.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Οἰκουμενιστικὸν θέατρον

Ο ΠΑΠΑΣ, τὸ διήμερο 29 καὶ 30 Νοεμβρίου, ἐπισκέφθηκε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἀνταποκρινόμενος σὲ σχετικὴ πρόσκληση καὶ μὲ τὶς δύο ἰδιότητες, ὡς ἀρχηγὸς κράτους καὶ ὡς μοναδικὸς ἀντιπρόσωπος τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς! Καὶ τὰ δύο ἀπαράδεκτα.Ξεχνάει ὁΠάπας ὅτι ὁ Χριστὸς καὶ οἱ Ἀπόστολοι δὲν εἶχαν καμία σχέση μὲ τὴν πολιτικὴ ἐξουσία καὶ αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὑπῆρξαν θύματά της. Ἀντίθετα, ὁ Πάπας ὑπῆρξε πολλὲς φορὲς θύτης καὶ μάλιστα τῶν Ὀρθοδόξων. Ξεχνάει ἀκόμα ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἔκανε ποτὲ πληρεξούσιο σὲ κανένα, οὔτε βέβαια καὶ στὸν ἴδιο, γιὰ νὰ τὸν ἐκπροσωπεῖ καὶ μάλιστα ὡς πρῶτος καὶ ἀλάθητος! Ὅλα αὐτὰ φανερώνουν ὅτι ὁ κοσμικὸς Πάπας εἶναι πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὸ Χριστὸ καὶ τὸ Εὐαγγέλιό του. Δὲν εἶναι μέλος τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπὸ πολλοὺς αἰῶνες βιώνει τὴν αἵρεσή του, ἡ ὁποία συνεχῶς ἐμπλουτίζεται καὶ κόβει κάθε ἐλπίδα ἐπιστροφῆς του στὴν Ἐκκλησία! Αὐτὸς εἶναι ὁ Πάπας καὶ τέτοιος θὰ παραμείνει. Ὁ δικός μας ὅμως Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, γιατί τὰ ἀγνοεῖ ὅλα αὐτὰ καὶ τὸν προσκαλεῖ στὸ Φανάρι καὶ συμπροσεύχεται μαζί του, καταπατώντας τοὺς ἱεροὺς κανόνες καὶ περιφρονώντας ὅλους τοὺς Ἁγίους, παλαιότερους καὶ νεώτερους, οἱ ὁποῖοι τόνιζαν καὶ ξανατόνιζαν ὅτι ὁ Πάπας εἶναι ὁ μεγάλος αἱρετικός, ἀπ᾽ τὸν ὁποῖο οἱ Ὀρθόδοξοι πρέπει νὰ τηροῦν ἀποστάσεις ἀσφαλείας.

Καὶ ὅμως ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα τῶν προκατόχων του καὶ μάλιστα μὲ περισσότερο ζῆλο,θεωρεῖ τὸν Πάπα πεφιλημένο ἀδελφὸ καὶ τὴν «ἐκκλησία» του τμῆμα τῆς μίας Ἐκκλησίας. Ἕνα τμῆμα κατέχει ἐκεῖνος, ἕνα ὁ ἴδιος καὶ μερικὲς ἑκατοντάδες τμήματα οἱ πεφιλημένοι ἐπίσης ἀδελφοί του Προτεστάντες. Δηλαδή, πάντα κατὰ τὴ γνώμη τοῦ Πατριάρχη, ἡ Ἐκκλησία εἶναι διαιρεμένη καὶ πρέπει νὰ ἑνωθεῖ. Θαυμάστε κορυφαία θεολογικὴ ἐφεύρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ποὺ δηλητηριάζει τὴν Ἐκκλησία καὶ οὐσιαστικὰ τὴν καταργεῖ! Ἀλήθεια, μπορεῖ κανεὶς νὰ μᾶς ἐξηγήσει σὲ ποιὸ ἀπὸ τὰ πολλὰ τμήματα βρίσκεται ἡ ἀλήθεια; Γιατί, ὅπως γνωρίζουν καὶ τὰ μικρὰ παιδιά, ἡ ἀλήθεια δὲν τεμαχίζεται παρὰμόνο διαστρεβλώνεται, συσκοτίζεται καὶ ἀπορρίπτεται ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ δὲν ἔχουν φόβο Θεοῦ.
Ἐδῶ ἀνοίγω μιὰ μικρὴ παρένθεση. Συχνὰ ὁ Πατριάρχης τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων κ. Βαρθολομαῖος μᾶς θυμίζει τὸ θέμα τῶν Νέων Χωρῶν καὶ μᾶς ἀπειλεῖ ὅτι ἀνὰ πᾶσα στιγμή, θέλουμε δὲ θέλουμε, μπορεῖ νὰ ἀποσπάσει τὴν Ἤπειρο, τὴ Μακεδονία καὶ τὴ Θράκη ἀπὸ τὴν αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ νὰ τὶς ἐντάξει σὲ ἡμιαυτόνομη Ἐκκλησία «ἔχουσα τὴν ἐξάρτησιν ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου». Ἡ ἀπειλὴ αὐτὴ δὲν θὰ ὑπῆρχε, ἂν πραγματικὰ σκεφτόταν τὸ Γένος καὶ ἀνησυχοῦσε γιὰ τὴν τύχη του. Ἡ πατριωτικὴ στάση εἶναι μία καὶ ἂς φαίνεται τολμηρὴ καὶ ἀνιστόρητη: Στὴν Ἑλλάδα πρέπει νὰ ὑπάρχειμία καὶ μόνη αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία, στὴν ὁποία θὰ ἀνήκουν καὶ ἡ Κρήτη καὶ τὰ Δωδεκάνησα καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Καὶ παράλληλα ὁ Πατριάρχης τοῦ Γένους θὰ διατηρήσει τὴν τιμὴ καὶ τὸν σεβασμὸ ποὺ τοῦ πρέπει.Καὶ μὴ ξεχνᾶμεὅτι ὁ ἴδιος κοιμᾶται καὶ ξυπνάει μὲ τὸ ὅραμα τῆς ἕνωσης τῶν «Ἐκκλησιῶν», ἐνῶ δὲν ἔχει τὸ ἴδιο ὅραμα καὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος! Κλείνω ἐδῶ τὴν παρένθεση μὲ πολλὴ ἀνησυχία καὶ ἀγανάκτηση καὶ ἐπανέρχομαι στὸ θέμα μου. Παίχτηκε λοιπὸν μὲ ἐπιτυχία ἡ θεατρικὴ παράσταση τῆς ἐπίσκεψης τοῦ Πάπα στὸ Φανάρι κατὰ τὸ πρότυποτοῦ2006. Συμπροσευχές, ἀσπασμοί, ξύλινοι λόγοι, ὑποκρισία, θεατρινισμός, δῶρα ἐπὶ δώρων καὶ ἀνησυχία γιὰ τὴν εἰρήνη τοῦ κόσμου.Γιὰ μιὰ ἀκόμηφοράἀποδείχτηκε ὅτι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχηςκ.Βαρθολομαῖος εἶναι θερμὸς ὑποστηρικτὴς τῆς ἕνωσης τῶν «ἐκκλησιῶν», γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε ἐπιτέλους τὴ μία Ἐκκλησία! Ἐμεῖς ὅμως διαφωνοῦμε μαζί του, πιστεύουμε στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ δὲν μιλοῦμε γιὰ ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν», ἀλλὰ γιὰ ἐπιστροφὴ τῶν ἑτεροδόξων στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Ορθόδοξος Τύπος, 5/12/2014