.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Το παράπονο του Εσταυρωμένου



~ Ἀκοῦμε κάθε χρόνο τό παράπονο τοῦ πάσχοντος Χριστοῦ πρός τούς Ἰουδαίους, πού ἡ ἀγάπη του εἶχε πλούσια εὐεργετήσει. Ἄς διερωτηθοῦμε μήπως τό παράπονο αὐτό ἔχει ὁ Χριστός καί ἀπό ἐμᾶς τούς σύγχρονους Χριστιανούς καί μάλιστα τούς Ὀρθοδόξους Ἕλληνας Χριστιανούς;

Μήπως καί ἐμεῖς μέ τίς ἁμαρτίες μας, τίς σοβαρές παραβάσεις τοῦ ἁγίου Νόμου Του, μέ τήν σκληροκαρδία καί ἀμετανοησία μας, τήν σαρκική καί ἐγωιστική ζωή μας, τίς ἀδικίες μας, τόν ἀνασταυρώνουμε; Μπορεῖ καί σέ μᾶς νά εἰπῇ ὁ Κύριος: Λαός μοι τί ἐποίησά σοι;

Σοῦ ἐμπιστεύθηκα τόν ἀτίμητο θησαυρό τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Σοῦ παρέδωσα τήν Καινή μου Διαθήκη στήν γλῶσσα σου. Μέσα ἀπό τούς κόλπους σου ἀνέδειξα τούς μεγαλυτέρους διδασκάλους καί Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας καί στήν γλῶσσα σου παρεδόθη ἡ ἀνεκτίμητη πατερική Θεολογία. Ἀποστολικοί πόδες διέτρεξαν τήν χώρα σου, σοῦ ἐκήρυξαν τό Εὐαγγέλιο καί τήν ἐπότισαν μέ τά μαρτυρικά τους αἵματα. Ἅγιοι, μάρτυρες καί ἅγιοι ἀσκηταί καί τά χαριτόβρυτα ἅγια λείψανά τους ἁγίασαν καί ἁγιάζουν τούς τόπους πού κατοικεῖς. Τό Ἅγιον Ὄρος καί πλῆθος Ἱερῶν Μονῶν καί Προσκυνημάτων καί θαυματουργῶν ἱερῶν εἰκόνων σέ περιφρουροῦν καί εὐλογοῦν. Σέ βοήθησα νά διατηρήσῃς τήν ἐθνική σου ἐλευθερία καί νά τήν ἀνακτήσῃς, ὅταν τήν ἔχασες. Μέχρι σήμερα δίδω πλούσια τήν Χάρι μου καί τήν βοήθεια σέ ὅσους μέ πίστι καί ταπείνωσι τήν ζητοῦν. Ἐσύ ὅμως λαέ μου τί μοῦ ἀνταποδίδεις;

– Νόμους ἀντιχριστιανικούς, μέ τούς ὁποίους νομιμοποιεῖς φοβερά ἐγκλήματα, ὅπως τήν ἔκτρωσι. Τά 300.000 παιδιά πού ἄσπλαχνα θανατώνονται κάθε χρόνο ἀπό τίς ἴδιες τίς μητέρες τους, μέ τήν συνεργασία τοῦ κράτους, βοοῦν πρός με. Ποιός θά σέ ξεπλύνῃ ἀπό αὐτό τό ἀθῶο αἷμα τῶν ἀδικοσκοτωμένων παιδιῶν;

– Προβάλλεις, διά τῶν μέσων ἐπικοινωνίας, πρότυπα ζωῆς ξένα καί ἀντίθετα πρός τό Εὐαγγέλιό μου. Προβάλλεις τήν διαφθορά, τήν διαστροφή, τό ἔγκλημα, καί αὐτά ἐν ὀνόματι τῆς ἐλευθερίας. Ἔτσι ὁδηγεῖς τούς ἀνθρώπους στό χάος καί στόν μηδενισμό.

– Ἀπομακρύνεις ὅλο καί περισσότερο τήν παιδεία ἀπό τήν χριστιανική πίστι. Ἀφήνεις τούς νέους πνευματικά ἀθωράκιστους καί τούς ἐνθαρρύνεις ἀπό τά πρῶτα γυμνασιακά χρόνια σέ ἀνεύθυνες σαρκικές σχέσεις, γιά νά τούς προφυλάξῃς δῆθεν ἀπό τό ἔιτζ. Τά παιδιά πού τούς δόθηκε μία ὑλιστική ἀνατροφή, πού ξενυχτοῦν μέχρι πρωΐας στά διάφορα νυκτερινά κέντρα καί πού δέν μέ ἐγνώρισαν γιά νά νοιώσουν τήν ἀληθινή χαρά, προσπαθοῦν νά γεμίσουν τό κενό τῆς ψυχῆς τους μέ τά ναρκωτικά.

– Ἡ φοβερή ἐξάπλωσις τῶν ναρκωτικῶν δέν σέ ἀνησυχεί ὅσο πρέπει, οὔτε ψάχνεις νά βρῇς τά βαθύτερα πνευματικά αἴτια τῆς καταστάσεως αὐτῆς. Καί ὅμως τά ναρκομανῆ παιδιά μου καί παιδιά σου σαπίζουν καί πεθαίνουν.

– Ἀνέχεσαι μεγάλες κοινωνικές ἀδικίες. Ἄλλοι νά θησαυρίζουν καί νά ζοῦν μέ προκλητική σπατάλη καί ἄλλοι νά δουλεύουν ἐξοντωτικά καί νά παίρνουν μισθούς πείνας.

