ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 18η Δεκεμβρίου 2014.
ΑΡΧΗ ΩΔΙΝΩΝ Η ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΓΙΑ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ
Ο Οικουμενισμός έχει αλώσει πολύ περισσότερο τον κόσμο, απ’ ότι φανταζόμαστε. Ιδιαίτερα έχει αλώσει την δυτική «χριστιανοσύνη», η οποία, αποκομμένη από τη Χάρη του Θεού και τη γνήσια πνευματικότητα, η οποία βιώνεται μόνο μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, ολισθαίνει από πτώσεως εις πτώσιν. Η πλάνη γίνεται το ισχυρό εφαλτήριο για την υιοθέτηση και άλλων πλανών, ώστε η αίρεση να γίνεται παναίρεση.
Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από ένα μείζονος σημασίας γεγονός, που συνέβη πριν λίγο καιρό στις Η.Π.Α. και το οποίο θα σηματοδοτήσει ένα νέο σκηνικό στον τομέα του πανθρησκειακού οράματος της«Νέας Υδροχοϊκής Εποχής».
Ο έγκριτος και διακεκριμένος δημοσιογράφος - τουρκολόγος και ομολογητής της Ορθοδοξίας κ. Ν. Χειλαδάκης αποκάλυψε ένα πρωτοφανές συμβάν, στις 14 Νοεμβρίου ε. ε. Παραχωρήθηκε ο Καθεδρικός Ναός της Ουάσιγκτον στους μουσουλμάνους να τελέσουν δική τους λατρεία! Μεταξύ των άλλων έγραψε και τα εξής: «Η παγκοσμιοποίηση και η πανθρησκεία σε όλο της το μεγαλείο! Μέσα στον καθεδρικό, υποτίθεται χριστιανικό ναό της αμερικανικής πρωτεύουσας, στην Ουάσιγκτον, πριν από λίγες μέρες μουσουλμάνοι τέλεσαν την μουσουλμανική προσευχή της Παρασκευής, (Cuma), γνωστή ως namaz, για πρώτη φορά στην ιστορία του ναού και για πρώτη φορά σε ναό που δεν έχει καμία σχέση με την θρησκεία του Ισλάμ καθώς έχει κτιστεί για την χριστιανική λατρεία. […] Μερικές εκατοντάδες μουσουλμάνοι των Ηνωμένων Πολιτειών συγκεντρώθηκαν εκεί για να προσευχηθούν στον Αλλάχ και στον προφήτη τους τον Μωάμεθ. […] Για το ιστορικό αυτό γεγονός εξέφρασε την απόλυτη ικανοποίησή του ο πρόεδρος του ιδρύματος, “Σύνδεσμοι Αμερικανικού Ισλάμ”, (CAIR), Rulla Allouch, ο οποίος σε δήλωσή του τόνισε πως σήμερα επιτεύχθηκε άλλο ένα βήμα προσέγγισης μουσουλμάνων και χριστιανών και πρόσθεσε ότι οι προσπάθειες αυτές θα συνεχιστούν για την προσέγγιση και με άλλες θρησκείες, όπως ο βουδισμός και ο ινδουισμός που στις Η.Π.Α. έχουν αρκετούς οπαδούς, με τους οποίους υπάρχει συνεχής διάλογος με τους μουσουλμάνους των Η.Π.Α.».
Θεωρούμε το γεγονός αυτό μια πολύ καλά ενορχηστρωμένη ενέργεια. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ενώ στις Η.Π.Α. υπάρχουν χιλιάδες τζαμιά, εν τούτοις τους παραχωρήθηκε ο καθεδρικός χριστιανικός ναός της πόλεως να κάμουν την τελετή τους. Επίσης έχει σημασία, ότι δεν τους παραχωρήθηκε κάποιος άλλος ναός, αλλά ο καθεδρικός. Αν διαβάσουμε με προσοχή τις δηλώσεις του μουσουλμάνου αξιωματούχου, προέδρου του ιδρύματος, «Σύνδεσμοι Αμερικανικού Ισλάμ», μπορούμε να εξηγήσουμε το γεγονός. Πρόκειται για την«προσέγγιση μουσουλμάνων και χριστιανών».Μ’ άλλα λόγια το γεγονός εντάσσεται στα πλαίσια του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, ο οποίος εργάζεται πυρετωδώς τα τελευταία χρόνια να «φέρει κοντά» τις θρησκείες του κόσμου, με απώτερο σκοπό την ένωσή τους και τη δημιουργία της δαιμονικής Πανθρησκείας. Ως γνωστόν βασικό δόγμα του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού είναι ότι η αλήθεια δεν υπάρχει πουθενά αυτούσια και κατ’ αποκλειστικότητα, αλλά είναι διεσπαρμένη στις διάφορες πίστεις και θρησκείες. Με τη συνένωση των επί μέρους πίστεων, θα μπορέσουν οι άνθρωποι να γνωρίσουν την καθολική αλήθεια! Πρωτοπόρος σε αυτή την προσπάθεια της προσέγγισης είναι ο Παπισμός, ο