ΦΟΒΕΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ
ΑΦΗΣΕ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΤΟ 1955 ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ!!!
Τι θα ελεγε σήμερα, ο αγωνιστής ιεραρχης για τον διάδοχό του Αθηναγόρα τον Βαρθολομαῖο, που δεν ἄφησε τιποτε ορθιο απο την ορθοδοξη πιστι;
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ κ.κ. ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΝ
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, ἀπὸ «Χριστιανικὴ Σπίθα», αριθμ. φυλ. 248-249, Μαϊος Ἰουνιος 1962
«Λύομεν τὴν σιωπήν μας…
Παναγιώτατε, εἶσθε πνευματικὸς προϊστάμενος τῆς Ἑλληνικῆς μειονότητος, ἡ ὁποία, κατόπιν διεθνῶν συμβάσεων, παρέμεινεν ἐν τῶ νέῳ Τουρκικῷ Κράτει. Ἀναποσπάστως συνδέεσθε μετὰ τῆς μειονότητος ταύτης, ὡς ἡ κεφαλὴ μετὰ τοῦ σώματος. Πατριάρχης ἄνευ τῆς μειονότητος ταύτης δὲν δύναται νὰ νοηθῆ ἐν Κωνσταντινουπόλει, ὅπως καὶ ἰμάμης ἐν Ἑλλάδι δὲν δύναται νὰ νοηθῆ ἄνευ τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητος. Ὑπάρχετε ἐν Κωνσταντινουπόλει, διότι ὑπάρχουν ἐκεῖ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες. Ἀλλʼ ἐνῶ οἱ ἐν Ἑλλάδι θρησκευτικοὶ ἡγέται τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητος διὰ πᾶσαν ὑποτιθεμένην ἀδικίαν ἐκ μέρους τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας εἰς βάρος αὐτῆς διαμαρτύρονται ἐντονώτατα, Ὑμεῖς, Παναγιώτατε, θρησκευτικὸς ἡγέτης τῆς ἐν Τουρκία Ἑλληνικῆς μειονότητος τί ἐπράξατε κατὰ τὴν φοβερὰν ἐκείνην νύκτα, κατὰ τὴν ὁποίαν βαρβαρικὰ στίφη ἐπέδραμον κατὰ τῶν πνευματικῶν σας τέκνων, ληστεύοντες, φονεύοντες, ἀτιμάζοντες καὶ βεβηλοῦντες τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια; Ὑπάρχουν πολλοὶ ἐν Ἑλλάδι, ἀλλὰ καὶ ἐν Τουρκία, οἱ ὁποῖοι φρονοῦν, ὅτι ἐὰν ὑψώνατε τότε τὸ ἀνάστημά σας καὶ ἐγίνεσθε μιμητὴς ἀειμνήστων προκατόχων σας θυσιασθέντων ὑπὲρ τοῦ ποιμνίου των, διαφορετικὴ θὰ ἦτο ἡ κατάστασις καὶ δὲν θὰ ὑφίστασθε τὸν ἐξευτελισμὸν νὰ συρθῆτε εἰς τὴν νῆσον τῶν Σκύλων ὡς μάρτυς (κατηγορίας ἤ ὑπερασπίσεως;) εἰς τὴν περιβόητον δίκην τῶν μεντερικῶν καθαρμάτων, τὰ ὁποῖα, διὰ λόγους πολιτικῆς σκοπιμότητος, ὑπῆρξαν οἱ κυριώτεροι ὑποκινηταὶ τῆς φοβερᾶς ἐκείνης ἐπιδρομῆς. Πίπτοντες τότε ὑπὲρ τοῦ ποιμνίου σας θὰ περιεβάλλεσθε μὲ τὸν φωτοστέφανον τοῦ μάρτυρος καὶ τοῦ καλοῦ ποιμένος, καὶ ὁ ἁπανταχοῦ τῆς γῆς χριστιανικὸς κόσμος θὰ ἐκαυχᾶτο διὰ τὸ ὄνομά σας.