– Δέν φροντίζεις ὅσο πρέπει γιά τούς ἄνεργους, τούς ἀστέγους, τούς φυλακισμένους ἤ ἀποφυλακισμένους.

– Γέμισες τήν χώρα μέ καζίνο, ἄν καί γνωρίζεις ὅτι τούς ναούς αὐτούς τοῦ Σατανᾶ πολλοί ἄνθρωποι καταστρέφονται, μέ ἀποτέλεσμα οικογενειακά δράματα καί παιδιά πού βρίσκονται στούς δρόμους ἀπροστάτευτα. Ὅλα αὐτά τά ναυάγια δέν εἶναι καί εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς οἰκονομίας;

– Ἐρωτοτροπεῖς μέ θεούς ἀλλοτρίους. Περιθωριοποιεῖς τήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία σου, ἀγνοώντας ὅτι αὐτή εἶναι ἡ πνευματική σου μητέρα καί τροφός, αὐτή σέ ἔσωσε κατά τήν μακραίωνα δουλεία καί αὐτή ἀποτελεῖ μέχρι σήμερα τόν ἰσχυρότερο συνεκτικό ἱστό τοῦ Γένους.

– Προβάλλεις παραθρησεῖες, γνωστικιστικές αἱρέσεις, μαγεῖες, ἀστρολογίες καί ἄλλες προλήψεις, στά θολά καί δηλητηριώδη νερά τῶν ὁποίων ματαίως προσπαθεῖς νά ξεδιψάσῃς.

– Κύριο μέλημά σου εἶναι ἡ εἴσοδός σου στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωσι, πού ἐπιδιώκεις πάσῃ θυσίᾳ ἀκόμη καί εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς καί θρηκευτικῆς σου ταυτότητος. Τί θά ὠφεληθῇς ὅμως, ἐάν κερδίσῃς τόν κόσμο ὅλον καί ζημιωθῇς τήν ψυχή σου; Γιατί δέν λαμβάνεις ὑπ’ ὅψιν τήν ἀγωνία πολλῶν πιστῶν μου τέκνων γιά θεσμούς ὅπως τό ἠλεκτρονικό φακέλλωμα, ἡ σφράγισις μέ τό σημεῖο τοῦ Ἀντιχρίστου κ.ἄ., πού εἶναι πολύ πιθανόν νά σοῦ στερήσουν τήν ἐλευθερία καί νά σέ ὑποτάξουν στήν ἐξουσία ἀνελευθέρων καί ἀντιχρίστων δυνάμεων;

Αὐτά τά παράπονα καί ἄλλα ἠμπορεῖ νά ἀπευθύνῃ σέ μᾶς ἀπό τό ὕψος τοῦ Σταυροῦ του ὁ Κύριος Ἰησοῦς. Ὑπάρχουν ἀσφαλῶς φιλόθεες καί φιλάνθρωπες ψυχές πού ἀναπαύουν τόν Κύριο. Χάριν αὐτῶν, παρά τίς πίκρες πού οἱ περισσότεροι τόν ποτίζουμε, δέν ἀποστρέφει ἀκόμη τό προσωπό του ἀπό μᾶς, Μᾶς ἐλεεῖ.

Ὅπως ὑπάχουν καί θεάρεστες πράξεις, πού ἀποβλέπουν στό γενικό καλό. Ὅμως αὐτές δέν ἀντισταθμίζουν πράξεις πού εἶναι ἀντίθετες στόν Νόμο τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τήν Ἀγάπη.

Ὁ ἐσταυρωμένος Κύριος ἀναμένει τήν μετάνοια ὅλων μας. Ἀρχόντων καί ἀρχομένων, κλήρου καί λαοῦ, μοναχῶν καί κοσμικῶν. Γιά νά μείνῃ ἡ εὐλογία Του στό ἑλληνορθόδοξο γένος μας. Γιά νά μή ἀκούσουμε καί ἐμεῖς τόν φοβερό Του λόγο: «Ἀρθήσεται ἀφ’ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τούς καρπούς αὐτῆς» (Ματθ. κα΄, 43).

Ἤ, «οὐκέτι στέγω λοιπόν (δέν σᾶς ὑποφέρω πλέον)΄ καλέσω μου τά ἔθνη, κἀκεῖνά με δοξάσουσι σύν τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι΄ κἀγώ αὐτοῖς δωρήσουμε ζωήν τήν αἰώνιον» (Ἀντίφωνον ιβ΄ Μ. Παρασκευῆς).

Ἀδελφοί, παρά τίς στενοχώριες καί δυσκολίες μας, χαρῆτε. Ὁ Χριστός Ἀνέστη. Ὁ Χριστός μᾶς χαρίζει ζωή καί ἀνάστασι. Γι’ αὐτό μόνο σ’ Αὐτόν ἀνήκει ἡ εὐχαριστία, ἡ τιμή, ἡ προσκύνησις καί ἡ δόξα εἰς τούς αἰῶνας.

Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!

(†) Αρχιμανδρίτου Γεωργίου Καψάνη
Ἅγιον Πάσχα 1997

(Ἀπόσπασμα ἀπό τό «Ἀνάστασιν Χριστοῦ Θεασάμενοι». Μηνύματα ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Πάσχα, Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου Καθηγουμένου Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου, Ἔκδοση της Ι. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους, Ἔτος 2005, σελίδες 63 – 67)