.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ευλογία Θεού σήμερα στην Ι.Μ. Αγ. Παρασκευής. Συλλειτούργησαν οι διακόψαντες το Μνημόσυνο των αιρετικών. Παρόντες και μοναχοί που αποτειχίστηκαν ἀπό τους Οικουμενιστές Επισκόπους και πλήθος πιστών!



Ἡ διακριτικότητα, ἡ σύνεση καὶ ἡ σταθερὴ στάση τοῦ Ἡγουμένου π. Μαξίμου καὶ τοῦ π. Ἰγνάτιου γιὰ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς καὶ ὅσους τοὺς ὑποστηρίζουν, βοήθησε ὥστε νὰ συσπειρωθοῦν οἱ διακόψαντες τὸ μνημόσυνοτῶν Οἰκουμενιστῶν. Ἔτσι σήμερα συλλειτούργησαν στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Παρασκευῆς Μηλοχωρίου Ἑορδαίας ὁ ἀρχιμανδρίτης τῆς Ἱ. Μονῆς π. Ἰγνάτιος, ὁ Ἡγούμενος Ἱ.Μ. Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ Φιλῶτα Ἀμυνταίου π. ΠαΐσιοςΠαπαδόπουλος, ὁ Ἱερομόναχος π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς καὶ ὁ ἀρχιμανδρίτης π. Μόδεστος Διασάκης. Παρόντες ἁγιορεῖτες μοναχοί, ἀλλὰ καὶ μοναχοὶ ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο καὶ ἄλλες περιοχὲς ποὺ ἔχουν ἀποτειχισθεῖ.

Εὐχόμαστε νὰ τοὺς ἀκολουθήσουν καὶ ἄλλοι Πατέρες, στὴν ἁγιοπατερικὴ ὁδὸ τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου, τὴν μόνη ποὺφοβοῦνται οἱ αἱρετικοί, καὶ γι’ αὐτὸ τὴν συκοφαντοῦν, τὴν διαβάλλουν καὶ τὴν πολεμοῦν.
Γνωρίζουμε πὼς καὶ ἄλλοι ἱερωμένοι, μοναχοὶ καὶ λαϊκοὶ προβληματίζονται καὶ σκέπτονται τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου, καθὼς βλέπουν ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς εἶναι ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ νὰ φτάσουν μέχρι τέλους στὴν προδοσία τῆς Πίστεως (μετὰ μάλιστα ἀπὸ τὸν Κολυμπάριο Σύνοδο) καὶ ἀντιλαμβάνονται ὅτι οἱ μὴ Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι καὶ ποιμένες συμπορεύονται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ δὲν ἔχουν διάθεση νὰ τοὺς ἀντιμετωπίσουν, γιατὶ φοβοῦνται τὶς θέσεις τους.