Θρησκευτικὴ στάσις τοῦ Πατριάρχου – Δέκα δείγματα προδοσίας
Ἀλλʼ ἐὰν διὰ τὴν στάσιν σας ἐκείνην εὑρίσκωνται κάποιοι οἱ ὁποῖοι σᾶς δικαιολογοῦν,… διὰ τὴν θρησκευτικὴν ὅμως στάσιν, τὴν ὁποίαν λαμβάνετε ἐπὶ θεμάτων ἐσωτερικῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, εἰς ἥν οὐδεὶς Μεντερὲς σᾶς πιέζει, πόσοι ἆρά γε νὰ εἶνε ἐκείνοι ἐκ τῶν εὐσεβῶν κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, οἱ ὁποῖοι σᾶς ἐπιδοκιμάζουν;
Δυστυχῶς, αἱ ἐνέργειαι τῆς Ὑμετέρας Παναγιώτητος, εἰς τὰς οποίας ὁ εὐσεβὴς λαὸς δὲν βλέπει τὸν Πατριάρχην ἄγρυπνον φρουρὸν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ζωῆς, δὲν εἶναι ὀλίγαι. Πρὸς πίστωσιν ἀναφέρομεν ὡρισμένα δείγματα.
Πρῶτον˙ Πρὸ ἐτῶν εἰς πολιτικὰς ἐφημερίδας ἐδημοσιεύθη φωτογραφία τῆς Ὑμετέρας Παναγιώτητος μετά… μιᾶς δεσποινίδος, ἡ ὁποία ὑπὸ κοσμικῶν κύκλων ἐν αἰσχροῖς καλλιστείοις εἶχεν ἀνακηρυχθῆ μὶς Ἑλλάς. Ἡ φωτογραφία ἐκείνη εὐρύτατα κυκλοφορήσασα ἐν Ἑλλάδι ἐσκανδάλισε τὸν εὐσεβῆ λαόν. Ἦτο ἡ ἐποχή, καθʼ ἥν ἡ μὲν Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διʼ ἐγκυκλίου της ἀπεδοκίμαζε τὰ καλλιστεῖα, ὡς προσκρούοντα εἰς τὴν Χριστιανικὴν Ἠθικήν, ὁ δὲ εὐσεβὴς λαὸς τῶν Ἀθηνῶν ἠγωνίζετο διὰ τὴν ἐκρίζωσιν αὐτῶν.
Δεύτερον˙ Ἐπιστολή σας πρὸς συγγραφέα πνευματιστικοῦ βιβλίου, τὸ ὁποῖον ἐχαρακτηρίζατε ὡς περισπούδαστον ἔργον, ἔδωκε πτερὰ εἰς τὸν ἐν Ἑλλάδι πνευματισμόν, ὅστις ἐκαυχήθη καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ καυχᾶται, ὅτι ὁ Πατριάρχης διάκειται εὐμενῶς πρὸς τὴν κίνησίν των, μίαν κίνησιν, ἡ ὁποῖα συνιστᾶ θρησκείαν δαιμόνων.
Τρίτον˙ Καθὼς ἀνεγράφη είς τὸν ἡμερήσιον Τύπον, ἡ Ὑμετέρα Παναγιώτης περιοδεύουσα πρὸ ἐτῶν τὰς χώρας τῆς Μέσης Ἀνατολῆς εἰσῆλθε γυμνόπους εἰς τὸ ἐν Ἱεροσολύμοις τέμενος τοῦ Ὀμὰρ καὶ ἐκεῖ προσηυχήθη ὑπὲρ τοῦ Χουσεΐν. Ἐν δὲ τῶ Πατριαρχικῶ ναῶ τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀνεπέμφθη ἐπιμνημόσυνος δέησις ὑπὲρ τεθνεώτων Τούρκων. Ἐπʼ αὐτῶν οὐδεμία ἐπίσημος διάψευσις ἐγένετο.
