.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ



Βλέπεις λοιπόν ότι δεν είναι αρκετή μόνον η προσευχή μας, αν δε γίνη σύμφωνα με τους κανόνες που έθεσε ο ίδιος ο Χριστός; Ποιους νόμους έχει θέσει; Να προσευχώμαστε για τους εχθρούς και για εκείνους που μας ενοχλούν και μας στενοχωρούν πολύ. Αν δεν το κάνουμε αυτό, σίγουρα θα χαθούμε˙ και αυτό γίνεται φανερό από το παράδειγμα του Φαρισαίου. Διότι, αν αυτός που δεν προσευχήθηκε εναντίον των εχθρών του, τιμωρήθηκε τόσο πολύ μόνον από την κενοδοξία του, πώς θα τιμωρηθούν εκείνοι που απευθύνουν στο Θεό μεγάλους και πολλούς λόγους εναντίον των εχθρών;
Τι κάνεις άνθρωπε; ζητάς συγχώρεσι των αμαρτιών και γεμίζεις τη σκέψι σου με θυμό; Όταν πρέπει να είμαστε περισσότερο ήμεροι από κάθε άλλη φορά, επειδή συνομιλούμε με το Θεό και Τον παρακαλούμε για τα παραπτώματά μας, ζητώντας ευσπλαγχνία, φιλανθρωπία και συγγνώμη, τότε γινόμαστε περισσότερο άγριοι και περισσότερο θηρία και γεμίζουμε το στόμα μας από πικρία; Πες μου, πώς θα σωθούμε, όταν από τη μια μεριά παρουσιάζουμε εικόνα ικετών και από την άλλη προσφέρουμε λόγια υπερηφάνειας και εξοργίζουμε τον Κύριο εναντίον μας; Ήλθες για να θεραπεύσης τα δικά σου τραύματα και όχι να κάνης βαρύτερα τα τραύματα του πλησίον˙ είναι καιρός συγχωρήσεως, καιρός προσευχής και στεναγμού, και όχι οργής˙ είναι καιρός δακρύων, όχι θυμού˙ καιρός συντριβής της καρδιάς και όχι οργής. Γιατί συγχέεις την τάξι; Γιατί πολεμείς τον εαυτό σου; Γιατί καταστρέφεις το πνευματικό σου οικοδόμημα;

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ 
 Τα νεύρα της ψυχής.
Χρυσοστομικός Άμβων Ε΄ΕΚΔΟΣΙΣ: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου.
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους

ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