.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Η ΣΚΥΛΛΑ ΚΑΙ Η ΧΑΡΥΒΔΗ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ
ΚΑΙ 
ΑΚΡΑΙΟΣ ΖΗΛΩΤΙΣΜΟΣ


Ρώτησαν κάποτε μία καμήλα:
-Τί προτιμάς; την ανηφόρα ή την κατηφόρα;
Και εκείνη απάντησε: 
-Χάθηκε το ίσιωμα!

Ανάμεσα στα δύο τέρατα, στον ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ και στον ΑΚΡΑΙΟ ΖΗΛΩΤΙΣΜΟ (ακραίους παλαιοημερολογίτες) καλούμαστε ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί να βρούμε τις σωστές και διακριτικές ισορροπίες αφού από την μία ο μεν Οικουμενισμός αλλοιώνει την πίστη μας, ενώ ο Ζηλωτισμός την ακυρώνει.
Ο Οικουμενσιμός ξεθωριάζει τα σύνορα της Ορθοδοξίας που έθεσαν με τον Φωτισμό του Αγίου Πνεύματος οι Πατέρες μας, ενώ ο αδιάκριτος Ζηλωτισμός αρνείται μέχρι και αυτά τα άγια Μυστήριά της Εκκλησίας και τους προσφάτους Θεοφώτιστους Αγίους μας. 
Μακριά λοιπόν από τα άκρα και τους γκρεμούς διότι από κάτω περιμένει η άβυσσος .
Και όπως αποφαίνονταν οι Αρχαίοι Έλληνες: 

ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ.

ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