Τέταρτον˙ Εἰς τὸ ναΰδριον τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Χάλκης παρουσία τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος έγένετο μεγαλοπρεπὴς ὑποδοχὴ τοῦ Ἁρμενίου Πατριάρχου, ὡς ἐὰν ἐπρόκειτο περὶ Ὀρθοδόξου Πατριάρχου, ὁ χορὸς ἐπὶ τῆ εἰσόδω του εἰς τὸν ναὸν ἔψαλε τὸ «εἰς πολλὰ Δέσποτα», ὁ δὲ διάκονος ἀνέπεμψε δέησιν ὑπὲρ «τοῦ Πατρὸς ἡμῶν Σινόρκι»! Ἀλλά, Παναγιώτατε, διατὶ λησμονεῖτε, ὅτι ὁ Ἁρμένιος Πατριάρχης εἶνε ἀρχηγὸς ἐκκλησίας, ἥτις ἀπεσπάσθη ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξίαν διʼ αἵρεσιν, ὡς ὑποστηρίζουσα τὸν Μονοφυσιτισμόν, τὸν ὁποῖον κατεδίκασεν ἡ Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος; Ἡ ἰδία δὲ Σύνοδος δὲν ἀνεθεμάτισε τὸν Διόσκουρον, τὸν ὁποῖον οἱ Ἁρμένιοι τιμοῦν ὡς ἅγιον; Πῶς λοιπὸν τοιαύτη πνευματικὴ κοινωνία μετὰ τῶν Ἁρμενίων, οἱ ὁποῖοι δὲν προέβησαν ἀκόμη εἰς σαφῆ ἀποκήρυξιν τῆς μονοφυσιτικῆς πλάνης καὶ δὲν ἀνεγνώρισαν τὸ κῦρος τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου;
Πέμπτον˙ Ἡνοίξατε τὰς ἀγκάλας σας καὶ ὑποδέχεσθε πάσης ἀποχρώσεως προτεστάντας καὶ ἐκφράζεσθε ὑπὲρ αὐτῶν ἐνθουσιωδῶς, καὶ εἶσθε ὁ θερμότερος ὑποστηρικτὴς τοῦ μωσαϊκοῦ, ὅπερ ὀνομάζεται Παγκόσμιον Συμβούλιον τῶν Ἐκκλησιῶν. Οἱ ἀντιπρόσωποί σας συμμετέχουν εἰς λατρευτικὰς ἐκδηλώσεις τῶν αἱρετικῶν ἀντιπροσώπων τῶν Προτεσταντικῶν ἐκκλησιῶν μεταξὺ τῶν ὁποίων περιλαμβάνονται ἀκόμη καὶ Ἀντιτριαδῖται.
Ἕκτον˙ Ἐκδηλώνετε αἰσθήματα φιλοφροσύνης πρὸς τὸν νῦν Πάπαν Ἰωάννην ΚΓ΄, δέχεσθε ἐν Φαναρίω τοὺς ἀπεσταλμένους του, διατάσσετε τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀμερικῆς Ἰάκωβον νὰ διέλθη ἐκ Ρώμης καὶ νὰ ἐπισκεφθῆ τὸν Πάπαν, εἶσθε δὲ πρόθυμος καὶ σεῖς ὁ ἴδιος νὰ βαδίσητε πρὸς Ρώμην εἰς συνάντησιν τοῦ ἀδελφοῦ. Καὶ ταῦτα, ἐνῶ εἶνε γνωστόν, ὅτι οὐδεμίαν μέχρι σήμερον ὑποχώρησιν ἔχει κάμη ἡ Παπικὴ Ἐκκλησία, πεισμόνως ἐμμένουσα εἰς τὰς καινοτομίας της. Ἔχει δὲ διασπείρει πανταχοῦ τοῦ Ὀρθοδόξου κόσμου τὰ ὄργανα τῆς φοβερᾶς Οὐνίας, τοῦ Δουρείου τούτου ἵππου διὰ τοῦ ὁποῖου ἐπιζητεῖται ἡ ἅλωσις τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἡ ὑποταγὴ τῶν πάντων εἰς τὸν μόνον κυρίαρχον, τὸν Πάπαν.
