την έπιθυμίαν προς σέ μόνον των εφετών το ακρότατον, το λογικόν οικονομείν πάντα και διευθετείν κατά τό σόν πανάγιον θέλημα, και έν πνεύματι και αληθεία προσκυνείν σε τόν Παράκλητον Θεόν, και σοι λατρεύειν, σέ δοξολογείν, σέ ύμνείν, σοι ευχαριστείν έν παντί καταξίωσον, ο διά παντός εις αιώνας υπό των αγίων ασωμάτων Δυνάμεων έν τοις υψίστοις δοξολογούμενος. 

Σύ, Παράκλητε αγαθέ, Θεέ υπεράγαθε, ο τελεσιουργός των αγίων μυστηρίων της Εκκλησίας, διά σου ανεγεννήθην και ανεπλάσθην και ανεμορφώθην και φκειώθην Θεώ, διά σου βασιλικώ χρίσματι εσημειώθην και εσφραγίσθην έν μερίδι Θεού καί δωρεά της σης χάριτος, διά σου της αθανάτου τραπέζης τών ζωοποιών μυστηρίων ηξιώθην, καί σύμμορφος γίνομαι Χριστού καί Θεός κατά χάριν. Σύ της ιερωσύνης αυτουργός, τοις υπό ζυγόν εις σωφροσύνην συνεργός, τοις παρθένοις της αγνείας χορηγός, τοις εκδημούσι του βίου προς μετάνοιαν οδηγός• σύ μοι βοήθησον κινδυνεύοντι, συμμάχησον τή άφάτω δυνάμει σου, Παντοδύναμε αντιλαβού της ασθενείας μου και φείσαι της αμελείας και ραθυμίας μου. Μη εάσης με παίγνιον κείσθαι τοις ψυχοφθόροις δαίμοσι, μη εγκαταλίπης με αιχμάλωτον τοις αισχίστοις πάθεσιν άλλα δός, ευσυμπάθητε, μέχρι τελευταίας αναπνοής, έν αγνεία και προσοχή και θείω φόβω τό τέλος του παρόντος βίου διανύσαντι, και τας απαρχάς της μελλούσης αιδίου ζωής και τρυφής εντεύθεν καθαρώς πληροφορηθέντι, των ουρανίων αγαθών επιτυχείν, και σέ τόν δεδοξασμένον Παράκλητον Θεόν δοξάζειν και ευχαριστείν, και προσκυνείν συν τω Πατρί και τώ Υίώ εις τους αιώνας τών αιώνων. Αμήν.

Νομοφύλακος Ιωάννου του Ευγενικού