«Ἡ ἀγάπη οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ,
συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ»
(Α΄ Κορινθίους 13,6)
Τόσα χρόνια διαβάζω την περικοπή από τον Απόστολο στο Άγιο Ευχέλαιο και δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου αυτή η ευαγγελικώς διατυπωμένη σχέση της Αλήθειας με την Αγάπη. Στο Χριστό συνυπάρχουν άμα Αλήθεια και Αγάπη. Δηλαδή στην Εκκλησία μας, η οποία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες: «Ἡ ἀγάπη συγχαίρει τῇ ἀληθείᾳ». Πόσο αναπαύει αλήθεια αυτός ο λόγος. Πόσο πληρώνει την καρδιά!
Με δυο λόγια, η αγάπη αναπαύεται στην αλήθεια και όχι στο ψέμα. Ούτε στην ελάχιστη απόκλιση απ΄ αυτήν. Διότι η Αλήθεια είναι μία, ο Χριστός αποκαλυπτόμενος στους αγίους του. Δεν μπορεί να είναι ο Χριστός τεμαχισμένος ή ελλιπής στο ελάχιστο. Τέτοιος προσφερόμενος Χριστός είναι ψεύτικος. Είναι Χριστός μύθευμα, δημιούργημα της φαντασίας και μάλιστα της αρρωστημένης, της δαιμονικής.
Πώς μπορεί να είναι θεραπευτικό ένα φάρμακο, αν του ρίξεις μέσα μια σταγόνα δηλητήριο; Έτσι και «μια σταγόνα» ψέμα καθιστά όλη την αλήθεια ψέμα, πλάνη. Και αυτό το κριτήριο υπάρχει στην Αγία του Χριστού Εκκλησία, στην Ορθόδοξη Εκκλησία, όπου οι άγιοι, διά των εμπειριών τους, επιβεβαιώνουν την παράδοσή της και τη συνεχίζουν.
Τώρα, όσοι προσπαθούν να ταιριάξουν τα αταίριαστα, να παρακάμψουν αυτήν την «ιερή ξυνωρίδα» και να δώσουν προτεραιότητα στην «αγάπη», όπως αυτοί την καταλαβαίνουν, για να γίνουν συνένοχοι στις απάτες του απατηλού κόσμου, δηλαδή του αθύρματος του διαβόλου, είτε δεσποτάδες είτε πατριαρχίκοι είτε παπάδες είτε λαϊκοί είτε καθηγητές και μάλιστα με πολλά διδακτορικά ή είναι πλανεμένοι και χρειάζονται να ομολογήσουν την πλάνη τους και να επιστρέψουν ή είναι επαγγελματίες καριέρας και θέλουν να πλασαριστούν ανάμεσα στους «δυνατούς» του κόσμου. Λησμονούν πως «ο μόνος δυνατός εν ισχύει» είναι ο Χριστός και θα φυλάξει την Εκκλησία του από τέτοιους λύκους «μη φειδόμενους του ποιμνίου». Τα ξέρουν πολύ καλά αυτά. Δεν τους είναι άγνωστα. Επιμένουν όμως στο διεστραμμένο θέλημά τους.
Και τα κάνουν αυτά με αντιευαγγελικές και αντιπατερικές πρωτοβουλίες, αγνοώντας το σώμα της Εκκλησίας, μόνοι τους.
Για να επιβεβαιώσω δε τα γραφόμενα αναφέρω εδώ μια μικρή δημοσκόπηση που έκανα διερχόμενος τα πεζοδρόμια της πόλης. Ρωτούσα ανθρώπους που τους ήξερα, αν γνώριζαν ποιο μεγάλο εκκλησιαστικό γεγονός θα λάβει χώρα τις ημέρες της Πεντηκοστής, εννοώντας την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο και δεν είχε κανένας ιδέα. Ώστε λοιπόν θα αποφασίσουν οι «γραμματείς και οι αρχιγραμματείς» εν αγνοία του λαού και θα εκδώσουν ημερήσια διαταγή; «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν»; Πού ζούμε αλήθεια; Είναι εκκλησιαστικό φρόνημα αυτό;
Μέσα στα ίδια εκκλησιαστικά και θεολογικά δεδομένα συμπεριλαμβάνεται και το σόου με τον πάπα στη Μυτιλήνη. Απάτη μαζί και προσβολή του ορθόδοξου αισθήματος. Προδοσία στο βαθμό που διαπράχθηκε είτε ηθελημένα είτε αθέλητα. Σημασία έχει πως ξεκίνησε με σύμφωνη γνώμη των ορθοδόξων αρχιερέων. Αλλά με το διάβολο μπορείς να κάνεις χωριό; Κάποια στιγμή θα σου τη φέρει, κατά τη λαϊκή ρήση.
Έκανε τη φιέστα του ο πάπας και αφέθηκε πάλι «κοινή τη γνώμη» «στην κοινή γνώμη» «η γνώμη», πως «είναι αρχηγοί χριστιανικών εκκλησιών» και συνεπώς δεν μας χωρίζει τίποτε ουσιώδες και πιστεύουμε τα ίδια και συμπορευόμαστε και συνυπογράφουμε και θα συνεχίσουμε παρακάτω. Και έφυγε ο παμπόνηρος, αφήνοντας την τελική εντύπωση πως αυτός είναι που κάνει το «κουμάντο» στα «χριστιανικά πράγματα».
Αυτά τα λίγα για τα όσα συμβαίνουν και συνέβησαν αυτόν τον καιρό και μέλλουν να συμβούν. Ναι, μέλλουν να συμβούν. Μην αμφιβάλλουμε καθόλου. Το παιχνίδι βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο και δεν έχουν καμία διάθεση να το αφήσουν στη μέση. Γιατί εξάλλου; Αφού τους πάει μια χαρά;
Λίγα πράγματα θα συμπληρωθούν ακόμη και ο καθένας ας κάνει υπακοή στον πνευματικό του, ανάλογα με την προαίρεσή του και τη διάκριση που θα του δώσει ο Θεός. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, επαναλαμβάνω, καμία αμφιβολία πως θα ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα πολύ σύντομα.
Καλή Ανάσταση!
Ηλιάδης Σάββας, Δάσκαλος
Κιλκίς, 27-4-2016