Ἐνθυμήσου τάς ἀπείρους εὐεργεσίας τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς γλυκυτάτης Μητρός Του καί ἔχε ὑπομονήν εἰς τούς ἐπερχομένους σοι πειρασμούς.
Πάντοτε βοηθεῖ ὀ Θεός, πάντα προφθάνει, ἀλλά θέλει ὑπομονήν. Ἀκούει ἀμέσως, ὅταν φωνάζωμεν, ἀλλ' ὄχι κατά τήν ἰδική σου γνώμην.
Ἐσύ νομίζεις ὅτι δέν ἔφθασεν ἀμέσως ἡ φωνή σου εἰς τούς Ἁγίους, εἰς τήν Παναγίαν μας, εἰς τόν Χριστόν. Μά, προτοῦ ἐσύ νά φωνάξῃς, οἱ Ἅγιοι ἔσπευσαν εἰς βοήθειάν σου, γνωρίζοντες ὅτι θά τούς ἐπικαλεσθῇς καί θά ζητήσῃς τήν ἐκ Θεοῦ προστασία τους.
Ὅμως ἐσύ, μή βλέποντας πέραν αὐτῶν ὅπου φαίνονται καί μή γνωρίζοντας πῶς ὀ Θεός κυβερνᾷ τόν κόσμον, θέλεις εὐθύς ὡς ἀστραπή νά γίνῃ τό αἴτημά σου. Ὅμως δέν εἶναι ἔτσι. Ὁ Κύριος ζητεῖ τήν ὑπομονήν. Θέλει νά δείξῃς τήν πίστιν στου. Δέν εἶναι μόνη ἡ προσευχή ὅπου νά λέγῃ κανείς ὡσάν παπαγάλος. Εἶναι ἀνάγκη νά συνεργῇ εἰς ὅσα εὔχεται καί κατόπιν νά μάθῃ νά περιμένῃ. Ἰδού ὅτι ἔγινεν ὄ,τι ἐχθές καί προχθές ἐπεθύμεις. ὅμως ἐζημιώθης, διότι δέν εἶχες ὑπομονήν νά ἀναμένῃς· ὁπότε κερδίζεις μαζί τά μέν καί τά δέ, πρόσκαιρα καί αἰώνια.
Τώρα θυμώνεις καί ἀθυμεῖς καί λυπεῖσαι, λογιζομένη ὄτι βραδύνει νά ἀπαντήσῃ ὁ οὐράνιος Πατήρ. Κἀγώ σοί λέγω ὅτι καί αὐτό θά γίνῃ καθώς το ἐπιθυμεῖς -χωρίς ἄλλο θά γίνῃ- ἀλλά θέλει πρῶτα προσευχήν ἐξ ὅλης ψυχῆς καί κατόπιν νά περιμένῃς. Καί ὅταν ἐσύ παύσῃς νά ἐνθυμῆσαι τό ζητούμενον καί νά τό ζητῇς, τότε θά σοῦ ἔλθῃ ὡς δῶρον τῆς ὑπομονῆς καί τῆς καρτερίας σου.
Ὅταν, εὐχόμενος καί ζητῶν ἐγγίζῃς εἰς ἀπόγνωσιν, τότε ἐγγύς σου ἡ ἐκπλήρωσις τοῦ αἰτήματος. Κάτι κρυπτόν πάθος θέλει νά θεραπεύσῃ μέσα σου ὁ Χριστός καί δι' αὐτό ἀναβάλλει νά χορηγήσῃ τό αἴτημα. Ἄν λάβῃς ἐνωρίτερα, ὁπόταν ἐσύ ἀπαιτῇς μένει τό πάθος σου ἀθεράπευτον. Ἐάν περιμένῃς, λαμβάνεις καί τό ζητούμενον, καί τοῦ πάθους τήν θεραπείαν. Καί τότε χαίρεις μεγίστην χαράν καί εὐχαριστεῖς θερμῶς τόν Θεόν, ὅπου τά πάντα σοφῶς οἰκονομεῖ καί ὅλα πρός τό συμφέρον μας κάμνει.
Δέν ὠφελεῖ λοιπόν, ἐάν ἀθυμῇς, ἐάν στενοχωρῆσαι, ἀν λέγῃς λόγια. Πρέπει νά κλείνῃς τό στόμα. Κανείς νά μήν σέ ἐννοῇ. Καί νά βγαίνῃ καπνός ἀπό τά μάτια καί ὄχι ἀπό τή μύτη. Ὄχι νά ξεφυσᾷς, δῆθεν νά ξεθυμάνῃς, ἀλλά νά γαληνεύῃς· καί διά τῆς ὑπομονῆς καί μακροθυμίας νά καίῃς τόν διάβολον.
ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ
Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐπιστολῶν ἐκ τοῦ βιβλίου
Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Μ΄
ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