✟...ΟΙ ΔΥΟ ΣΤΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!
Ο προσωπικός και ο εκούσιος…
«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34).
Ο Χριστός μας λέει κάτι πολύ σπουδαίο:
ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ πρέπει:
Πρώτον: «ΑΠΑΡΝΗΣΑΣΘΩ ΕΑΥΤΟΝ».
Δεύτερον: «ΑΡΑΤΩ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΑΥΤΟΥ».
Τρίτον: «ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΩ ΜΟΙ».
Να απαρνηθεί τα του εαυτού του, να σηκώσει τον σταυρό του και να Με ακολουθήσει.
Η υπόθεση του Σταυρού σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση για τον εξής λόγο.
ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ, Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΣ!
Κατά την Δευτέρα Παρουσία, ποιο νομίζετε ότι θα είναι το μέτρο μέτρησης;
Σήμερα για να μετρήσουμε κάτι λέμε ότι έχουμε το μέτρο. Με βάση το μέτρο μετρούμε τις επιφάνειες και λέμε 2μ. 3μ. 5μ. κλπ.
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΕΚΔΙΚΑΣΗΣ
ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ;
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ! Ο Σταυρός που σηκώνει με υπομονή και ο Σταυρός που ακολουθεί για χάρη του Ιησού.
Ποιος είναι τώρα ο Σταυρός που σηκώνει;
Και ποιος είναι ο Σταυρός που ακολουθεί;
ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΟ ΣΤΑΥΡΟΥΣ!
Ο ένας είναι ο δικός μας, ο προσωπικός…
Και ο άλλος είναι αυτός που θα σηκώσουμε μόνοι μας, εάν το θελήσουμε για χάρη του Ιησού...
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ;
Οι αρρώστιες μας. Μπορείς να κάνεις αλλιώς;
Τα προβλήματά μας, οι σύντροφοί μας, τα παιδιά μας, το σπίτι μας, ένας Σταυρός είναι και αυτός…
Λίγες δυσκολίες περνάνε μέσα στα σπίτια;
Άντε να ανεχθείς του αλλουνού τις τρέλες.
Άντε να ανεχθείς του άλλου τις απαιτήσεις.
Άντε να ανεχθείς των παιδιών σου τις δυσκολίες, τις αρρώστιες, τις θλίψεις, χίλια δυο.
Αυτός είναι ο Σταυρός ο προσωπικός του καθενός μας, για τον οποίο Σταυρό, ανάλογα με την διάθεση που τον σηκώνεις, θα πάρεις και τον μισθό σου.
ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΟΜΩΣ, ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΛΛΟΥ.
Την παθαίνουμε σαν εκείνη την γυναίκα που είχε κάποιο Σταυρό και δεν μπορούσε να τον σηκώσει και συνέχεια παραπονιόταν στον Θεό:
«Θεέ μου, δεν μπορώ να τον σηκώσω. Δώσε μου έναν άλλο».
Είδε λοιπόν στον ύπνο της ότι σαν να βρέθηκε σε κάποιον χώρο και υπήρχαν πολλοί Σταυροί. Της είπε λοιπόν ο Άγγελος που την συνόδευε να διαλέξει έναν Σταυρό και να δοκιμάσει να τον σηκώσει. Άρχισε λοιπόν αυτή να διαλέγει. Της φάνηκε ένας ωραίος και προσπάθησε να τον σηκώσει. Δεν τα κατάφερε. Πάει πέρα στην άκρη, της φάνηκε ένας, λιγότερος βαρύς. Πάει να τον σηκώσει… Δύσκολα.
Αφού τους είδε όλους, στο τέλος βρήκε ένα μικρό Σταυρό και τον σήκωσε.
- Αυτόν μπορώ να τον σηκώσω, είπε η γυναίκα.
- Δες πίσω τι γράφει; Την ρώτησε ο Άγγελος.
Γύρισε και είδε το όνομά της!
-Είναι ο Σταυρός που άφησες, ο δικός σου, της απάντησε ο Άγγελος.
ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΗΚΩΝΕΙ, ΛΟΙΠΟΝ, ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ!
