Μὲ τίποτα δὲν πρέπει νὰ ἐπιτρέψετε νά …
ξυπνήσει ὁ πιστὸς Λαός!!!
Οἱ Οἰκουμενιστὲς καθημερινῶς ὑλοποιοῦν τὰ σχέδιά τους, χάρη στὴν προδοτικὴ στάση τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τῶν Ἐπισκόπων, τῶν Ἀδελφοτήτων καὶ τῶν Γερόντων. Πέρασαν τὰ ἀπαραιτήτως ἀναγκαῖα στὴν ληστρικὴ Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, καταλυτικὰ ὅμως τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, καὶ συνεχίζουν τὴν ὑλοποίηση τῶν σχεδίων τους, ἀφοῦ ἔχουν ἀδρανοποιήσει τὸν πιστὸ Λαό, χρησιμοποιώντας ἐπί μέρουςαἱρέσεις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ ἐργαζόμενοι ἐπὶ δεκαετίες ἐπέβαλαν ὡς ὀρθόδοξη πίστη: τὸν ἐπισκοποκεντρισμὸ καὶ τὴνγεροντοκρατία! Ὁ δεξιὸς βραχίων τοῦ Βαρθολομαίου (καὶ ἀριστερὸς τοῦ Πάπα), ὁ εὐϋπόληπτος στὸ χῶρο τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ τῶν Παπικῶν καὶ ἀνυπόληπτος στὸ χῶρο τῶν Ὀρθοδόξων, μεγάλος αἱρετικὸς Ἰωάννης Ζηζιούλας, θὰ γελάει κάτω ἀπὸ τὰ μουστάκια γιὰ τὴν νίκη του αὐτή.
Βέβαια, καὶ πρῶτος καὶ τελευταῖος γελάει ὁ Θεός –τὰ ἀνθρώπινα γέλια εἶναι γιὰ κλάματα– ἀφοῦ «ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖς ἐκγελάσεται αὐτούς, καὶ ὁ Κύριος ἐκμυκτηριεῖ αὐτούς»! (Ψαλμ. 2, 4).
Πάντως τὰ τελευταῖα γεγονότα δείχνουν ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς βιάζονται νὰ πετύχουν τὸ «στοίχημα» ποὺ ἔβαλαν μὲ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης ποὺ τοὺς κυρίευσε. Γι’ αὐτὸ ἄφησαν τὴν τάχα ἀδιάφορη ἕως εἰρωνικὴ τακτικὴ ποὺ κρατοῦσαν καὶ ἄρχισαν νὰ σκληραίνουν τὴν στάση τους, μεταχειριζόμενοι ἐναλλάξ τὴν κολακεία καὶ τὶς ἀπειλές· κολακεύουν, ἐκφοβίζουν, διώκουν τοὺς ἀντιδρῶντες πιστούς (κληρικούς, μοναχοὺς καὶ λαϊκούς). Κι αὐτὸ γιατὶ βλέπουνὅτι ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ δὲν ἀντέχει ἄλλο τὴν κοροϊδία ἀπὸ τοὺς ποιμένες ποὺ συμβιβάστηκαν μὲ τὴν αἵρεση, καὶ ἀκολουθοῦν τὴν ἁγιοπατερικὴ ὁδὸ τῆς ἀποτειχίσεις καὶ τῆς διακοπῆς μνημοσύνουτῶν αἱρετιζόντων Οἰκουμενιστῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν Μητροπολιτῶν ποὺ κοινωνοῦν μαζί τους.
Τὰ τελευταῖα γεγονότα ποὺ μᾶς παρακίνησαν νὰ γράψουμε τὰ παραπάνω εἰσαγωγικά, λοιπόν, δείχνουν ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς ἀλλάζουν στάση ἀπέναντι στοὺς ἐναντιούμενους στὴν Παναίρεση πιστούς. Θέλουν νὰ προλάβουν, νὰ μὴ πληθύνουν, οἱ ἕως τώρα χαλαρὲς καὶ ἄτολμες ἀντιδράσεις τῶν Ὀρθοδόξων. Γνωρίζουν ὅτι (τουλάχιστον μέχρι σήμερα) δὲν ὑπάρχει κοινὴ γραμμὴ στοὺς ἀγωνιζομένους κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν. Εἶναι ἱκανοποιημένοι μὲ τὸν ἐναντίον τους χαρτοπόλεμο, ὁ ὁποῖος τοὺς διευκολύνει ἀφάνταστα γιὰ τὴν ἐμπέδωση τῆς αἱρέσεως, ἀφοῦ ἐκτονώνει τὴν ἀγανάκτηση τῶν πιστῶν κατὰ τῶν κακόδοξων ἐνεργειῶν τους καὶ ἐμποδίζει τοὺς πιστοὺς νὰ προχωρήσουν σὲ ἀποτειχίσεις, τὸ μόνομέτρο ποὺ φοβοῦνται.
