ΛΙΓΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΙΧΟΝΡΑΒΩΦΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΥΣ ΤΟ 1938.
ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ. ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣΠΟΙΜΕΝΕΣ - ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΣΙΩΠΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ, ΤΙΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΕΣ, ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΟΥΣ , ΤΑ ΚΕΛΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, ΤΟ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ ΟΙ ΛΑΪΚΟΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ...κ.α….
ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΦΩΣ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
ΣΙΩΠΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ 666 .
ΣΙΩΠΟΥΝ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΙΩΠΟΥΝ ΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ "ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ" ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΥΠΗΡΧΕ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΖΟΥΣΕ Ο ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΕΠΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΠΝΟΗ.
ΑΚΟΜΑ ΑΣ ΔΟΥΝΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΘΕΟΙ, ΟΙ ΑΣΕΒΕΙΣ, ΟΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΙΕΡΟΣΥΛΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ, ΑΝ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΝΑ ΔΙΩΚΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ.
Ίερομάρτυς Εύθύμιος (Τιχονράβωφ)
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ στίς 17 Απριλίου τοϋ 1881 στην πόλη Σούγιε της επαρχίας Βλαντιμίρ. Ό πατέρας του Σέργιος Τιχονράβωφ ήταν ιερέας.
Σέ ηλικία είκοσι τριών χρόνων, άφοϋ είχε ήδη ολοκληρώσει τίς σπουδές του στό Εκκλησιαστικό Σχολείο τής ενορίας του, νυμφεύθηκε την Τατιανή από τό χωριό Ντορονίνο, όπου καί έγκαταστάθηκε. Άπό τόν γάμο του απέκτησε τρεις κόρες. Κύρια επαγγελματική του ασχολία ήταν οί άγροτικές εργασίες, ενώ παράλληλα ύπηρετοϋσε ως νεωκόρος στόν ένοριακό Ναό τής Μεταμορφώσεως τοΰ Σωτήρος. Ό ναός ήταν γι’ αύτόν δεύτερο σπίτι. Μαζί του ύπηρετοϋσε ώς ιεροψάλτης καί ό πεθερός του Αλέξανδρος Σπεράνσκι.
Όταν, μετά τήν μπολσεβικική επανάσταση τοϋ 1917 καί τήν έπακόλουθη καθεστωτική μεταβολή, άρχισε ό διωγμός τής Εκκλησίας, οί έκπρόσωποι τής σοβιετικής εξουσίας στό Ντορονίνο άπείλησαν τόν ιερέα τοϋ χωριοϋ ότι, αν δέν σταματοϋσε νά λειτουργεί, θά δήμευαν όλη του τήν περιουσία. Ό ιερέας έκεΐνος είχε πολλά παιδιά, καί γιά χάρη τους έγκατέλειψε τήν ιερατική διακονία. Ό οικείος ιεράρχης έστειλε άλλον ιερέα στό χωριό, άλλά κι έκεΐνος αναγκάστηκε νά φύγει υστερ’ άπό λίγο καιρό, έξαιτίας τών απειλών τών μπολσεβίκων.
Ό Εύθύμιος, βλέποντας μέ λύπη τόν ένοριακό ναό αλειτούργητο γιά χρόνια καί τούς πιστούς σκορπισμένους σάν πρόβατα δίχως ποιμένα, κυριεύθηκε άπό φλογερό πόθο νά ύπηρετήσει ό ίδιος, μέ όποιοδήποτε κόστος, τό άγιο Θυσιαστήριο. Παρακάλεσε, λοιπόν, τόν άρχιερέα νά τόν χειροτονήσει πρεσβύτερο. Οί συγγενείς του, όταν τό έμαθαν, έπεσαν πάνω του γιά νά τόν μεταπείσουν.
— Σέ τέτοια έποχή, τοϋ έλεγαν, πού άλλοι ιερείς άπαρνι- οΰνται την ίερωσύνη καί άλλοι κρύβονται, έσύ θέλεις νά χειροτονηθείς!