Ο Θεός δίνει τον Σταυρό στους ανθρώπους ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
Αλλος είναι αδύναμος άνθρωπος και του δίνει ο Θεός έναν ελαφρύ Σταυρό, που για τον ίδιο βέβαια είναι βαρύς.
Άλλος σηκώνει ένα μεγάλο σταυρό, που για πολλούς είναι βαρύς και ασήκωτος.
Κι όμως, ο ίδιος που τον σηκώνει, είτε αδύναμος, είτε δυνατός, τον ανέχεται, τον αντέχει...
Σημαίνει λοιπόν ότι ο Θεός μας δίνει Σταυρούς ανάλογα με τις δυνάμεις μας και θα μας βραβεύσει πάλι ανάλογα με τις δυνάμεις.
Αυτός είναι ο πρώτος Σταυρός, ο Σταυρός που σηκώνουμε έτσι κι αλλιώς, αναγκαστικά.
ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Ο ΕΚΟΥΣΙΟΣ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΥΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ;
Είναι ο Σταυρός, που λέγεται ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ... ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ... ΑΓΑΠΗ... ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ... Έχει πολλά ονόματα, πάρα πολλά ονόματα...
Όταν οι άνθρωποι, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι, αναλαμβάνουν να κάνουν ένα έργο για να ξεκουράσουν κάποιους άλλους, είναι κι αυτός ένας μεγάλος Σταυρός!
Υπάρχουν άλλοι, που κάνουν μεγάλα έργα όμως υποφέρουν τόσο γι’ αυτά, και κάνουν μεγάλη ΥΠΟΜΟΝΗ για το καλό των άλλων ανθρώπων! Σταυρός θεωρείται κι αυτός!
Ιδιαίτερα αυτός ο Σταυρός θα είναι πλέον η δόξα και η τιμή τους! Σαν αυτά που βάζουν πάνω τους οι Βασιλιάδες, τα στέμματα.
Είναι ο Σταυρός των ανθρώπων εκείνων, για τους οποίους ο Θεός λέγει:
«Ελάτε δίπλα μου εσείς που τηρήσατε τον νόμο Μου. Γιατί ήμουνα και στις φυλακές, και στα νοσοκομεία, και στην ορφάνια και στην πείνα, κι εσείς ήσασταν δίπλα μου».
Έχει τέτοια αξία αυτός ο Σταυρός, που στην Αγία Γραφή σχολιάζεται περισσότερο από τον προσωπικό Σταυρό...
Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, πως σχολιάζεται στην Αγία Γραφή;
«Ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται» (Μαρκ. ιγ, 13).
«ὲν τῇ ύπομονῇ ύμών κτήσασθε τάς ψυχάς ύμῶν» (Λουκ. κα'15-20)
Σηκώνοντας ο καθένας τον Σταυρό του κάνοντας υπομονή, ο Θεός του δίνει την σωτηρία της ψυχής του.
Ενώ, Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, ο μεγάλος, για τον οποίο αναφέρεται η Γραφή:
«Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν…» (Ματθ. κε’ 34)
… είναι ο Σταυρός αυτός που γράφει από πάνω ΕΥΛΟΓΙΑ!
Γι’ αυτό και η Γραφή όλους αυτούς που τον σηκώνουν, τους αποκαλεί όχι απλά σεσωσμένους αλλά «ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΥΣ».
«Δεύτε οι ευλογημένοι…». Ελάτε εσείς που είστε οι ευλογημένοι στα δεξιά Μου.
Είναι αυτοί που σηκώνουν τον μεγάλο Σταυρό της ΑΓΑΠΗΣ και της ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, στο όνομα του Ιησού!
Είναι αυτοί που βρίσκονται κοντά στους αρρώστους.
Είναι αυτοί που βρίσκονται κοντά στις χήρες…
Είναι αυτοί που βρίσκονται κοντά στα ορφανά…
Είναι αυτοί που ξεκουράζουν τον στεναχωρημένο…
Είναι αυτοί που τρέφουν τον πεινασμένο…
Είναι αυτοί που ντύνουν τον γυμνό…
Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΞΙΩΣΕΙ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΣΕ ΠΕΡΑΣ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ, ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!
π. Ελπιδίου Βαγιανάκη
(Απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη, έτος 2010)