Ἕβδομον˙ Εἰς συνέντευξιν μετὰ Ἑλλήνων δημοσιογράφων φέρεσθε ἐκφρασθεὶς ὑπὲρ τοῦ γάμου τῶν κληρικῶν ὅλων τῶν βαθμῶν τῆς ἱερωσύνης, δυνάμενων καὶ μετὰ τὴν χιεροτονίαν των νὰ ἔλθουν εἰς γάμον.
Ὅγδοον˙ Ἐδώκατε τὴν ἄδειαν, καθὼς καταγγέλλεται, ἵνα θεολόγος, ὅστις εἶχε συνάψει δεύτερον γάμον, χειροτονηθῆ ἱερεύς. Ἀλλὰ καὶ πρὸ αὐτοῦ, καθῶς διαδίδεται, καὶ ἕτερος θεολόγος, καθηγητὴς ἱερατικῆς Σχολῆς, διαζευχθεὶς ἐκ τῆς πρώτης γυναικὸς καὶ συζευχθεὶς δευτέραν, τὴ ἐγκρίσει Ὑμῶν ἐχειροτονήθη καὶ αὐτὸς πρεσβύτερος. Ἐπʼ αὐτῶν οὐδεμία διάψευσις ἐκ μέρους τοῦ Πατριαρχείου ἐγένετο.
Ἕνατον˙ Εἰς συνέντευξιν μετὰ ξένου δημοσιογράφου φέρεσθε δηλώσας, ὅτι ἀποδέχεσθε καὶ αὐτὸ τὸ Filioque. «Μάλιστα, εἴπατε διὰ τὸ Ἅγ. Πνεῦμα, ἐκπορεύεται καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ». Δυστυχῶς καὶ αὐτὴ ἡ εἴδησις δὲν διεψεύσθη. Τὸ δὲ Filioque δὲν εἶνε λεπτομέρειά τις, τὴν ὁποίαν ἀδιαφόρως δυνάμεθα νʼ ἀντιπαρέλθωμεν ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι διὰ νὰ ἐπιτευχθῆ ἡ ἕνωσις μετὰ τῆς Παπικῆς Ἐκκλησίας, ἀλλʼ ἀποτελεῖ σοβαρωτάτην καινοτομίαν. Ὡς ὀρθῶς ἔγραφεν ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Νευροκοπίου Γεώργιος Παπαγεωργιάδης, «μὲ τὴν προσθήκην τοῦ Filioque, ἤτοι τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἁγίου Πνεύματος καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ, ἐκτὸς τοῦ κακοῦ ὅτι προσθέτομεν διδασκαλίαν ἀνύπαρκτον, ἔχομεν δυαρχίαν ἐν τῆ Θεότητι, κατασπάραξιν τῆς ἱσότητος τῶν τριῶν προσώπων ἐν τῆ Θεότητι καὶ τὴν σπουδαιοτάτην συνέπειαν, ὅτι, ἐὰν ἀνοίξωμεν τὴν θύραν νὰ προσθέτωμεν ἤ νὰ μεταβάλωμεν, θὰ εἶνε ἄγνωστον ποῦ θὰ καταλήξωμεν» (Ἴδε Αἱ βάσεις τῆς Ἑνώσεως τῆς Δυτικῆς μετὰ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἀθῆναι, σελ. 36).
