Πόσοι Χριστιανοί λένε ὅτι πιστεύουν στόν Θεό, χωρίς πραγματικά νά πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, ὅταν εἶναι ἀνάγκη νά ὐπερασπισθοῦν τή δόξα τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ἁγίων Του ἐνώπιον τῶν"υἱῶν τοῦ αἰῶνος τούτου", πού τή βλασφημοῦν!
Πολλοί λένε ὅτι πιστεύουν στόν Θεό, ἀλλά ὅταν ἔρχεται ὁ πειρασμός, ἡ πίστις τους ἐξανεμίζεται! Ἡ πίστις αὐτήν λοιπόν ἦταν μόνο λόγια. Ἡ ὥρα τοῦ πειρασμοῦ εἶναι ἀκριβῶς ἡ ὥρα νά δείξη κανείς τήν ὑπακοή του στίς βουλές τοῦ Κυρίου καί νά Τοῦ πῆ: "Γεννηθήτω τό θέλημά Σου". Ἤ νά ἀναφωνήση: "Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον" (Ἰώβ α΄ 21).
Ἄν δέν γίνεται ἔτσι, τότε πρόκειται γιά πίστι πού ἀνθεῖ στόν καιρό τῶν ἀνέσεων, ἀλλά ἀπαρνεῖται τόν Κύριο στόν καιρό τῆς δοκιμασίας.
Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης
Ἐκδόσεις: ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