Εκείνος, δμως, παρέμενε στέρεος στην απόφασή του. ’Έτσι, τό 1933, σέ ήλικία πενήντα δύο χρόνων, χειροτονήθηκε στόν Ναό τής Μεταμορφώσεως τού Ντορονίνο καί έπιδόθηκε μέ ζήλο άποστολικό στή διακονία τού έγκαταλειμμένου ποιμνίου του. Ή πνευματική ζωή στό χωριό φάνηκε νά ξανανθίζει. Ή πρεσβυτέρα Τατιανή στεκόταν πρόθυμα στό πλευρό τοϋ π. Εύθυμίου, συντρέχοντας στίς άνάγκες τής ένορίας. Εκείνη ζύμωνε κάθε φορά καί έψηνε τά πρόσφορα γιά τίς Λειτουργίες. Τό 1935, όμως, άρρώστησε βαριά, τυφλώθηκε καί τελικά πέθανε. Άπό τότε ή Άντωνίνα, ή μικρότερη κόρη τοϋ π. Ευθυμίου, τόν βοηθούσε σέ ό,τι χρειαζόταν κατά τήν τέλεση τής ιερατικής του διακονίας. Οί άλλες δύο κόρες του είχαν ήδη φύγει άπό τό χωριό καί ζοΰσαν άλλου. Στό μεταξύ πολλοί άθεοι κάτοικοι τοϋ Ντορονίνο άνησυ- χοϋσαν γιά τήν απρόσμενη άναγέννηση τής ένοριακής ζωής. Στίς συζητήσεις τους όλο καί πιό συχνά μελετοϋσαν τό κλείσιμο τοϋ ναοϋ καί τήν εξόντωση τοϋ ενοχλητικού εφημερίου. Πολλές φορές ό π. Ευθύμιος, βαδίζοντας στόν δρόμο, άκουγε πίσω του βλαστήμιες, κοροϊδίες καί γέλια.
Τελικά, τό 1935 οί μπολσεβίκοι τοϋ επέβαλαν βαρύτατο φόρο, τόν όποιο, φυσικά, δέν μπόρεσε νά πληρώσει. ’Έτσι, δήμευσαν τήν περιουσία του καί χωρίς καμιά εξήγηση έκλεισαν τόν ναό. Σύντομα μιά ομάδα άθέων μπήκαν μέ άσέβεια στόν Ιερό ναό γιά νά τόν βεβηλώσουν. Ένας απ’ αύτούς πέταξε τις εικόνες καταγής καί τίς ποδοπατούσε μανιασμένα.
Ό Θεός, όμως, θέλοντας νά τόν συνετίσει, νά τί έπέτρεψε: Τήν ϊδια μέρα έπαθε τέτοια κρυοπαγήματα, πού άχρηστεύθηκαν εντελώς καί τά χέρια του καί τά πόδια του. Μά τό πιό συγκλονιστικό ήταν ότι τό παιδί του, πού γεννήθηκε έκείνες τίς μέρες, ήρθε στόν κόσμο μέ όλα τά μέλη του ακρωτηριασμένα!
Οί τοπικές αρχές, βέβαια, όλα αυτά τά θεώρησαν τυχαία, γι’ αύτό καί μετέτρεψαν τόν ναό αρχικά σέ αποθήκη σιτηρών, έπειτα σέ στάβλο καί τελικά σέ αποθήκη κοπριάς.
Ό π. Ευθύμιος, πικραμένος βαθιά γιά τήν ασυδοσία καί τήν αύθαιρεσία τών αρχών, έμεινε γιά λίγο καιρό ακόμα στό χωριό, τελώντας τά Μυστήρια στά σπίτια τών πιστών καί στηρίζοντάς τους. Επειδή, όμως, ή ζωή του γινόταν όλο καί πιό δύσκολη από τίς επιθέσεις τών μπολ¬σεβίκων, μετοίκησε στήν πόλη Ίβάνοβο. Στήν πόλη αύτή, κυκλοφορώντας μέ κοσμική αμφίεση, έργά- στηκε ως φύλακας σ’ ένα νοσοκομείο. Παράλληλα, παίρνοντας χίλιες δυό προφυλάξεις, τελούσε κρυφά Μυστήρια, γιά χάρη τών χριστιανών πού γνώριζαν πώς ήταν ιερέας. Τίς νύχτες κοιμόταν σέ μιά φτωχική γωνιά, τήν όποια νοίκιαζε, σ’ ένα κτίριο τής έργατικής συνοικίας. Εκεί ένα δωμάτιο τό μοιράζονταν πολλοί άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους, πού κοιμόντουσαν στό πάτωμα. Έτσι έζησε γιά δύο σχεδόν χρόνια ό εύλογημένος π. Εύθύμιος, ώσπου έγινε γνωστή ή ιερατική του ιδιότητα. Καταδόθηκε στις αρχές τήν 1η ’Ιανουάριου τοΰ 1938, συνελήφθη καί κλείστηκε στίς φυλακές τοΰ Ίβάνοβο. Λίγες μέρες άργότερα στάθηκε μπροστά στόν ανακριτή.