Δέκατον˙ Εἰς τὴν ἐν Ἀμερικῆ Ὀρθόδοξον παροικίαν ἔχουν κυκλοφορήσει εὐρέως ἐνυπόγραφα φυλλάδια, τῶν ὁποίων ἀντίτυπα ἔχουν ἀποσταλῆ καὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα. Ἐν αὐτοῖς ῥίπτεται ἡ φοβερὰ κατηγορία, ὅτι τὀσον Ὑμεῖς, ὅσον καὶ ὁ ὑφʼ Ὑμῶν χειροτονηθεὶς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Ἰάκωβος ἀνήκετε εἰς Μασονικὰς Στοάς. Ἡ εἴδησις αὕτη ἔχει καταταράξει τὰς συνειδήσεις τῶν πιστῶν. Ἡμεῖς δὲν θέλομεν νὰ παραδεχθῶμεν, ὅτι ἕνας Πατριάρχης καὶ ἕνας Ἀρχιεπίσκοπος ἀνήκουν εἰς τὴν ἀρνησίχριστον Μασονίαν. Ἀλλʼ ἐπειδὴ ἡ κατηγορία αὕτη πλήττει βαθέως τὸ θρησκευτικὸν συναίσθημα, θὰ ἔπρεπεν ἡ Ὑμετέρα Παναγιότης νὰ μιμηθῆ ἐν τῶ σημείω τούτω ἀσκητήν, ὅστις κατηγορηθεὶς μὲ διαφόρους κατηγορίας ἐσιώπα, ἀλλὰ μόλις ἐξετοξεύθη ἐναντίον του ἡ κατηγορία, ὅτι ἦτο αἱρετικός, δὲν ὑπέμεινεν, ἐξανέστη τὸ πνεῦμά του, ἐτινάχθη ἐκ τῆς θέσεώς του καὶ ἐφώναξε μὲ ὅλην τὴν δύναμιν τῶν πνευμόνων του˙ «Ὄχι. Ἁμαρτωλὸς εἶμαι, ἀλλʼ αἱρετικὸς δὲν εἶμαι!». Καὶ τοῦτο λέγων ὁ ἀσκητὴς ἦτο σύμφωνος μὲ τὸ πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπερ θαυμασίως ἐκφράζεται εἰς μίαν ἐκ τῶν εὐχῶν τῆς Πεντηκοστῆς˙ «Σοὶ μόνω ἁμαρτάνομεν, ἀλλὰ καὶ Σοὶ μόνω λατρεύομεν. Οὐκ οἴδαμεν προσκυνεῖν Θεῶ ἀλλοτρίω οὐδὲ διαπετάζειν πρὸς ἕτερον Θεὸν τὰς ἑαυτῶν, Δέσποτα, χεῖρας».
Ὑγιὴς ἀντίδρασις
Τʼ ἀνωτέρω, Παναγιώτατε, ἐκ τῶν ἐφημερίδων, περιοδικῶν καὶ ἐντύπων πληροφορούμενος ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς αἰσθάνεται βαθυτάτην λύπην καὶ μὴ βλέπων καμμίαν διάψευσιν τῶν γραφομένων κλονίζεται καὶ κλίνει νὰ παραδεχθῆ, ὅτι ἔχονται ἀληθείας τὰ καταγγελλόμενα. Ἐναντίον δὲ τῶν τάσεων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, αἱ ὁποῖαι ἔρχονται πλέον σαφῶς εἰς σύγκρουσιν μὲ τὴν ἱερὰν παράδοσιν καὶ ὑπερβαίνουν ὅρια ἅ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν πρὸς περιθρίγκωσιν τῆς πνευματικῆς ἀμπέλου ἐκ μονιῶν λυμαινομένων αὐτήν, ἤρχισεν ἐσχάτως νὰ ἐκδηλώνεται ἀντίδρασις τὀσον ἐκ μέρους τοῦ λαϊκοῦ στοιχείου ὅσον καὶ τῶν κληρικῶν. Οὕτως ἐκ τῆς ἱερᾶς μονῆς Λογγοβάρδας Πάρου ἐν φυλλαδίω ὁ ἡγούμενος αὐτῆς π. Φιλόθεος Ζερβάκος διεμαρτυρήθη διὰ τὴν ἐν τῶ Πατριαρχικῶ ναῶ ἐπιμνημόσυνον δἐησιν ὑπὲρ ἀλλοθρήσκων.