Ἀντελήφθησαν, ὅμως, ὅτι τελευταῖα, τὸ σκηνικὸ ἀλλάζει, ἀφοῦ ἔχουν γίνει κι ἔχουν ἐπίσης δρομολογηθεῖ ἀποτειχίσεις ἱερέων, ἡγουμένων, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν πέφτουν στὴν παγίδα τῆς κακῆς ὑπακοῆς σὲ Ἐπισκόπους ποὺ σιγοντάρουν τὴν αἵρεση. Γι' αὐτὸ περνοῦν στὴν ἀντεπίθεση· μιὰ ἀντεπίθεση ποὺ ἀποκαλύπτει τὴν γύμνια τους καὶ τὴν κακία τους. Πρὸς τοῦτο ἐπιστρατεύθηκαν Οἰκουμενιστὲς Μητροπολίτες, Ἐπίσκοποι, πρωτοπρεσβύτεροι, καθηγητὲς Πανεπιστημίων, ἀλλὰ καὶ «ἀντι-Οἰκουμενιστὲς» Μητροπολίτες καὶ λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι,
Διδάσκουν:«Ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία» [καὶ ἐννοοῦν: ὑπακοὴστὸν Οἰκουμενιστὴ ἢ σιωπῶντα Οἰκουμενιστῆ Ἐπίσκοπο καὶἀνυπακοὴστὴν Ἐκκλησία ποὺ διδάσκει ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς]. Διδάσκουν: «Ὅπου ὁ Ἐπίσκοπος ἐκεῖ καὶ ἡ Ἐκκλησία» [ἀλλὰ δὲν διευκρινίζουν ὅτι ὁ αἱρετικὸς Ἐπίσκοπος, μὲ τὴν αἵρεση ἢ τὴν ἐπικοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς, λειτουργεῖ ὡς ψευδεπίσκοπος καὶ ἐπιμολύνει ὅσους κοινωνοῦν μαζί του, ἀσχέτως ἂν τὰ μυστήρια ποὺ τελεῖ –ἕως ὅτου καθαιρεθεῖ– μεταδίδουν την Χάρη σὲ ὅσους ἀγνοοῦν].
Διδάσκουν: «Ὁ ποιμὴν εἶναι ποιμὴν καὶ τὸ πρόβατο πρόβατο» [χωρὶς νὰ μᾶς λένε ὅτι ὁ αἱρετίζων ποιμήν, δὲν εἶναι κἂν ποιμήν, ἀλλὰ ψευδεπίσκοπος καὶ μισθωτὸς ποιμήν!]. Διδάσκουν: «Οι Αρχιερείς που συμμετείχαν εις τας εργασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης» ἦταν Ὀρθόδοξοι ὁμολογητὲς καὶ ἔπραξαν ὅ,τι καὶ «οι Άγιοι Απόστολοι… και οι άγιοιΘεοφόροι 630 Πατέρες της Δ΄ ΟικουμενικήςΣυνόδου της Χαλκηδόνος»!!! (ἐδῶ).
Διδάσκουν αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλά. Κι ὅλα αὐτὰ σὲ διάστημα μιᾶς ἑβδομάδος! Μάλιστα συνέβη καὶ τὸ ἑξῆς:
Στὴν Κόρινθο πραγματοποιήθηκε μιὰ Σύναξη σὲ σπίτι (ἐν εἴδει κατακόμβης) μὲ θέμα τὴν κατάσταση τῆς Ἐκκλησίας ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος καὶ τὴν τραγικότητα τῆς πτώσεως τῶν Ποιμένων, στὴν ὁποία παρευρεύθηκαν ἀποτειχισμένοι (ἄνδρες καὶ γυναῖκες μοναχοί, θεολόγοι καὶ θεολογοῦντες καὶ λίγοι, ἀλλὰ ζήλῳ πεπληρωμένοι λαϊκοί). Συνάχθηκαν ἐκεῖ ἀπὸ διάφορα μέρη τῆς Πελοποννήσου, τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος καὶ ἀπὸ τὴν Ἀθήνα, γιὰ νὰ ὁμολογήσουν –ὁμόδοξοι καὶ ὁμόψυχοι, πάντα μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ ὑπὸ τὸν φόβο -κάποιοι- διωγμοῦ τους ἀπὸ τὸν μητροπολίτη Κορίνθου– τὴν πίστη τους. Στὴν σύναξη αὐτὴν διαβάστηκε καὶ ἡδήλωση ἀποτειχίσεως ἑνός ἀκόμη Μοναχοῦ, ὁ ὁποῖος τὴν παρέδωσε στὸν Μητροπολίτη του καὶ τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα θὰ ἀποκαλύψουμε μόλις ὁ Μητροπολίτης τοῦ ἀπαντήσει.
Τὸ ἴδιο, ὅμως, ἀπόγευμα τῆς συνάντησης αὐτῆς ὁ Δεσπότης τῆς Κορίνθου, ὁ ὁποῖος «ἔμαθε» γιὰ τὴν σύναξη αὐτὴ ἀπὸ ἕνα ἢ δύο καλοθελητὲς ποὺ τὸν πληροφόρησαν, ἐξαπέλυσε τὶς γνωστὲς κορῶνες του. Θὰ θυμᾶσθε πὼς πρὸ μηνῶν ὁ κ. Διονύσιος εἶπε πὼςδὲν ὑπάρχει λόγος νὰ ἀνησυχοῦμε γιὰ κάποια Παναίρεση! Παναίρεση εἶναι (εἶπε), «νὰ ἀρνηθεῖ τὸ ποίμνιο τοὺς ποιμένες, διότι τότε, χωρὶς τοὺς ποιμένες» (δηλ. τοὺς ψευδοποιμένες) «δὲν θὰ ἔχουμε κἂν Ἐκκλησία!!!
Τώρα, συνέχισε στὸ ἴδιο πνεῦμα (ὁ κ. Διονύσιος) καὶ «μίλησε για σχισματικές κινήσεις στὸ χώρο της Εκκλησίας και επανέλαβε πὼς“ο ποιμήν είναι ποιμήν και το πρόβατο πρόβατο”… Τόνισε δέ: “να έχετε εμπιστοσύνη στους ποιμένες σας, στους Πατέρες σας”»! (ἀσχέτως ἂν αὐτοὶ ἀποδέχτηκαν ΣΥΝΟΔΙΚΑ στὴν Κρήτη κακοδοξίες!!!).