- Συλληφθήκατε, τοΰ είπε έκεΐνος, ώς μέλος της παράνομης άντεπαναστατικής ομάδας τοΰ έπαρχιακοϋ κλήρου, πού έκανε άντισοβιετική προπαγάνδα. Παραδέχεστε τήν ένοχή σας; Δέν παραδέχομαι τήν ένοχή μου, έπειδή δέν υπήρξα ποτέ μέλος άντεπαναστατικής ομάδας καί δέν έκανα καμιά άντισοβιετική προπαγάνδα, άποκρίθηκε ό π. Ευθύμιος.
- Δέν παραδέχομαι τήν ένοχή μου, έπειδή δέν υπήρξα ποτέ μέλος άντεπαναστατικής ομάδας καί δέν έκανα καμιά άντισοβιετική προπαγάνδα, άποκρίθηκε ό π. Ευθύμιος.
Η σπιτονοικοκυρά του , ώστόσο, έδωσε τήν εξής ψευδή κατάθεση Ο Τιχονράβωφ σ’ όλη τή διάρκεια τοΰ έτους 1937 έκανε συστηματικά μπροστά συκοφαντικές έττθέσεις κατά τής δείχνοντας τή πρός τή σοβιετική έξουσίας.... Τον Σεπτέμβριο μάλιστα , δείχνοντας την δυσαρέσκειά του προς την σοβιετική εξουσία δήλωσε : 'Η ζωή έγινε αφόρητη. Εμάς τους ιερείς , μας φορτώνουν δυσβάσταχτους φόρους.... Σκοπός τους είναι η εξαφάνιση της θρησκείας καί του κλήρου . Θυμάμαι ό Τιχονράβωφ διέδιδε άντεπαναστατικές καί ψευδείς ειδήσεις, λ.χ γιά δήθεν έκμετάλλευση των κρατουμένων στις σοβιετικές φυλακές.
Άλλος ψευδομάρτυρας κατέθεσε: «Τόν Νοέμβριο τοΰ 1937 συζητώντας μαζί μου γιά τίς εκλογές στό Ανώτατο Σοβιέτ, έλεγε: “Τί λογής έκλογές είναι αυτές, στίς όποιες ορίζουν δικούς τους ύποψηφίους; Όποιον δέν τους είναι άρεστός, τόν στέλνουν στή φυλακή καί στά καταναγκαστικά έργα. Καυχιούνται γιά τά κανάλια πού κατασκευάζουν. Μήπως, όμως, τά άνοίγουν οι ίδιοι ; Μέ τά χέρια των φυλακισμένων ανοίγονται, των φυλακισμένων πού δουλεύουν όπως δούλευαν οί Εβραίοι στή φαραωνική Αίγυπτο”».
Στίς 3 Φεβρουάριου τοΰ 1938 ή ΝιΚαΒεΝτε καταδίκασε τόν π.Ευθύμιο σε θάνατο. Τήν επόμενη μέρα οδηγήθηκε στό εκτελεστικό απόσπασμα καί έλαβε από| τά χέρια του Κυρίου του το αμάραντο στεφάνι τοΰ μαρτυρίου. Τάφηκε σέ άγνωστο κοινοτάφιο.
ΠΗΓΗ Κειμένου - φωτό : ΒΙΒΛΙΟ " ΑΓΙΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΟΙ - Ρώσοι ιερομάρτυρες και ομολογητές του 20ου αιώνα " ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.