...Πράγματι, ἐξαπλώθη κακία ἕως τῶν νεφελῶν καί ὀλίγοι πλέον εἶναι οἰ ἀκούοντες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ...Ὦ καί πόσον ἐξεκλίναμεν τῆς ἀληθείας καί τήν κακίαν ὁμοῦ μέ τήν ἀσέβειαν ἐγκολπωθήκαμεν! Τίς φόρνιμος νά μήν κλαύσῃ τήν κατάστασιν τοῦ ἔθνους μας; Τίς νουνεχής φιλόχριστος νά μή θρηνήση τήν διπλήν ἀπώλειαν, ψυχικῶς κάι σωματικῶς, τῶν ὀρθοδόξων Γραικῶν;...Τίνος ἕνεκεν μᾶς εὖρον τοσαῦτα κακά; Οὐχί διατί ἀφήσαμεν Κύριον τόν Θεόν μας; Καί παροργίζομεν Αὐτόν διά τῆς κακίας μας; Καί ὄχι μόνον Τόν ἐγκαταλείψαμεν ἀλλά ἐγενήκαμεν καί πολέμιοι τῆς Ὀρθοδοξίας...Ἕως ὅτου εἴχαμεν τήν θεοσέβειαν, καί διατηρούσαμεν δικαιοσύνην ἐξουσιάζαμεν Ἀνατολήν καί Δύσιν, καί εἴμεθα δεδοξασμένοι παρά πάντα τά ἔθνη· ὅταν ὅμως ἐξεκλίναμεν, κληρικοί τε καί λαϊκοί ἀπό τοῦ Κυρίου, τότε καί Αὐτός ἀπέστρεψε τό πρόσωπόν Του ἀφ' ἡμῶν καί παραδοθήκαμεν εἰς τά ἔθνη· "δίκαιος εἶ Κύριε, καί δικαιοσύνας ἠγάπησας"..."Οὐδείς γάρ ἤλπισεν ἐπί Κύριον καί ἐγκατελείφθη εἰς τόν αἰῶνα". Ἡμεῖς ὅμως εἰς ποῖον ἐλπίζομεν να΄μᾶς βηθήση; Ἐνῶ εἴμεθα πολέμιοι καί ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, εἰς ποῖον θαρροῦμεν να΄μᾶς ἐλευθερώση;...
...Δέν εἶναι, κύριοι, πιστός ἐκεῖνος ὁπού ὁμολογεῖ μόνον ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Υἱός Θεοῦ, ὄχι· τοῦτο καί τά διαμόνια τό πιστεύουν καί φρίττουν, ἀλλά τί ὄφελος εἰς αὐτούς· καί ἐσεῖς λέγετε, ὅτι δέν ὑπάρχουν δαιμόνια, καί τολμᾶτε νά πείθετε τήν ὀρθόδοξον νεολαίαν πώς δέν ὑπάρχουν δαιμόνια, ἐνῶ καί ἡ Παλαιά καί Νεά Γραφή, περί δαιμόνων ὀμιλεῖ. Δέν τό γνωρίζετε, ὅτι τά τοιαῦτα φρονήματα εἶναι ἀνθρώπων ἀθέων καί βλασφημίες κατά τοῦ Χριστοῦ; ἐπειδή καί ἐκεῖνα ὁπού Αὐτός ἐκήρυξεν, ἐσεῖς τά ἀναιρεῖτε· βλέπετε, λοιπόν εἰς πόσα ἀτοπήματα περιπίπτετε διά νά μή ἔχετε πεῖραν τῆς Ἁγίας Γραφῆς;..ἐκαταστρέψατε τήν νεολαίνα καί ὅλα τά Χριστιανικά ἤθη, ἀθεόφοβοι· κάλλιον τό εἶχα νά ἀπόθνησκα, διά νά μή βλέπω, παρά ὁπού ζῶ καί βλέπω τάς τέχνας καί σκευωρίας σας, διά τῶν ὁποίων ζητεῖτε νά φθείρετε τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ· λύκοι αἱμοβόροι, ὁπού θανατώνετε τάς ψυχάς τῶν χριστιανῶν, τάς ὁποίας ὁ Χριστός ἐξηγόρασεν ἀπό τάς χεῖρας τοῦ διαβόλου, μέ τήν χύσιν τοῦ πολυτιμήτου αὐτοῦ αἵματος...ἡ ἀσέβεια ὁπού ἐκατακυρίευσεν (ὄχι μόνον τήν νεολαίαν), ἀλλά καί τόν χυδαῖον λαόν, πόθεν ἐξῆλθεν; καί ποῖος τήν ἔσπειρεν; οὐχί ἐσεῖς, ἀθεόφοβοι; Ἐγώ τούς φαύλους καί αἱρετικούς διαδασκάλους κατηγορῶ καί ὄχι τούς καλούς· τίνος χάριν, λοιπόν, ἐταράχθητε ὅλοι σας; Πιστεύω, διά νά μή ἀγαπᾶτε τήν θρησκείαν σας, τούτου χάριν προτιμᾶτε τήν φιλίαν τῶν ἀνθρώπων, παρά τοῦ Θεοῦ…
Ὅσιος Γέρων Παχώμιος (+1905)
(Σταχυολογήματα)
β΄ μέρος
(Σταχυολογήματα)
β΄ μέρος
Ἁγιογραφικές καί πατερικές μαρτυρίες
Ἐκδόσεις: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"