.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Μακαρισμοί Οικογένειας



Όπου Χριστός, εκεί Ευλογία και όπου Ευλογία, εκεί ευτυχία 

Μακάριο το σπίτι που το κυβερνάει ο ΧΡΙΣΤΟΣ. 

Μακάριο το σπίτι, που το καταστατικό του έχει το Ευαγγέλιο. 

Μακάριο το σπίτι που αποτελεί κατ' οίκον Εκκλησία. 

Μακάριο το σπίτι, που όλοι προσεύχονται. 

Μακάριο το σπίτι, που ο ένας υποχωρεί για τον άλλον. 

Μακάριο το σπίτι, που βασιλεύει η Αγάπη και όπου Αγάπη, εκεί ο ΧΡΙΣΤΟΣ.
Και όπου ΧΡΙΣΤΟΣ, εκεί Ευλογία.
Και όπου Ευλογία, εκεί ευτυχία. 

Εκεί γαλήνη, εκεί χαρά, και εκεί σωστός παράδεισος. 

Από έναν Αγαπημένο Γέροντα Μόναχο του Αγίου Όρους.