.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Οἱ Φαρισαῖοι πάντα ἡττῶνται», Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς



Κάθε Μεγάλη Εβδομάδα οι Χριστιανοί βιώνουν το εκούσιο σωτηριώδες Πάθος του Ιησού Χριστού και τη λυτρωτική για τους ανθρώπους Ανάστασή Του.Όπως γράφει ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς "οι άνθρωποι καταδίκασαν τον Θεάνθρωπο σε θάνατο, Εκείνος όμως, με την Ανάστασή Του, «καταδίκασε» τους ανθρώπους να είναι αθάνατοι"*!

Ο Χριστός με τη Ζωή, τη Διδασκαλία, τη Θυσία και την Ανάστασή Του έδωσε νόημα στη ζωή του ανθρώπου. Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς γράφει ότι η ζωή χωρίς τον Θεό Λόγο είναι κόλαση, αφού στην κόλαση δεν υπάρχει νόημα στην ύπαρξη, ούτε λογικότητα στις ενέργειες. Κόλαση δεν είναι ο διπλανός μας, που υποστηρίζει ο Σαρτρ, γίνεται ο εαυτός μας. Για τον άνθρωπο, που δεν υποβιβάζεται στο επίπεδο του άλογου όντος και που έχει υπαρξιακό προβληματισμό, «ο θάνατος χωρίς Ανάσταση είναι το μεγαλύτερο βάσανο και η πιο φρικιαστική απανθρωπία».

Ο Θεάνθρωπος έδωσε την αθανασία και οι φαρισαίοι θέλησαν να τον θανατώσουν, δίδαξε αγάπη και δέχθηκε το απύθμενο μίσος τους, ήταν ο απολύτως αθώος και θανάσιμα τον συκοφάντησαν, δίδαξε την Πίστη και τον πρόδωσε ένας μαθητής Του. Οι φαρισαίοι είναι οι πρώτοι στην Ιστορία που εφάρμοσαν μεθοδικά ένα απάνθρωπο σύστημα εξόντωσης «εχθρού».

Πρώτον κατασκεύασαν την κατηγορία, δεύτερον βρήκαν τους απαραίτητους ψευδομάρτυρες, τρίτον εξαγόρασαν τον προδότη μαθητή, τέταρτον οργάνωσαν ομάδα πίεσης από εγκάθετους για να πιεσθεί η πολιτική εξουσία, πέμπτον με αδίστακτο τρόπο εξεβίασαν τον φορέα της ρωμαϊκής επικυριαρχίας, να στέρξει στην εξόντωση του «εχθρού» τους και τέλος οργάνωσαν τη φύλαξη του τάφου Του, για να εξασφαλίσουν ότι τελείωσαν οριστικά μαζί Του… Οι φαρισαίοι έπεσαν έξω. Οι μεθοδεύσεις τους απέτυχαν και ηττήθηκαν…

Οι φαρισαίοι αποτελούσαν την «αστυνομία» εφαρμογής του Νόμου. Ο Χριστός τους κατέκρινε με τα «ουαί» του, ως υποκριτές, μωρούς, τυφλούς και δυνάστες του λαού. Έκτοτε η κάθε εποχή έχει τους φαρισαίους της και διώκτες του Χριστού. Σημειώνεται ότι τα «ουαί» προηγούνται της συλλήψεως και καταδίκης του Χριστού και η σχετική περικοπή του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου αναγιγνώσκεται το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας.

Στον εικοστό αιώνα Φαρισαίοι ήσαν οι φύλακες των αθέων ολοκληρωτικών καθεστώτων, η νομενκλατούρα τους. Θέλησαν να εξοντώσουν τον Χριστό με τις μεθοδεύσεις τους. Ηττήθηκαν κατά κράτος. Καταποντίστηκαν. 

Οι σύγχρονοι φαρισαίοι επανέρχονται στις μεθόδους των προγόνων τους, της εποχής του Χριστού.
Κατασκευάζουν ανύπαρκτες κατηγορίες, ότι ο χριστιανισμός οδηγεί στη θρησκευτική ανελευθερία και πρέπει να εξοβελιστεί από τη δημόσια σφαίρα, ως γνήσιοι υποκριτές διαστρέφουν την αλήθεια και την φύση των πραγμάτων και τη διαστροφή την ονοματίζουν «εκσυγχρονισμό», βρίσκουν προδότες εντός του Χριστιανισμού, δημιουργούν λόμπι πίεσης της πολιτικής εξουσίας για να περνούν την ιδεολογία τους και πιστεύουν ότι έτσι θανατώνουν τον Χριστό….Όμως και αυτοί απατώνται. Θα ηττηθούν.

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου - *Από το βιβλίο του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος», εκδ. «Αστήρ», Αλ. & Ε. Παπαδημητρίου.