οποίος ήδη κατά την Β΄ Βατικάνειο Σύνοδο (1962-1965), με την γνωστή Συνοδική Εγκύκλιο Nostra Aetate, επιχειρεί το πρώτο επίσημο άνοιγμα προς τις άλλες θρησκείες, όπου διακηρύσσεται: «Με εκτίμηση ατενίζει η Εκκλησία και τους Μουσουλμάνους, οι οποίοι λατρεύουν τον ένα και μοναδικό Θεό τον ζώντα… τον εύσπλαχνο και παντοδύναμο, τον δημιουργό ουρανού και γης, που μίλησε στους ανθρώπους». Στο ίδιο «μήκος κύματος»κινούνται και οι πολυάριθμες παραφυάδες του Προτεσταντισμού, οι οποίες, αφού υποβίβασαν την Εκκλησία σε «ατομική θρησκευτικότητα», βλέπουν με συμπάθεια τους πιστούς των άλλων θρησκειών και αποζητούν την κοινωνία μαζί τους. Έστω για παράδειγμα οι λεγόμενοι «χριστιανοί σιωνιστές», οι οποίοι έχουν αποθεώσει κυριολεκτικά την ιουδαϊκή θρησκεία. Ο διάλογος και η προσέγγιση με τις δύο άλλες μονοθεϊστικές θρησκείες, τον Ιουδαϊσμό και το Ισλάμ, (για τις οποίες έγινε γενικά παραδεκτό, ότι πιστεύουν στον ίδιο Θεό), θεωρήθηκε ως έκφραση αγάπης, ως «αγαπητική έξοδος» προς τον πλησίον προς μετάδοση του μηνύματος της χριστιανικής πίστεως. Θεωρήθηκε ακόμη ως μία αναγκαιότητα για την αντιμετώπιση του θρησκευτικού και ιδιαίτερα του ισλαμικού φανατισμού, την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, των ποικίλων κοινωνικών προβλημάτων που μαστίζουν την ανθρωπότητα, την ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία των θρησκειών στις σύγχρονες πολυθρησκευτικές κοινωνίες και την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της αδελφοσύνης μεταξύ των λαών. Στην πραγματικότητα όμως εξυπηρετεί και προωθεί τα σκοτεινά σχέδια της Νέας Εποχής, την ομογενοποίηση όλων των θρησκειών, προκειμένου έτσι να οικοδομηθεί το νέο θρησκευτικό μοντέλο της πανθρησκείας του Αντιχρίστου.
Το τραγικό είναι ότι στις διάφορες διαθρησκειακές συναντήσεις συμμετέχουν και ορθόδοξοι κληρικοί και θεολόγοι, όπως λ. χ. στις συναντήσεις της Ασίζης. Το δε ακόμη χειρότερο είναι, ότι συχνά λαμβάνουν μέρος σε συμπροσευχές με τους αλλόθρησκους. Κλασικό παράδειγμα η συμπροσευχή για «τη σωτηρία του πλανήτη» στην Γροιλανδία το 2007, ενώπιον ειδώλου – σφαίρας της γης, Άλλο παράδειγμα, τα κοινά με τους μουσουλμάνους δείπνα «seftar», κατά την «νηστεία»του Ραμαζανιού. Επίσης η προσφορά ως δώρου «του Κορανίου», το οποίο μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως «άγιο», η ανοικοδόμηση διαθρησκειακού ναού στο Βερολίνο, το άναμμα της «επτάφωτης λυχνίας» στις ιουδαϊκές συναγωγές, κ.α. Ο Διαθρησκευτικός Οικουμενισμός είναι το τρίτο σκέλος της παγκοσμιοποίησης, ο οποίος θέλει να δημιουργήσει την παγκόσμια θρησκεία για την παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα. Στην ουσία όμως θέλει να εξαφανίσει τον Χριστιανισμό μέσα σε αυτή την διαθρησκειακή χοάνη και κυρίως την Ορθοδοξία μας, την γνήσια και ανόθευτη μορφή του Χριστιανισμού, η οποία αποτελεί την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, την αληθινή Εκκλησία του Χριστού.
Περαίνοντας, θεωρούμε ότι το πρωτόγνωρο αυτό γεγονός είναι η αρχή για ακόμη «τολμηρότερα»ανοίγματα προς το «πλησίασμα» και εν τέλει την ένωση των θρησκειών του κόσμου. Καλούμε τους πιστούς της τοπικής μας Εκκλησίας να μη δίνουν σημασία σε αυτά τα ολέθρια διδάγματα και να συνειδητοποιήσουν το γεγονός ότι η Αγία μας Εκκλησία δεν είναι θρησκεία, πολλώ δε μάλλον όμοια με τις θρησκείες του κόσμου και ως εκ τούτου ουδεμία ανάγκη έχει να κοινωνεί με αυτές και το χειρότερο, να προσβλέπει στην ένωση μ’ αυτές!
Εκ του Γραφείου επι των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών