.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Η Βασιλεία των Ουρανών βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν»



Ο π. Σεραφείμ Ρόουζ μην ξεχνώντας ποτέ την ανάγκη να «βιάζει τον εαυτό τον στη χριστιανική πνευματική ζωή, έζησε σύμφωνα με τα ακόλουθα λόγια του αγίου Μακαρίου του Μεγάλου, τα όποια είχε ως οδηγό στην καθημερινή πνευματική του πράξη:
« Ένας άνθρωπος, ερχόμενος προς τον Κύριο, πρέπει να βιάσει τον εαυτό του σε ότι είναι καλό, ακόμη και αν αυτό έρχεται σε αντίθεση με την κλίση της καρδιάς του, προσμένοντας συνεχώς τον έλεός Του με βέβαιη πίστη. 
Να πιέζει τον εαυτό του στην αγάπη όταν δεν έχει αγάπη, να είναι πράος όταν δεν έχει πραότητα, να είναι οικτίρμων και φιλεύσπλαχνος, να επιζητά την ταπείνωση και όταν καταφρονείται να τον υπομένει καρτερικά ... 


Να βιάζει τον εαυτό του στην προσευχή όταν δεν έχει πνευματική προσευχή.Έτσι, ό Θεός, σε εκείνον πού προσπαθεί και βιάζει τον εαυτό του, σε αντίθεση με αυτόν πού έχει απρόθυμη καρδιά, παρέχει την αληθινή προσευχή τού Πνεύματος, αληθινή αγάπη, πραότητα, φιλευσπλαχνία (Κολ.3,12), αληθινή ευγένεια και, με ένα λόγο, τον γεμίζει με πνευματικούς καρπούς ».

Από το βιβλίο ''π.Σεραφείμ Ρόουζ,Η ζωή και τα έργα του